फ्रेंडशिप एक साहस भाग ७

 फ्रेंडशिप एक साहस भाग ७

Day -Morning / inter - outer / Hostel

Action :

( सकाळी आरोही उठते. दात घासत टेरेसवर कपडे आणायला जाते. तिचा ड्रेस जागेवर नसतो.)

आरोही :

( काळजीने हळू आवाजात )

माझा ड्रेस. कुठं आहे. काल तर इथेच उन्हात घातला होता. तन्वी ने नेलाय का बघायला हवं

( ती जिना उतरून खाली येत )

 आरोही :

तन्वी ये तन्वी.

तन्वी :

( बेडवरून आळस देत. झोपेतच जांभई देत)

काय ग,

आरोही :

 ( तिच्या जवळ येत.)

झोपलीय आजुन, उठ

( आरोही तन्वीला हलवून )

तन्वी :

 काय हे झोपू पण देत नाहीत नीट.

आरोही :

अग, माझा ड्रेस आणलास काय?

तन्वी :

( झोपेतच)

 कुठला ड्रेस ? कोणता ड्रेस?

आरोही :

 अग काल धुवून उन्हात घातलेला.

तन्वी :

 मी तर कालपासून टेरेसवर गेलेच नाही बाई. मग कुठून आणणार.

आरोही,

(शेजारी उठून बसलेल्या मानसीला)

काय ग तू आणलास काय?

मानसी :

 नाही ग, नीट पाहिलास का?

आरोही :

अग सर्व टेरेसवर पाहिलं नाहीये.

तन्वी :

 एखाद्या कुत्र्या मांजरांन नेलाय का बघ.

मानसी :

 ( तन्वीच्या डोक्यावर टपली मारत.)

ड्रेस टेरेसवर होता. समजलं काय? अन् उंदराचं औषध घातल्यापासून इथं मांजर फिरकत देखील नाही.

आरोही :

मी नाही आणला, तू नाही.

 मग ड्रेस गेला कुठे?

तन्वी :

 बॅगा, पिशव्या चेक कर आधी.

(आरोही बॅग तपासते)

आरोही :

नाही ग यात. पण यात कसा असेल. मी तर धुवून उन्हात घातला होता.

तन्वी :

( चेहऱ्यावर शोधक मुद्रेने )

 मग त्या दोन पायांच्या मांजरीनींचच काम असणार.

आरोही :

 दाखवतेच त्यांना. थांब.

मानसी :

 थांब, विना पुराव्याचे आपण काही करू शकत नाही.

( विचार करून चुटकी वाजवत )

मानसी :

हे बघ आपण त्यापेक्षा मॅडमकडे तक्रार करूया. त्या चेक करतील सर्वांच्या बॅगा.

तन्वी :

 ही आयडिया चांगली आहे.

आरोही :

 चला तर मग.

     ( त्या निघतात.)

                          Cut to 

…… …...... ….. …… ……..

Morning -Day / inter / Hostel office

Action :

आरोही व तिच्या मैत्रिणी एकत्र ऑफिस बाहेर उभा आहेत. मॅडम केबिनमध्ये देवाचा फोटो ओवळत मंत्र म्हणत आहेत.

आरोही :

( दरवाजावर नोक करून )

मॅडम आत येवू का?

(मॅडम कमला शिरसाठ डोळ्याच्या इशाऱ्याने आत येण्याची परवानगी देतात. मुली आत प्रवेश करतात.)

आरोही :

 मॅडम काल माझा ड्रेस कुणीतरी चोरला.

कमला शिरसाठ मॅडम :

(देवपूजा थांबवत.)

काय?

तन्वी :

हो मॅडम काल टेरेसवर उन्हात घातला होता. सकाळी पाहायला गेल्यावर तिथे नव्हता.

मॅडम :

 अग पडला असेल वाऱ्याने उडून इकडे - तिकडे. शोधलास का तू?

आरोही :

 मॅडम मी सगळीकडे पाहिलं. व वाऱ्याने फक्त माझाच उडाला नसता. बाकी शुभ्राचा तर अगदी सुळसुळीत ड्रेस. तो आहे तिथे. पण माझाच नाहीये.

मॅडम :

 तू बॅगेत वगैरे चुकून ठेवलास का? बघ. …

आरोही :

 काल धुतलेला ड्रेस,.. वाळायच्या आधी कसा ठेवेन?

आरोही :

 सर्वत्र पाहिलंय. कुणीतरी चोरलाय.

मॅडम :

 असं कसं चोरतील कोण? अन् से - पाचशेच्या ड्रेससाठी झडती घेत बसू का?

आरोही :

 मॅडम से - पाचशेचा नव्हता तो, चांगला दोन हजाराचा होता. ते काही नाही झडती ही झालीच पाहिजे.

( बाकीच्या तिच्या मैत्रिणी सुद्धा )

 मैत्रिणी :

हो झालीच पाहिजे, झडती झालीच पाहिजे.

मॅडम :

 अग असं कसं लगेच…

मानसी :

 ते काही नाही, झडती झालीच पाहिजे. म्हणजे झालीच पाहिजे.

सर्वजणी :

 हो हो झालीच पाहिजे.

मॅडम :

 बरं बाई घेवू या.

(मॅडम रिंग वाजवतात.)

                   Cut to …….

 ……. ….. …..

Inter / Day / Hostel ground

Action :

  रिंग ऐकूण सर्व मुली ऑफिस जवळ जमा होतात. आपापसात चर्चा.

 Dialog :

एक मुलगी :

 कशाला बोलावलंय ? येवढ्या सकाळी सकाळी.

दुसरी :

 सुट्टीच्या दिवशी पण सरळ झोपू देत नाहीत.

तिसरी :

आरोही बाई आहेत म्हंटल्यावर काहीतरी म्याटर घडला असणार.

दुसरी :

 आणखी काय घडणार? दोन गटात धुमशान झालं असणार.

पाचवी मुलगी :

 आता यांचं रामायण तासभर ऐकाव लागेल. आम्हाला काय कामं नाहीत का?

मॅडम :

( सिटी वाजवून )

हे पहा शांत व्हा जरा. आज सकाळी सकाळी तुम्हाला बोलवण्याचं कारण म्हणजे आपल्या अरोहीचा वाळत घातलेला ड्रेस कुणीतरी चोरला आहे.

एक पोरगी :

 म्हणजे आम्ही काय चोर वाटलो?

मॅडम :

 अगं तसं नाही म्हणायचं. तिचा ड्रेस हरवला आहे. तुम्ही शोधण्यास मदत करा.

एक मुलगी :

 हे घ्या आम्हाला काही कामेच नसल्यासारखं हिचा ड्रेस गेला. अन् आम्ही का बर शोधून द्यावा. पाहिजे तर तिलाच सांगा की शोधायला.

मॅडम :

 अग शंभर पाचशेचा असता तर वेगळ होत. दोन हजाराचा ड्रेस होता. अन् … तुमचा जर गेला असता तर तुम्हाला काय वाटलं असतं.

एकजण :

 मॅडम वाटायचं दिवस गेल्यात आता. मिक्सर आलाय मिक्सर.

मॅडम :

 विनोद पूरे, तसं पाहता काल बाहेरच कोणीही आलेलं नव्हत. ड्रेस आतीलच कुणीतरी घेतला असणार. त्यामुळे सर्व खोल्यांची झडती घेतली जाणार.

मानसी :

ए चिंचपोकळी गप्प बसं, तुझी रिंग हरवली तेव्हा शोधून दिली ना. मग आता गपचुप कोऑपरेट करायचं समजलं का ?

मॅडम :

 चला ग प्रत्येक रुमची झडती घ्या.

     Cut to …..

…. ….. …….

 Inter / Hostel room / Day

( प्रत्येक खोलीची झडती घेतली जात असते. सर्व ब्यागेतील साहित्य विस्कटले जात असते.)

First room

Dialog

एक मुलगी :

अगं, सगळ काय विस्कटतेस. वरुन पाहिल्यावर समजत की.

( दुसऱ्या मुलीच्या बॉक्सला हात लावल्यावर )

दुसरी मुलगी :

 त्यात काय शोधतेस.त्यात क्लिनिंग सामान आहे. त्यात असेल का ड्रेस. नॉनसेन्स एवढं समजत नाही.

( ती पुढे होते. व तन्वीच्या हातातील साहित्य काढून घेते.)

 तन्वी :

 काय ग आम्हाला पण कधीतरी युज करायला देत जा की.

मुलगी :

 काय पण मागायचं. कळतच नाही बघ. चल ठेव.

आरोही :

 चला ग इथ काही नाही पुढील खोलीत पाहू.

Action :

( श्वेता व वेदांगीच्या रुमजवळ आल्यावर श्वेता रुमच्या दरवाजा समोर उभी असते. )

मॅडम :

 श्वेता बाजूला हो झडती घेवू दे.

श्वेता :

 मॅडम हे चुकीचं चाललय. अशी झडती म्हणजे चोरीचा आळ घातल्यासारखा आहे.

आरोही :

 का चोरी सापडेल अशी भीती वाटतेय.

वेदिका :

पाच रुपयाचा ड्रेस, तो ही वापरलेला कोण चोरेल.

आरोही :

 पाच रुपयाला दोरी तरी येते का? चांगला दोन हजाराचा होता तो.

श्वेता :

 छापील किंमत सांगतेस का?आम्ही पण खरेदी करतो बुवा.

वेदिका :

ती ही छापील किमतीवर भरघोस सुट घेवून.

दुकानदार सांगेल एवढी किंमत तुझ्यासारखे बिनडोकच देतात.

आरोही :

ये वेदे जास्त बोलू नकोस. गपचूप तपासणी घेवू दे नाहीतर चोरी पत्कर.

श्वेता :

 म्हणे चोरी पत्कर, अडलय आमचं खेटर. पुढे हो.

आरोही :

पुढे हो काय पुढे हो.

मॅडम :

हे बघ श्वेता, झडती घेऊ दे. उगाचच वाद नको मला, तीचं समाधान होईल.

श्वेता :

 परवानगी देवू. पण एक अट आहे माझी, सर्व साहित्य जस काढेल तसं ठेवायचं.

आरोही :

 ठीक आहे.

( आरोही आत जाते बॅगा तपासत काही सापडत नाही. ती हताश होते. खिडकीत फरशी पुसत्याल्या रुमालकडे बोट दाखवत वेदिका)

Dialog :

वेदिका :

 काय ग हा काय बघ तुझा ड्रेस?

आरोही :

( रागाने पहात)

वेदे लई शहाणपण करू नकोस?

आरोही :

( श्वेताकडे पहात )

श्वेते हे तुझंच काम आहे. तुला बघून घेईन.

श्वेता :

 ते बघायचं, ठरवायचं नंतर बघू आधी बॅगा आवर त्या नीट. नाहीतर.

आरोही :

 नाहीतर काय करशील?

 श्वेता :

( हातात स्टिक काठी घेवून तिला दुसऱ्या हातावर खेळवत. )

 तू अन् तुझा छपरी गँग आलाय चालत , रांगत बाहेर जाल.

मॅडम :

श्वेता भांडणे नकोत. आरोही भर बॅगा. आवरा पसारा.

आरोही :

 श्वेता मर्यादा राख.

श्वेता :

 आधी तू सुधार स्वतः ला दुसऱ्याला नेहमी पाण्यात बघत असते नुसती.

वेदिका :

तू आवर इथल अन् निघ, अन् पोरी वो पट्टी काढून एक झबला घेवून द्या, नाहीतर रातभर रडत बसायची. माझा ड्रेस….. माझा ड्रेस…..

(आरोही वेदीच्या अंगावर धावून जाते. मुली मध्ये पडून सोडवतात.. )

तन्वी :

 आरोही गप बस, उगाच वाद नकोत. इथं वाद घालून काही उपयोग नाही. आता चल इथून नंतर बघू काय करायचं ते.

श्वेता :

ऐकलस ना तुझी चमची काय म्हणते ते, चल निघ….

( आरोही निमूटपणे निघते. मुली सिटी वाजवून वेडे वाकडे नाचून चिडवतात. )

     Cut to ….. …..

…….. …….. ……. ……