तानाजीराव ( तात्या आजोबा) :
थांब मी जातो. त्याच्याकडे
( तात्या आजोबा गॅलरीत जातात. आजोबाना पाहून )
आश्विन :
कोण तात्या आजोबा
( अश्विन वाकून नमस्कार करतो. )
तात्या आजोबा :
राहू दे रे, बघू तुझा पाय.
अश्विन :
आहे आता बरा, थोड अवघडल्या सारख वाटतंय. उद्या बोलावलंय डॉक्टरांनी चेकपला निघेल स्टेपिंग
तात्या आजोबा :
पण असा कसा पडलास तू?
( आश्विन रडू लागला. )
तात्या आजोबा :
अरे, अस काय हे अपघात होतच असतात. त्याने अस खचून नाही जायचं बाळ.
अश्विन :
अपघात घडला असता तर मी मान्य केलं असतं. पण .
तात्या आजोबा :
पण काय आणखीन.
अश्विन :
माझ्या शाळेत तिनं खोडकर मुले आहेत. नेहमी मला काही ना काही चिडवत असतात. घाट्या, बाट्या अस काही न काही बोलतात. त्या दिवशी फूटबॉल खेळताना तर मुद्दाम भांडण उकरून काढले. मी पण चिडून त्याशी वाद घातला. तेव्हा शाळा सुटल्यावर दाखवतो म्हणाले.
तात्या आजोबा :
मग काय झालं?
आश्विन :
त्या दिवशी मी व शेजारील कॉलनीतील गणेश शाळेतून येत असताना ते आपले गुंड मित्र घेऊन आले. मला मारायला. मी तेथून गणेशकडे दफ्तर देऊन पळालो त्यांनी मला एका बोळात गाठलं. व बेदम मारलं. मी कसा बसा त्यांच्या तावडीतून निसटलो. व पुलाकडे पळालो. ते ही माझ्या मागे लागले. शेवटी मी पुलावरून उडी टाकली. कसा बसा पोहत काठाला आलो. मात्र या सगळ्यात माझा पाय दुखावला.
तात्या आजोबा :
बाबांना सांगितलं नाहीस.
अश्विन :
त्यांना सांगून काय उपयोग ते तर आपल्याच कामात दंग असतात. मागे मी त्यांना सांगितले होते. पण त्यांनी त्या मुलांपासून दूर रहा एवढेच सांगितले.
तात्या आजोबा :
शाळेतील शिक्षकांना सांगायचं नाहीस.
अश्विन :
इथे घरचे लक्ष देईनात. तिथे शाळेतील शिक्षक काय लक्ष देणारं. हे काय गावाकडील शाळा आहे, शिक्षकांना रिस्पेक्ट द्यायला. इथली मुले जरा काही बिनसले की लगेच हाणामारी सुरू करतात.
तात्या आजोबा :
पुढे काय करणार आहेस?
अश्विन :
तेच काही सूचत नाहीये. प्रत्येक वेळी त्यांच्या तावडीतून सुटेनच असे नाही. व असे वाटते की नको हे, बास करावे सगळे.
तात्या आजोबा :
शाळेचं काय करायचं ठरवलं आहेस?
अश्विन :
काय माहित.
( इतक्यात माधवी चहा घेऊन येते. व तात्या आजोबांना देत. )
माधवी :
तात्या चहा घ्या. जेवणाच बघते.
तात्या आजोबा :
तू घेणार आहेस का चहा?
अश्विन :
नाही, … नको ….. तुम्ही घ्या.
( तात्या चहा पिऊ लागतात. )
Cut to ……
…...... …… ….
Day / Ashvin HOME / dayning holl
( फोन वाजतो. जयवंत फोन उचलतो. अश्विनच्या शाळेतून असतो.)
जयवंत :
हॅलो सर , बोला
मुख्याध्यापक :
मी घाटपांडे सर न्यू हायस्कूल.
जयवंत :
हा बोला, सर
मुख्याध्यापक :
अश्विनची तब्येत कशी आहे.
जयवंत :
आता आहे बरी, उद्या चेकपला जाणार आहे.
मुख्याध्यापक :
थोड येऊन जाताय का उद्या?
जयवंत :
उद्या … आ… उद्या महत्त्वाची मिटिंग आहे माझी सर, मला नाही येता येणार. काही महत्वाचं असेल तर त्याच्या आजोबांना लाऊन देऊ का ?
मुख्याध्यापक :
हो चालेल. तसेच अश्विनला ही पाठवा, जमत असेल तर.
जयवंत :
उद्या चेकअप झालं की पाठवेन तसेच आजोबा सोबत येईल तो.
मुख्याध्यापक :
ठीक आहे.
Cut to
…. …… …… ……
Day that time/ Ashvin HOME/ dayning holl
माधवी :
( टेबलवरील ग्लास मध्ये पाणी ओतत.)
काय म्हणत होते सर.
जयवंत :
काय म्हणतील, अश्विन कसा आहे विचारत होते? उद्या शाळेत यायला जमेल का ?
माधवी :
मग काय ठरलं.
जयवंत :
उद्या चेकपला नेतोय. तसंच शाळेत जाऊन या, उद्या गाडी ठेवून जातो. बाबांना सांगतो मी? माझी उद्या महत्त्वाची मिटिंग आहे. आधीच चार दिवस दांडी पडली आहे. उगाचच बॉस वाजवत बसेल.
माधवी :
बर चालेल.
( ती नाष्ट्याची भांडी उचलून आत नेते. )
Cut to …..
…. …. …… ….
No comments:
Post a Comment