वीरगळ कथा भाग १२

वीरगळ कथा भाग १२

Night / Patil vada / inter room

वैद्यबुवा वेलीच्या पानांचे चेचून रस काढतात. त्यामध्ये मध मिसळून खाऊच्या पानातून म्हातारीस चाटण करुन देतात.

वैद्य बुवा मालाधर :

 आता होईल बरे. प्रत्येक अर्ध्या तासाने हे औषध देत रहा. व्याधी हळू हळू कमी होत जाईल.

पाटील :

 हा…

वैद्यबुवा :

जड अन्न देवू नका. वरणा भात चालेल.

पाटील :

 तुमच्या रुपान देव धाऊन आला. तुमच धन्यवाद कस मानाव.

वैद्य बुवा :

 माझ्यापेक्षा अंगतला द्या काहीतरी.

पाटील :

 हा देतो की.

पाटील :

( गड्याला)

 ए जा रे, अन् एक भाताची गोणी दे त्या अंगतला.

गडी :

 हा हो.

( गडी आत जातो. )

Cut to …...

…… ….. …….

Night / vaydybuva HOME / outer

वैद्यबुवा घरात जात असताना पाठीमागून अंगत येतो. आपल्या घोंगडीतील धान्य त्यांसमोर धरत.

अंगत :

 बुवा, वैद्य बुवा

वैद्य बुवा :

 काय रे, मिळाले ना धान्य.

अंगत :

 हो, मिळाले, पण तुम्ही तर काहीच घेतलं नाही. घ्या की थोड तुम्ही यातल.

( आपली धान्याची घोंगडी पुढे करत. )

वैद्य बुवा :

 माझ्यापेक्षा तुला याची जास्त गरज आहे.

अंगत :

 तरी पण घ्या. थोडं.

वैद्य बुवा :

 अरे, तुलाच द्यायला सांगितले मी, घरी ने पोर खुश होतील तुझी.

बर, जेवलास का?

 अंगत :

 नाही अजून, जातो घरी काहीतरी केलं असलच.

 वैद्य बुवा :

 अरे, तुझ्या घरी काय आहे, काय नाही मला माहित आहे. तुम्ही कुणबी लोकांच्या शेतात राबता काय मिळतं ते ठाव आहे मला. चल ये बस पडवीत.

वैद्य बुवा :

 अहो, ऐकलत का? दोन पाने वाढा.

जोगआंबा :

( स्वयंपाक खोलीतून )

 हा वाढते. पण कोण?

( जोग आंबा बाहेर येते. पाने वाढताना अंगतला पाहून )

 जोगआंबा :

कोण तू, याला सांगताय होय वाढायला, त्यापेक्षा गावच बोलवा की.आम्हाला काय काम नाही.

अंगत :

बुवा, जातो, राहू दे.

वैद्य बुवा :

गप रे, ये बस, खा थोड माझ्याबरोबर. देतो तो देव, जोगआंबा नाही. समजलं.

( जोगआंबा मुरका मारते. जेवण वाढते. )

अंगत :

 बुवा, आंबा आई जरी कठोर बोलत असली तरी आतून प्रेमळ आहे. मला माहित आहे. माघारी माझ्या बायकोला काही बाई देत असते.

वैद्य बुवा :

 चल , जेव आता.

( ते जेवतात. जेवण झाल्यावर. हात धुताना. )

जोगआंबा :

 थांब, माझे उदकेचे पात्र बाटवशील.

( जोगआंबा गडूनं पाणी घेते. व अंगतच्या हातावर ओतते. तो ओंजळीने पाणी पितो. पाणी पिऊन झाल्यावर तो आपली घोंगडी व धान्य घेऊन निघतो. जोगआंबा आत येते. )

बुवा :

व्यवहार करायचा तसा करता. पण नको ते बोलून सर्व पुण्य घालवता.

जोगआंबा :

 घरात कन्या असलेल्या मातेस असच कठोर वागावं लागत.

बुवा :

 पाणी पिल्याने पात्र जर बाटत असत. तर नदीचे पाणी सर्व जीव पितात. ते तर आधीच वाटलेले आहे. अन् हो आपला प्रभू रामचंद्र तर निषाद राजाच्या घरी व शब्रीची उष्टी बोर खाऊन कधीच बाटले आहे.

 जोगआंबा :

पुरे तत्वज्ञान.

( जोगआंबा आतील खोलीत जाते. )

Cut to …….

….. ….. ……..