ईशान व अण्विका वारंवार भेटत असतं. कधी ते काळम्मावाडी धरण फिरायला जात. तर कधी सनसेट पॉइंट, कधी राधानगरी ड्याम तर कधी बाहेर शांत परिसरात ते फिरायला जात असत.
….. …… …… …..
राधानगरी अभयारण्य परिसरातील एक गाव तेथील एका वस्तीवर असणाऱ्या एका घरात. जोत्यावर एका कोपऱ्यात एक शेकोटी पेटवली आहे. तिथे घोंगडी खांद्यावर टाकून चारजण बसले आहेत.
सदा, अताचा ऑफिसर लईच द्वांण्ड आहे. सारखी गरुडासारखी नजर असती त्याची.
भिवा, कुठून येतो अन् धाड टाकतो हे देखील कळत नाही बघ. सगळीच पंचाईत करून ठेवलीय.
तुकाराम, याच कायतरी केलं पाहिजे. नाही नपत केला तर.
किशा, तेला नाही नपत कर अन् तुरुंगात जायचो आपण. अन् ही मागली पोर कुणी पोसायची.
सदा, त्याला धडा तर शिकवलाच पाहिजे.
तुका, ते पण हाय. साप मारावा पण काठी देखील तुटता कामा नये.
किशा, बाहेरून कोणतरी आणायला पाहिजे.
सदा, कळम्या जीवाला बोलवूया काय.
तुका, ही आईड्या चांगली हाय.
किशा कळम्या जीवाला बोलावून आण.
कीशा, जी जातो की आताच आणतो.
सदा, थांब ,
सदा आत् जातो व काही रक्कम फडक्यात बांधून आणून देतो.
ती किशाकडे फेकतो. तो झेलून घेऊन तो निघतो.
Cut to …..
…… …… …… …..
कर्नाटक राज्य हद्द पश्चिम जंगल एरियात गाव. Day. Outer
किशा गावातील एका लांब बाजूला असणाऱ्या घरात जातो.
तिथे एक स्त्री भाकरी थापत असते.
किशा तिथे जातो.
जीवादा अरे जीवादा.
आतून भाकरी थापत.
कळम्या जीवाचीबायको, कोण हाय ते.
किशा, मी आहे. दाजीपूरकडला किशाप्पा. मला सदा दादानं पाठवलं हाय.
कळम्या जीवाची बायको, या
किशा आत येतो. ती गूळ पाणी देते.
तिथे जवळच पोर गोट्यानी खेळत असतात.
कळम्याची बायको, ये पांड्या जा तुझ्या बाला बोलावून आन जा.
ते पोरग हातातील खेळ टाकून पळत गल्लीतून जाते. पुढे गावाबाहेर रानात वाटेने पळत. एका ठिकाणी येते.
जिथे त्याचा बाप कळम्या जीवा लाकडे फोडत असतो. काळसावळा, दिसायला रांगडा. हातात कड.
तो पोरग्याला,
काय र काय झालय.
पोरग, कोण आलंय घरला. बा तुला बोलावलंय. आईनं.
तो काम ठेवून लागलीच येतो.
घरा बाहेर आल्यावर, तो किशाला पाहून सगळे ओळखतो.
बाहेरील मोरीत आपले हातपाय धुतो . त्याची बायको टॉवेल देते.
तो जेवायला वाढ.
…. ….. .
Inter जेवण खोलीत
कळम्या जीवा व कुशा दोघे जेवायला बसतात. त्यांच्या ताटात भाकरी, कांदा, ठेचा व पिठले असते. ते जेवत.
कळम्या जीवा, काय काम काढलं.
किशा, एक माणूस हाय. त्याचा काटा काढायचा आहे.
कळम्या जीवा, कोण आहे.
किशा, फारिस्ट खात्यात हाय. मागली खेप त्यानेच पकडली. लई डोईजड झालाय.
कळम्या जीवा, जोखमीचे काम हाय. व तो तर सरकारी अधिकारी. जायबंदी करीन, जास्त तर. पण मला रक्कम पण मोठी हवी.
किशा, केवढी द्यावी लागेल.
कळम्या जीवा , तीन लाख घेईन.
किशा, घे हा सस्कर पन्नास हजार.
कळम्या जीवा , हा.
आपल्या बायकोला इशारा करतो. ती ते पैसे घेते.
किशा, मग चलायचं ना.
कळम्या जीवा, थांब आवरतो.
ती निघतात.
….. ….. ….. …..
Day. राधानगरी अभयारण्य परिसरातील. एक घनदाट अरण्य भाग तिथे काही तस्कर एकत्र बसले आहेत.
किशा व कळम्या जीवा तिथे येतात. ते जाताना एक जण मोठ्याने पक्षाचा आवाज काढून इशारा करतो.
थोड्याच वेळात ते निश्चित स्थळी पोहोचतात.
तुकाराम, (त्यांना पाहून) इशारा करतो.
सदा, (मागे वळून हसतो) या या तुमचीच वाट बघत व्हताव.
कळम्या जीवा, खूप दिवसांनी आठवण काढली.
सदा, काय सांगू. आजकाल सगळ काम ठप्प आहे. हा नवीन ऑफिसर आल्यापासून कुठलच होईना झालंय. त्याचा तेवढा बंदोबस्त करायला हवा.
कळम्या जीवा , मी आलोय ना बघू. पण रक्कम पण मोठी हवी.
सदा, मिळेल पण आमचं काम केल्यावर.
कळम्या जीव, बर त्याविषयी काही माहिती.
सदा इशारा करतो.
तुका, लगेच फोटो आणून देतो. तो कळम्या जीवाला दाखवतात.
कळम्या जीवा फोटो पाहत
तुका, होईल ना नीट.
कळम्या जीवा, ते तुम्ही सोडा माझ्यावर.
याच्या येण्याजाण्याची माहिती मिळेल काय.
तुका, ती सगळी किशा सांगील. व एक मात्र काही झालं तरी या कानाच त्या कानाला कळता कामा नये.
कळम्या जीवा, हा.
…… …… ……. …….
Day. Evening. Outer. राधानगरी अभयारण्य
ईशान आपल्या रेंजर्सना घेऊन अरण्यातील आपल्या रपेटीसाठी निघालेला असतो. त्याची गाडी अरण्यातील दूरच्या भागातून जाताना अचानक गाडीवर एक ओंडका वरून येवून पडतो. व बाजूने चार पाच लोग तोंडाला कालिक लावून आलेले त्यांवर हल्ला करतात. ईशान व रेंजर्स त्यांच्याशी दोन हात करत असतात. पण रेंजर्स जखमी होतात. ईशान बऱ्याच गुंडांशी सामना करतो. कळम्या जीवा व त्याची खूप वेळ मारामारी चालू होती. दोघेही ऐकत नसतात. कळम्याचा चाकू ईशानच्या हाताला लागतो. ईशान तरीदेखील त्यास जखमी करतो. व बुकलून काढतो. शेवटी एकजण इशार्याची खून करतो. कळम्या व सहकारी पळून जातात. एक रेंजर्स गाडी आणतो. ईशान जखमी अवस्थेत आपल्या इतर सहकाऱ्यांना घेऊन निघतो.
बाजूला आल्यावर
कळम्या आपल्या सहकाऱ्यांना, गडी पावरीचा हाय. निघायला हवं.
एकजण, आपल्या पैशाचं काय..
कळम्या, जीवा वाचला तर मिळतील नंतर. पळा आता. आपण जंगलवाटेन सटकायच आपल्या भागात.
दुसरा, चला रे.
ते निघतात.
……………. …….. …….
Evening day outer inter राधानगरी हॉस्पीटल
रेंजर्स व काही लोक तातडीने ईशानला हॉस्पीटलमध्ये घेऊन येतात.
एक रेंजर्स, डॉक्टर डॉक्टर.
नर्स, डॉक्टर बाहेर गेलेत. थांबा.त्यांना ऑपरेशन थेटरकडे न्या.
नर्स, डॉक्टरना फोन लावते.
नर्स, डॉक्टर इमर्जेंशी आहे.डॉक्टर, काय झालंय एनी सिरियस.
नर्स , आपल्याकडील एक वन ऑफिसर जखमी होऊन आलेत. त्यांच्या हातावर वार झालेला आहे.
डॉक्टर, मी निघतोय, थोडा वेळ लागेल. तरी अण्विका व इतर डॉक्टरांना तोपर्यंत हताळाय सांगा
नर्स लगेच अडमिट करून घेते. व दुसऱ्या नर्सला अण्विका मॅडम ना बोलवण्यास सांगते.
आण्विका चहा घेत असते. इतक्यात एक नर्स घाईने तिला इमर्जंशी असल्याचे सांगते.
चहाचा ग्लास तिथेच ठेवत ती वेगाने ऑपरेशन रुममध्ये जाते.
व ईशानला जखमी पाहून लगेच त्याला ईशान म्हणत आपल्या भावना आवरते. व ईशानला अडमीट करून घेते. तिचे सहकारी डॉक्टर रक्त पाहून गोंधळून जातात. पण अण्विका धिटाई दाखवत त्यावर उपचार करते. वेगाने कार्यवाही करून ती त्यास वाचवते.
तो बेशुद्ध असतो. त्याला शुद्ध येईपर्यंत ती रात्रभर जागी असते.
....... ........ .......... .....
nishmarathishortfilmskrift1983.blogspot.com
