Day. Afternoon inter outer
ईशान आपला पेहराव करतो. पायात बूट. अंगात ज्याकेट. तसेच इतर सामग्री घेऊन, एक नकाशाचा फोटो मोबाईल मध्ये घेऊन बाहेर पडतो. आपली बाईक घेऊन तो राहुलला सोबत घेऊन जातो. त्या वाटेवर आल्यावर त्यांना ओळखीच्या खुणा दिसतात. तेथून त्याद्वारे ती दोघे पुढे अरण्यात वाटेने जातात. पुढे गाडीच्या चाकाचे माग पाहत गेल्यावर एके ठिकाणी एक काहीतरी पेटवलेली जागा दिसते.
ईशान थांबतो.
राहुल, काय झालं. इथे का थांबलोय?
ईशान बोट दाखवत इशारा करतो.
ते दोघे गाडीवरून उतरतात. त्यांना एका बाजूला एक कापडी पुठ्ठा अर्धवट जळलेल्या दिसतो.
ईशान, गाडीच्या वरील रंगाचा अंदाज बांधतो.
ईशान, ( राहुलला) चल.
ते गाडी नेतात. पुढे गेल्यावर एक अरण्य निबीड वाट संपलेली लागते. तिथे आल्यावर ईशान एके ठिकाणी जाळीत कुणाला दिसणार नाही अशा पद्धतीने आपली गाडी लावतो.
व तेथील झाडावर चढून अंदाज घेतो.
व पुढे अरण्याच्या सिमेने शेतवडीतून तो जातो.
राहुल, इकडे काय असेल का.
ईशान ,शांत रहा. ईशान आपल चालतच गुगल मॅप उघडतो. व त्यावरून तेथे लपण्यासाठी कोणती जागा आहे का ते पाहतो.
तेथून तीन चार फॉर्म हाऊस त्याला नकाशात दिसतात. तो एकामागून एक फॉर्म हाऊस पाहत. जातो. शेवटी तो अन्वीकेला लपवून ठेवलेल्या फॉर्म हाऊस वर येतो. त्याला किशा गडबडीने जाताना दिसतो.
……. ……. …… …….
एका रानातील एका फॉर्म हाऊस मध्ये evening outer inter
एका बंद खोलीत अन्विकेला बांधून कोंडून ठेवले होते. बाहेरील बाजूस एकजण पहारा देत असतो.
अन्विकेला जरा गुंगितून शुद्ध येते. तिच्या लक्षात येते की तिला तिथे कोंडून ठेवले आहे. इतक्यात किशा तिथे येतो.
बाहेर दोघे जण बोलत असतात.
किशा गडबडीने आल्याचे पाहून
एकजण, काय झालं. एवढ्या गडबडीने यायला.
किशा, गावात गडबड झाली. सदा व तुक्याला पकडुन नेलय. पोलिसांना संशय आलाय.
दुसरा, मग बरच हाय की. सदा जाईल तुरुंगात.
किशा, अरे पण आपल्या प्लॅन प्रमाणे नाही ना झालं. ही बाई अजून.
पहिला, अरे होय, हीच काय करायचं.
किशा, काय करायचे म्हणजे मारून टाकायची. लांब दरीत.
पोलीस पकडतील सदाला, सदा जेलात. व फारिस्ट ऑफिसर कोमात.
एका दगडात दोन पक्षी मारायचे.
चला लवकर आटपून जाऊ.
ते अन्विकेला ठेवलेल्या त्या पाठीमागील फॉर्म हाऊसच्या रूमकडे निघतात.
ईशानने देखील त्यांचे बोलणे एकलेले असते.
तो देखील झाडीतून लपत छपत त्यामागे जातो. तत्पूर्वी आपले लोकेशन पाठवून राजवीर फौजदार यांना कळवतो. व एक कॉल टाकतो.
व मोबाईल सायलेंट मोडवर टाकून तो पुढे सरकतो.
….. ….
Eveningi. ६.०० o’ clock. Inter outer.
ते तिघे त्या फॉर्म हाऊसच्या मागील खोलीकडे जातात. खोलीचे दार धाडकन उघडले जाते. आण्विकेस शुद्ध आलेली असते.
आण्विका , कोण आहात तुम्ही मला का पकडलेय तुम्ही.
किशा,काय करणार बाई, तू तर सापळा आमचा, माफ कर हा. काही म्हण फारीस्टची आवड मात्र भारी हाय.
दुसरा, काही म्हण किशा पाखरू कुस्करून टाकूया का. नाहीतर मरणारच हाय.
पहिला, लई शहाणा आहेस. अन् नंतर सापडलो म्हणजे या प्रकरणाने.
दुसरा, त्याची सोय केली आहे मी.
किशा, लई कामिनी आहीसा तुम्ही
दुसरा, उचल तिला.
आण्विका ते पकडायला येतात. तोपर्यंत त्यांना ढकलून दोन-चार लाथा मारुन पळून जाऊ लागते.
इतक्यात त्यातील एकजण तिला पकडुन धरतो.
किशा तिला चाकू काढून मारणार इतक्यात ईशान तिथे येतो. व त्यांना मारतो. राहुल देखील त्यांना बडवतो.
इतक्यात पोलीस तिथे येतात. त्यांना हे तिघे. बांधलेले खांबाला आढळतात. ते त्यांना पकडुन घेऊन जातात. ईशान व राहुल अन्वीकेला घेऊन येतात.
….. ……. ……. ……
Night. Police station. राधानगरी inter
किशाला आणून तिथे तुरुंगात टाकले जाते.
त्याला टाकताना एक पोलीस, आता बस खडी फोडत.
त्याकडे पाहून सदा, व तुका रागाने लालबुंद होऊन पाहत असतात.
नंतर पोलिस त्यांना एकत्र एका खोलीत घेऊन येतात.
पोलिस फौजदार राजवीर सातवेकर, आता खर सांगा मॅडमच अपहरण का केले होते.
सदा व तुका, साहेब आम्हाला यातलं काय बी माहित नाही. आम्ही काय यामध्ये नव्हतो.
पोलिस आपला मोर्चा किशाकडे वळवतात.
त्याला राऊंडात घेताच तो पोपटा सारखा बोलू लागतो.
किशा, साहेब एकदा मी बाहेरून येत असताना मी घराजवळ आलो. त्यावेळी मी आतून आवाज ऐकला. हा हरामखोर सदान माझ्या बायकोला आपल्या जाळ्यात ओढल, अन् नाशीवल . व तिच्या संगे याचे घाणेरडे संबंध होते. हे कळल्यावर मला राग आला. माझी तळपायाची आग मस्तकात गेली. व तेव्हाच मी ठरवलं याचा काटा काढायचा. यासाठी मी खूप प्रयत्न केलं. पोलिसांना आमच्या गुप्त साठ्याचा पत्ता मीच त्या टपरीवाल्या द्वारे कळवला होता. बऱ्याच वेळा हा माझ्या तावडीतुन वाचला. शेवटी मी एकदा फारिस्टला जेव्हा रात्रीच मॅडम सोबत पाहिलं. तेव्हा माझ्या डोक्यात कल्पना सुचली. मी मॅडमला पळवून नेऊन त्यांना ठार मारायचे व संपूर्ण आळ सदावर ढकलायचा प्लॅन केला . पण तो त्या नर्सबाईमुळे उघड झाला.त्या रात्री ती योजना नीट झाली नाही.. त्यात आम्ही नंतर तिथे पडलेले साहित्य व माझे देवाचे लॉकेट आणायला गेलो. त्यावेळी पोलिस पाहून आम्ही परतलो.
व फॉरेस्ट ऑफिसरला आम्ही सापडलो. पण एक चांगल झालं. यात त्या निर्दोष बाईची हत्या आमच्याकडुन झाली नाही. व एकाच गोष्टीचं वाईट वाटतंय या सदाला ठार मारता आलं नाही.
तो रागाने सदाकडे पाहत असतो.
Cut to …....
……. ……. ……. ……. …….
nishmarathishortfilmskrift1983.blogspot.com
No comments:
Post a Comment