क्रमशः पुढे चालू ......
Evening. आण्विका मावशी हाऊस. Inter. ५.३०
स्वप्नील ईशानला सोडून घरी येतो. फ्रेश होऊन हॉलमध्ये येतो. तिथे जवळ रेवा मुव्ही पाहत बसली होती. स्वप्नील आल्याचे पाहून ती तोंड वाकडे करत टिव्ही वरील मुव्हीचा आवाज वाढवते.
आण्विका स्वप्नीलसाठी चहा करून घेऊन येते.
आण्विका चहा घेऊन आल्याचे रेवतीस आवडत नाही.
ती अण्विकेस,
रेवती, कर सेवा, आयुष्य सेवा करतच जाणार तुझं.
स्वप्नील, तू का जळतेस. तसं पाहायला गेलं तर तूच आणून द्यायला हवंस.
रेवती, ए जा तुझी सेवा करायला मी काही तुझी बायको नाही.
स्वप्नील, अनुताई तस पाहता तूच माझी बहिण वाटतेस. नाहीतर हिच्या पोटात थोडीशी पण माया नाही. सारखी चिडून असते माझ्यावर.
रेवती, ए लई मोठे बोलू नकोस. लई बहिण म्हणतोस ना मग आल्यापासून किती वेळा तिला फिरायला घेऊन गेलास. परवाची ट्रिप पण तिच्या मुळेच केलीस. तिला एकदा तरी परिसराचे दर्शन घडवले का? तुझ्याच मस्तीत असतोस. (रेवती दात ओठ खात म्हणाली.)
स्वप्नील, उद्या जाऊया की आपण. बाबांना सुट्टी घ्यायला सांगू. वाटल तर.
रेवती, आता बाई या गाढवाला कसं समजावू, सोड बाबा विषय.
आण्विका, रेवा शांत बस, आत जा व मावशीला स्वयंपाकात मदत कर जा.
तेवढ्यात काका येतात. आण्विका त्यांना पण चहा आणून देते.
काका स्वप्नील शेजारी बसत.
काका, स्वप्नील केव्हा आलास?
मुड ऑफ का?
स्वप्नील, आलो थोडा वेळ झाला. ती आहे ना रेवा. ती सारखी भांडते. त्यामूळे मूळ हाफ झालाय.
काका, अस का म्हणतोस. काय केलं तिने.
स्वप्नील, बघ ना बाबा, आल्यापासून रेवा भांडतेय. की त्यांना नेलं नाही म्हणून. तुम्हीच सांगा बाबा टू व्हीलर वरून दोघेच जाऊ शकतो ना. तिघे जण येवढ्या लांब योग्य आहे का?
रेवती, त्याचे बोलणे ऐकून बाहेर येते. व बाबांना बोलते.
रेवती, तस नाही बाबा. आपल्या घरात एक पाहुणी आलेय. तिला तरी एखादेवेळी फिरवायला घेऊन जायचं.
व याच काही ऐकु नका बाबा, घरात दुसरी गाडी होती की.
स्वप्नील, तुझी स्कूटी, हि झुरळा सारखी गाडी चालवतेस तू रे रे. संध्याकाळ लागेल पोहोचायला.
रेवती, साहेब गेल्यावर्षी या झुरळा सारख्या गाडीनेच मारला होता नंबर, पहिला. कारल्याचा पोहोचून.
काका, दोघे, गप्प बसा बघू आधी.
तस पाहायला गेलं. तर अणू इथे आल्यापासून एकदाही बाहेर तू तिला फिरून अलिबाग व इतर ठिकाणे दाखवली नाहीस. उलट तिच्यामुळे तू फिरायला गेलास. हे बरोबर आहे की नाही.
स्वप्नील, हो आहे.
काका, मग उद्या तिला जा घेऊन कार्ल्याला. तिला पण एकवीरा दर्शन घडव.
रेवा, त्याची काही गरज नाही. मी आणेन तिला फिरवून.
स्वप्नील, बघा, आता काय म्हणतेय ती.
रेवती, मग काय म्हणू. जाणार आम्ही उद्या. बाबा तेवढं तेलाचं बघा.
काका, हा देतो मी.
काका, (स्वप्नीलला)
काय रे दाखवलास काय कारल्याची लेणी ईशानला.
स्वप्नील, हो दाखवली की. मस्त मज्जा आली. खूप फिरलो.
काका, काय मग काय म्हणतोय.
स्वप्नील, ( अण्विकास पाहून) दोन दिवस राहिलेलं ट्रेनिंग करून निघतोय. म्हणे. त्याच्या घरचे लग्नाचं बघताहेत म्हणत होता.
काका, व म्हणजे बोहल्यावर चढायची तयारी चाललेय म्हण.
स्वप्नील, हो तर.
काका, खूप चांगला मुलगा आहे. एवढा हुशार व चांगला नोकरदार पण, मला तर त्याचा स्वभाव जाम आवडला.
स्वप्नील, मघाशी फोन आला होता त्याच्या घरून, त्याला स्थळ आलय म्हणे. बायोडेटा पण पाठवलाय त्यांनी.
काका, काय मग बार उडणार तर.
स्वप्नील, मग काय. मी पाहिलीय मुलगी. मस्त आहे. बी ए सी झालीय. त्याच्या गावाकडीलच आहे त्याचा, राधानगरी साईडची.
स्वप्नीलचे बोलणे ऐकून रेवा व अण्विका एकमेकींकडे पाहू लागल्या.
रेवती, मग काय स्वारी खुशीतच असेल.
स्वप्नील, हो तर, आम्ही साकडं पण घातलं देवीला जमू दे म्हणून.
रेवती, तू काय वरदावडा आहेस का?
स्वप्नील, हो आहेच मी, त्याच्या सारख्या मित्रासाठी मी काय पाहिजे ते करीन. तुझं काय जातंय.
आण्विकास वाईट वाटत होत. पण न दाखवत ती कपबशा उचलते. व आतील जेवण खोलीत नेवून ठेवते.
तिला रडू येत होते. आपल्या भावना दाबून ती बाथरूम मध्ये गेली. व तोंडावर पाणी मारून ते पुसत ती रेवाच्या रुममध्ये आली.
रेवा तिच्या मागे आली.
तिजोरीच्या आरशात पाहून ती पावडर, तेल लावू लागली.
ती रेवाच्या रूमकडे जाताना तिच्या चेहऱ्यावर असणारे भाव स्वप्नीलने ओळखले. तो खूश झाला. त्याने ओळखले तिचे ईशानवर प्रेम आहे.
तो मनात, अस आहे होय. म्हणजे डॉक्टर मॅडम प्रेमात पडल्यात म्हणायच्या.
…… …..
Inter,. Evening. ६.३०. O’clock
अनु तोंड पुसते. डोळे पुसते. व आरशात पाहून पावडर लावत असते.
रेवा मागून येते.
रेवती, काय झालं नाराज व्हायला.
आण्विका, डोळ्यातून अश्रू ओघळत उभा आहे.
रेवती, गप तो पतंग उडवतोय. उगाच.
आण्विका, तो उगाच कशाला उडवेल पतंग,
रेवती, अग, तुला एवढं साधं कळत नाही. कालच्या चॅटिंगमध्ये त्याने कबूल केलंय की तू आवडतेस. व लगेच तो बोहल्यावर उभा राहील कसा? या स्वप्न्याला शंका आलेली दिसतेय. अंदाज काढत असेल मला. अन् जर का त्यानं लग्न दुसरीकडे करायचा प्रयत्न केला. तर राडा घालू लग्नात.
आण्विका, झालं ते वांग भजन पुरे. त्याला माझी परवाच नाही ये. मग मी का झुराव. सध्या मॅसेजचा साधा रिप्लाय देत नाही.
रेवती, अग कामात आहे तो. उगाच काहीतरी, वेड्यासारखं करू नकोस.
इतक्यात मावशी, हाक मारतो.
रेवा, अनु .
रेवती, आले थांब.
रेवती, (अनुला) डोळे पुस आधी.
आण्विका, डोळे पुसते.
आण्विका, (मनात) आता मी प्रथम मेसेज करणारच नाही. जोपर्यंत त्याचा येत नाही. तोपर्यंत.
Cut to…..
……. …….. …….. ….
क्रमशः पुढे.......
No comments:
Post a Comment