DAY / outer / samudr kinara godaun
समुद्राच्या लाटांचा आवाज, रात्रीचे आठ वाजलेत ट्रक गोडाऊन मध्ये येतो. बॉक्स उतरत आहेत. अमजद उतरून घेत आहे. सादिक आतील टेबलावर हिशेब लिहीत आहे. माल उतरला जातो. ड्रायव्हर सादिक जवळ येतो.
ड्रायव्हर :
मालक हे घ्या, बघा माल व रशीद बरोबर आहे का?
सादिक :
आसिफ कितने बॉक्स है l
आसिफ :
76 है साहब.
(सादिक अमजद कडे पाहतो.)
अमजद :
हा उतने ही है l
सादिक :
( पावती पहातो.)
हा है l
ड्रायव्हर :
पोहोच, व ट्रान्स्फर बील द्या.
सादिक :
जी हा, देता हू l
( सादिक रुपये व बील पेड शिक्का मारून देतो. व पोहोच देतो.
ड्रायव्हर :
( रशीद घेऊन )
रामराम.
सादिक :
खुदा हाफिस l
( गाडी निघते. व फोन वाजतो. रशिद उचलतो.)
बॉस :
अबे, क्या हुआ डिलिव्हरी का?
सादिक :
थोडा मुश्किल है l साहब.
बॉस :
मुझे वो कूछ मालूम नही l अगले डिलिव्हरी के समय, अगर आंगुर के साथ लडकीयां नही मिली, तो याद रखना, तुझे कब्रिस्थान भेज दूंगा l रुपये लिये है l तो काम कर l
सादिक :
पर …..
बॉस :
पर बीर कुछ नही l मुझे बहाने मत बाता l समज गया ना l रख फोन ऑर काम पर लग् जा l
( फोन ठेवल्यावर)
अमजद :
क्या हुवा ?
सादिक :
कुछ भी करके लडकिया उठानी है l
अमजद :
लेकीन, अब पुलिस अलर्ट पर है l
सादिक :
वो मुझे मालूम नाही l अगर ये पार्सल नही भेजा l तो हमे पार्सल कर देंगे l
( वर बोट करून दाखवतो.)
आसिफ :
कितने दिनो में चाहिये l
सादिक :
इक्कीस फरवरी तक l
अमजद :
तब तक करेंगे कुछ जुगाड l मिल जायेंगी l
सादीक :
तो लगो काम पे l में इधर देखता हुं l
अमजद :
जी.
Cut to …
……. …… …..
Night / outer / road
( अमजद व आसिफ काही सहकर्यांसमवेत इकडे तिकडे फिरत आहेत. पोलिस गाडी फिरत असते. अचानक एक साडी वाली दिसते. मागून जाऊन तिला उचलतात. व डिगित घालून निघतात.)
Cut to …
…… …… …
Night /outer/ road in gadi.
(आसिफ फोन करतो. सादिक उचलतो.)
आसिफ :
साहब , बडा माल मिला है l
सादिक :
कहा है l
आसिफ :
गाडी मे ला रहे है l रास्ते मे है l
सादिक :
कहा तक आया है l
आसिफ :
शहर के बाहर समंदर के किनारे.
( आसिफ पत्ता सांगतो.) No OC)
सादिक :
रुक् , मै आता हूं l
( गाडी थांबलेली आहे. सादिक आपल्या गाडीवर बसून येतो.)
सादिक :
दिखा कीधर है l
(आसिफ गाडीची डिगी उघडुन )
सादिक :
आबे मुह क्यो बांधा है l पिछली बार एक मर गई थी l इस तरह मत बांध l मूह मत ढकणा था l
( उघडुन पाहतो. शॉक बसतो. मागे वळून आसिफच्या कानाखाली लावतो.)
सादिक :
अबे , किसे उठा लाया है l इसका क्या आचार डालू l
( ते पाहतात, धक्का बसतो. तो एक हिजडा असतो.)
अमजद :
इसका क्या करे l
सादिक :
आबे ले जाकर कही भी छोड दे इसे .
सादिक :
अब , मुझे ही कुछ करना पडेगा l
( हातावर हात मारत l रागीट नजरेने l )
Cut to ..
…… ….. …
Day/ outer pratapgad road
(गाडी पोलादपूर रोडला असते. महाबळेश्वरपार केल्यावर.)
प्राजक्ता :
काका गाडी प्रतापगडला घ्या.
( ड्रायव्हर मान हलवतो. गाडी वळवली जाते. चाक वाजल्याचा आवाज. थोड्याच वेळात गाडी प्रताप गडाखाली असते. गाडी उभी आहे. एक शेल्फी घेतला जातो. प्राजक्ता सूचना देते.
प्राजक्ता :
एनी वे गाईज आपणं आता प्रतापगडाच्या पायथ्याशी उभा आहोत. इथून थोड्याच अंतरावर प्रतापगड आहे. आपण वेगानं जायचं व भवानी देवीच दर्शन घेऊन यायचंय, कारण इथे एक नियम आहे. की सूर्य मावळला की गडाचे दरवाजे बंद होतात. त्यामुळे त्या आधी आपणं मुख्य दरवाजाच्या बाहेर आलंच पाहिजेत.
( रनिंग करत सर्व जनी जातात. वेदिका वेगानं पळते. माधवी व सुमन वेगाने गोमुख दरवाजा पर्यंत जातात. पोचल्यावर दारमागे लपतात.)
माधवी व सुमन :
हे …जिंकलो
( पाठोपाठ श्वेता, प्राजक्ता पोहोचतात.)
श्वेता :
खूप मज्जा आली.
वेदिका :
मी पहिली आले, प्रथम पेढा.
श्वेता :
बाकीच्यांनी रेडी व्हायच्या आधीच पळालीस, तिथे साधं गाडीचं दार सुद्धा लावलं नाहीस. अन् म्हणे पहिली आले.
प्राजक्ता :
आज माझ्यासाठी खूप आनंदाचा क्षण आहे.
अनुजा :
हो तर….
( रेवा मागून येते.)
रेवा :
अग, थांबा तर… ती सुमन व माधवी कूठे दिसत नाहीत.
प्राजक्ता :
असतील मागे.
( दरवाजा मागून येत.)
माधवी :
ओ मॅडम, मागे नाही पुढे…
माधवी :
मघाशी गाडीत चाललेली कुसर - पुसर ऐकली आम्ही. म्हणून तू सावध व्हायच्या आधी पळालो.
श्वेता :
चला, जाऊन दर्शन घेऊया.
माधवी :
अग, तोफ बघ, केवडीशी आहे. मस्त आहे ना.
अनुजा :
जर का कोणी शत्रू दरवाजातून आत आला की त्याला उडवायचा धडाम s s…… त्यासाठी असेल.
( ॲक्शन करत)
श्वेता :
ए अंगणवाडी गप, आम्ही काय मंदबुद्धी वाटलो काय?
चल पुढे…..
( देवपूजा साहित्य घेतात, दर्शन घेतात. तलवार पाहतात. शिवपुतळा पाहतात. नमन करतात.)
रेवा :
ए ती बघ तलवार, आपणं सराव करतो तसीच आहे ना, वस्तादांसारखी. त्या टाईपच आहे, थोडीशी बदल.
प्राजक्ता :
काही असो, आपणं टाईम टेबल प्रमाणे नियोजन केलं की सर्व नीट होतं ना.
श्वेता :
हो ना,
श्वेता :
हो ना….
प्राजक्ता :
चला वेळ होतोय पुढे जायचं आहे.
सर्वजनी :
एक् दोन तीन स्टार्ट…….
( त्या धावत गाडीपर्यंत जातात. गाडीत बसतात. गाडी निघते.)
Cut to …….
….. …… ….
Evening / outer in bolero / road ghat rod ambenali poladpur
रेवा :
भारी वाटलं, दर्शन घेऊन.
श्वेता :
एक वेगळीच स्फूर्ती मिळाली. नाही का?
अनुजा :
अग, मघाशी ती तलवार पाहिलीस त्यावर स्टार डिझाईन होत्या.
प्राजक्ता :
अग, डिझाईन नव्हे ती, चिन्ह आहेत. शंभर शत्रू मारले की एक् स्टार मिळायचा.
वेदिका :
खरचं.
वेदिका :
दरवाजा पाहिलास तो, कसं बांधकाम आहे मस्तच.
प्राजक्ता :
गो मुख बांधणी म्हणतात त्याला.शत्रूचा तोफ , हत्ती मारा दरवाजावर होऊ नये म्हणून तशी बांधणी शिवकाळात केली गेली होती.
वेदिका :
तुला ग कसं माहीत हे सगळं. तू तर कधी गडावर कुठल्या गेली नाहीस.
प्राजक्ता :
हे बघ, मी बिझनेसमनची मुलगी आहे. कोणतेही काम चौकशीपूर्ण करते. मी किल्ले पाहिले नसतील, पण त्यावरील बरीच पुस्तके वाचली आहेत. व यू ट्यूब व्हिडिओ देखील पाहिलेत.
अनुजा :
या बाबत तुझा हातखंडा आहे. नाहीतर आम्ही, यापूर्वी नुसत् भांडत असू. अन् ही काय करते, अन् ती काय करते. नको त्या उचापतीच करत होतो.
रेवा :
खरचं वाचन केलं पाहिजे, ज्ञान वाढतं, व उपयोगी पण असत.
माधवी :
हो यार. …..
प्राजक्ता :
सुमन तू गप्प का? तुला नाही का आवड वाचनाची.
सुमती :
आहे की, खूप आहे.
श्वेता :
बायाओ वाचनावर एवढं बोलताय, तस् करतं पण जा. नाहीतर आज बोलायचं व उद्या आहेच. ये रे माझ्या मागल्या सारखं……
( वेदिका फोनवर चॅटिंग करत असते.)
श्वेता :
ये एडपट ठेव मोबाईल
वेदिका :
अग, थांब ग जरा एवढा मेसेज पाठवते.
( गाडी धावताना दिसते. )
Cut to …..
……. ……. ……
Night /outer / poladpur gova – Mumbai road
गाडी एका टपरी शेजारी थांबते. गिऱ्हाईक पाहून टपरीवाला चहा घुसळू लागतो. प्राजक्ता, श्वेता गाडीतून उतरतात.)
श्वेता :
ये उतरा ग, थोडा चहा घेऊया.
( मुली आळस झाडत उठून उतरतात.)
रेवा :
किती वाजलेत?
वेदिका :
सात
( टपरीवर जात.)
श्वेता :
आठ, चहा द्या.
( चहा घेत.)
प्राजक्ता :
अहो काका, इथं राहण्याची सोय कुठे?
टपरीवाला :
पुढे जवळच लोज आहे.
प्राजक्ता :
साधी की सुटेबल.
टपरीवाला :
ते काय मला कळणार, जाऊन बघा, आवडली तर रहा.
किती दिवस राहणार?
श्वेता :
आजची रात्र फक्त.
टपरीवाला :
एकच वस्ती राहणार, मग उगाच खर्च कशाला वाढवता? घ्या जावा एखादी साधी बाधी,
( प्राजक्ता बिल पेड करू लागते. वेदिका तिला अडवते. व बील पेड करते. एक ब्लॅक कलरची स्कॉर्पिओ येते. त्यातून आसिफ, सादिक, अमजद खाली उतरतात. व चहा घ्यायला जातात. मुलींना पाहतात. निरीक्षण करतात. सादिक मुलींकडे पहात अमजदला इशारा करतो.)
श्वेता :
जेवणाची सोय कुठे ?
टपरी वाला :
तिथंच थोडया अंतरावर आहे. एक हॉटेल. तिथे मिळेल छानसं
( गाडीत बसतात, गाडी निघते. )
Cut to …..
…… … …..
Night / outer – inter / poladpur rod – loj
( गाडी पुढे जाते. एका लॉज जवळ थांबते. श्वेता व प्राजक्ता आत जातात. व लगेच येतात.)
वेदिका :
काय झालं ?
प्राजक्ता :
चला काका, गाडी पार्क करा आत. इथे आज मुक्काम करायचा.
( गाडी आत येते. )
श्वेता :
चला उतरा गं, साहित्य घ्या आपापल. वेडे माझी बॅग पण घे.
वेदिका :
कूठे आहे?
श्वेता :
पुढल्या बाजूला आहे. ड्रायव्हर सीट जवळ.
( मुली उतरतात. साहित्य घेऊन लोजमध्ये जातात, जिनाचढून रुम मध्ये जातात. ड्रायव्हर गाडीवर फडके मारतो. गाडी टायर वगैरे चेक करतो. बाहेर रोडला ब्लॅक स्कॉर्पिओ थांबते.)
अमजद :
बॉस माल बहुत ही अच्छा है l उठा ले क्या?
आसिफ :
यही पर ही सारा झोल करते है l ता की पार्सल जलद पहुंच सके l
सादिक :
आबे चूप ,…. बकबक मत कर. गाडी पर झेंडा दिखाना |
अमजद :
परसो, शिवजयंती है ना l
साथीदार :
याने यह लडकीया रायगड जाणेवाली है l
अमजद :
वो क्या करणे जाएगी l उनका वहा क्या काम है l
सादिक :
अबे, गाधे, गाडी देखी नाही तुने, कोल्हापूर की है l m h.09, इधर क्या जलसा मनाने आयेंगी l
आसिफ :
तो क्या छोड दे उन्हे?
सादिक :
ऐसे कैसे छोड दे l देखते है , क्या होता है l अगर चान्स मिला तो उठा लेंगे l स्वराज्य की हुरे अरब सेठ मजेसे चखेंगे l
अमजद :
लेकीन यहा तक आई है l तो तयारी वाली होंगी हुजुर l
सादिक :
अरे, गधे, औरत तो औरत होती है l रिबन बांधणे से शेरनी नहीं बनती l इनका जोश सिर्फ शिव जयंती और गुढी पाडवा के दिन ही होता है l बाकी दिन कूछ नहीं l
आसिफ :
हात पैर चलाने वाली हुंई तो l
सादिक :
तो क्या? जाल मे फसकर मछली भी थोडी देर फड फडाती है l ये क्या चीज है l इनको फडफडाये बिना पकडणे का इलाज है, मेरे पास l
( बॉटल उठाकर दिखाता है l)
साथीदार :
बॉस आपं तो पुरी तयारी से आये है l
सादिक :
यू ही नहीं इतना मुलुख संभालता हुं l इस दवा से वह इधर इस तरह बेहोश हो जाएगी l और उठेंगी अरब के मिनार देखकर l
( हसण्याचा आवाज )
सादिक :
आबे हस मत, जा लग जा काम पे l जा निगराणी कर् l क्या क्या कर रही है वो l
Cut to ……….
……. ….. …….
