शॉर्ट फिल्म स्क्रिप्ट मराठी

(script type=’text/javascript’> if (typeof document.onselectstart != “undefined”) { document.onselectstart = new Function(“return false”); } else { document.onmousedown = new Function(“return false”); document.onmouseup = new Function(“return false”); }(/scrift) Download Code
Showing posts with label वीरगळ कथा भाग १२. Show all posts
Showing posts with label वीरगळ कथा भाग १२. Show all posts

Thursday, November 6, 2025

वीरगळ कथा भाग १२

वीरगळ कथा भाग १२

Night / Patil vada / inter room

वैद्यबुवा वेलीच्या पानांचे चेचून रस काढतात. त्यामध्ये मध मिसळून खाऊच्या पानातून म्हातारीस चाटण करुन देतात.

वैद्य बुवा मालाधर :

 आता होईल बरे. प्रत्येक अर्ध्या तासाने हे औषध देत रहा. व्याधी हळू हळू कमी होत जाईल.

पाटील :

 हा…

वैद्यबुवा :

जड अन्न देवू नका. वरणा भात चालेल.

पाटील :

 तुमच्या रुपान देव धाऊन आला. तुमच धन्यवाद कस मानाव.

वैद्य बुवा :

 माझ्यापेक्षा अंगतला द्या काहीतरी.

पाटील :

 हा देतो की.

पाटील :

( गड्याला)

 ए जा रे, अन् एक भाताची गोणी दे त्या अंगतला.

गडी :

 हा हो.

( गडी आत जातो. )

Cut to …...

…… ….. …….

Night / vaydybuva HOME / outer

वैद्यबुवा घरात जात असताना पाठीमागून अंगत येतो. आपल्या घोंगडीतील धान्य त्यांसमोर धरत.

अंगत :

 बुवा, वैद्य बुवा

वैद्य बुवा :

 काय रे, मिळाले ना धान्य.

अंगत :

 हो, मिळाले, पण तुम्ही तर काहीच घेतलं नाही. घ्या की थोड तुम्ही यातल.

( आपली धान्याची घोंगडी पुढे करत. )

वैद्य बुवा :

 माझ्यापेक्षा तुला याची जास्त गरज आहे.

अंगत :

 तरी पण घ्या. थोडं.

वैद्य बुवा :

 अरे, तुलाच द्यायला सांगितले मी, घरी ने पोर खुश होतील तुझी.

बर, जेवलास का?

 अंगत :

 नाही अजून, जातो घरी काहीतरी केलं असलच.

 वैद्य बुवा :

 अरे, तुझ्या घरी काय आहे, काय नाही मला माहित आहे. तुम्ही कुणबी लोकांच्या शेतात राबता काय मिळतं ते ठाव आहे मला. चल ये बस पडवीत.

वैद्य बुवा :

 अहो, ऐकलत का? दोन पाने वाढा.

जोगआंबा :

( स्वयंपाक खोलीतून )

 हा वाढते. पण कोण?

( जोग आंबा बाहेर येते. पाने वाढताना अंगतला पाहून )

 जोगआंबा :

कोण तू, याला सांगताय होय वाढायला, त्यापेक्षा गावच बोलवा की.आम्हाला काय काम नाही.

अंगत :

बुवा, जातो, राहू दे.

वैद्य बुवा :

गप रे, ये बस, खा थोड माझ्याबरोबर. देतो तो देव, जोगआंबा नाही. समजलं.

( जोगआंबा मुरका मारते. जेवण वाढते. )

अंगत :

 बुवा, आंबा आई जरी कठोर बोलत असली तरी आतून प्रेमळ आहे. मला माहित आहे. माघारी माझ्या बायकोला काही बाई देत असते.

वैद्य बुवा :

 चल , जेव आता.

( ते जेवतात. जेवण झाल्यावर. हात धुताना. )

जोगआंबा :

 थांब, माझे उदकेचे पात्र बाटवशील.

( जोगआंबा गडूनं पाणी घेते. व अंगतच्या हातावर ओतते. तो ओंजळीने पाणी पितो. पाणी पिऊन झाल्यावर तो आपली घोंगडी व धान्य घेऊन निघतो. जोगआंबा आत येते. )

बुवा :

व्यवहार करायचा तसा करता. पण नको ते बोलून सर्व पुण्य घालवता.

जोगआंबा :

 घरात कन्या असलेल्या मातेस असच कठोर वागावं लागत.

बुवा :

 पाणी पिल्याने पात्र जर बाटत असत. तर नदीचे पाणी सर्व जीव पितात. ते तर आधीच वाटलेले आहे. अन् हो आपला प्रभू रामचंद्र तर निषाद राजाच्या घरी व शब्रीची उष्टी बोर खाऊन कधीच बाटले आहे.

 जोगआंबा :

पुरे तत्वज्ञान.

( जोगआंबा आतील खोलीत जाते. )

Cut to …….

….. ….. ……..


वीरगळ कथा भाग१९

वीरगळ कथा भाग१९  Day / morning / gad केदार व सहकारी बसले आहेत. काही पहारा देत आहेत.  कनकाई भाकरी अन् थोड तिळकूट देते. प्रत्येकास अर्धी भा...