कळतं नकळत जुळले हे बंध भाग ११

 

कळतं नकळत जुळले हे बंध भाग ११

क्रमशः पुढे चालू ......

Day morning ८.०० o’clock. Inter

आण्विका, पेपर वाचत आहे. काका टी व्ही पाहत आहेत.

इतक्यातच मावशी आतल्या खोलीतून तिथे येते. तिच्या हातात तांदूळ असतात. ते नीट करत.

मावशी, काय ग अनु त्या मुलाचं नाव काय?

आण्विका, कोणत्या ग.

मावशी, काल तुम्ही फिरायला गेलेल्या

आण्विका, तो होय. हा तो ईशान.

मावशी, त्याला चहापानाला तरी बोलवायचं ना.

आण्विका, अग ,बोलवणार आहे. पण काकांना तरी विचार की.

मावशी, त्यात काय विचारायचं. तरी पण थांब मी विचारते.

अहो, अनुच्या मित्राला बोलवूया का चहाला.

काका, चहाला नुसतं कसलं बोलवतेस. त्यापेक्षा जेवण करूया.

मावशी, हे अगदी बर. अनु तू विचार त्याला कधी सवड आहे. व बोलावं जेवायला. लाव फोन.

आण्विका, थांब लावते. आण्विका फोन लावते. रिंग वाजू लागते. पण ईशान फोन उचलत नाही.

आण्विका, अग तो उचलत नाहीये. काहीतरी कामात असेल

 नंतर करते.

आण्विका एक सुदंर गुड मॉर्निंग संदेश पाठवते.

….. ……. …….. ….

Day. Morning. Outer. Inter. अलिबाग.

ईशान उठतो. रनींग करुन येतो, अंघोळ करतो. व क्यांटीनमध्ये चहा प्यायला येतो.

तिथे टेबलवर बसल्यावर त्याला अण्विकाची आठवण येते. व एक छोटीशी कळ हृदयात येते. त्याला वारंवार अण्विकाची आठवण येवू लागते. रनिंग, अंघोळ करताना नाष्टा करताना.

ईशान, (मनाशी) हे अस का होतंय मला. सारखी तिची आठवण का येते. तिला आलेलं स्थळ. काय करू. जाऊ का सरळ तिला विचारू, माझ्याशी लग्न करशील का? विचारू. काय म्हणेल ती. माझ्या प्रेमाचा स्वीकार करेल का? अन् तिने नकार दिला तर. काय करू, अन् बोलायचं बंधच केलं तर. तशी ती श्रीमंत कुटुंबातील. एक डॉक्टर. मी एक वनखात्यात असणारा तिच्यापुढे मी सर्वसाधारण , तिच्यापेक्षा आपली परिस्थिती अजूनही कमीच आहे. माझ्यामुळे तिला झालेली दुखापत व त्रास. तिच्या मनात काय चालले असेल ती स्वीकार करेल का माझा. की देईल मला झिडकारून, काहीच सुचत नाही.

असे विचार करत असताना.

रवी चहा आणून ठेवतो. व

रवी हाका मारतो.

ईशान, ईशान.

विचाराच्या तंद्रीतून ईशान बाहेर येतो.

रवी, काय कसल्या विचारात आहेस.

ईशान, काही नाही.

रवी, काही नाही कसं. काल संध्याकाळ पासून पाहतोय तुला. काहीतरी विचारात आहेस. बोल की, काय झालं.

ईशान, काय सांगू सर. कालची ती बातमी ऐकल्यापासून मला काही सुचतच नाही.

रवी, कोणती बातमी. कसली बातमी.

ईशान, अन्वीकाच्या लग्नाची.

रवी, का काय झालं अण्विकाला.

ईशान, काय झालं नाही हो. तिच लग्नाचं बघताहेत.

रवी, ते तर आहेच.

ईशान, पण माझं तिच्यावर प्रेम आहे. व मला तिच्याशी लग्न करायचं आहे.

रवी, हातेच्या एवढंच ना.

अहो साहेब, सरळ मागणी का घालत नाही तुम्ही.

ईशान, नाही, ती रागावली तर.

रवी, असं काही होणार नाही. मी काल जवळून पाहिलेय मॅडमला. चांगल्या स्वभावाच्या आहेत. मात्र तिची ती पाहुनी जरा चॅप्टर वाटली.

ईशान, तुम्हाला काय वाटत.

रवी, बघा विचारून. जमलं तर जमलं

ईशान, नाहीतर

रवी, नाहीतर बघायचं दुसर.

ईशान, नको नको दुसर काही. मला तिचं हवीय जीवनसाथी म्हणून

रवी, आता चहा घ्या. थंड होतोय. नंतर बघा काय करायचं ते. विचारायचं की नाही.

ईशान, हा.

ते दोघे चहा घेतात.

रवी घड्याळात पाहतो

रवी, चला लवकर वेळ होतोय. ट्रेनिंग सेंटरवर पोहोचायला हवे.

ईशान, चहा घेतो.

याच वेळी अण्विका फोन करत असते. पण सायलेंट मोडवर असल्याने इशानल ऐकु येत नाही. व ट्रेनिंग सेंटरवर जाण्याच्या गडबडीने तो मोबाईल न पाहताच निघतो.

.... ….. ….. …… …..

Evening ६.०० o’clock outer

दिवसभर ट्रेनिंग झालेले असते. ट्रेनिंग चालू असताना मोबाईल स्विच ऑफ ठेवल्याने ईशानला अण्विकाचा मेसेज व फोन आल्याचे लक्षात येत नाही.

 संध्याकाळी ट्रेनिंग संपल्यानंतर.

ईशान, मोबाईल स्विच ऑन करतो. तेव्हा अनुचा मिस्कॉल दिसतो. तो लगेच कॉल करतो.

ईशान, हॅलो अण्विका ,

आण्विका, अरे कुठे आहेस तू. सकाळी मी कॉल केला होता.

ईशान, अग सायलेंट मोडवर होता. त्यानंतर माझ ट्रेनिंग चालू होते. त्यावेळी स्विच ऑफ मोबाईल करावा लागतो. तो दबक्या आवाजात बोलतो.

आण्विका, असा आवाज दबलेला का रे.

ईशान, काही नाही. वातावरणाने थोडा घसा बसलाय.

आण्विका, औषध घे.

ईशान, हो

आण्विका, त्यापेक्षा आज आमच्याकडे जेवायला यायला जमेल का?

ईशान, मला बर वाटल असत. यायला. पण माझं भरपूर काम आहे. त्यामुळे दोन चार दिवस माझं सेड्युल बिझी असणार आहे. दोन-चार दिवसात सेमिनार व ट्रेनिंग पूर्ण करायचं आहे चार दिवसांनी असेन फ्री तेव्हा बघू.

आण्विका, चालेल. मी सांगते मावशीला.

ईशान, हो बर ठेवतो. मला आता खूप काम आहे. चार दिवसांनी सुट्टी आहे तेव्हा सांगतो कॉल करून

आण्विका, आठवणीने ह.

ईशान, नक्की सांगतो.

ईशान फोन ठेवतो.

ईशान फोन ठेवल्यावर.

ईशान, (मनात) किती गोड आहे. अनु. आपल्याला आवडते. पण मी तिला आवडतो की नाही देव जाणे. पण या प्रेमाच्या प्रपोजलमुळे आमच्यात दुरावा यायला नको. मित्र म्हणून तरी राहिलं ना. तस ती डॉक्टर , तिच करियर ती आपल्याला साजेसाच नव्हरा शोधणार.

ईशानच्या लक्षात येत

अरे आपल भरपूर काम आहे.

चला आपल काम करू.

तो निघतो.

….. …… ……. ……. …… ……

आण्विका रोज एखादा मेसेज पाठवत होती. पण रिप्लाय येत नव्हता.

ती नाराज होत असे. ती सुद्धा अस्वस्थ होत असे. फोन केला की स्विच ऑफ लागत असे. त्याला ही मेसेज पाठवायला वेळ मिळत नसे. दिवसभर काम करून रात्री त्यास कधी झोप लागेल असे वाटत असे.

आण्विका बेचैन पाहून.

रेवती, अग कामात असेल तो. म्हणून स्वीच ऑफ असेल मोबाईल.

आण्विका, पण दिवसभरात एकदापण ऑन करत नसेल का. त्याला माझा मिस कॉल पण दिसला नसेल.

रेवती, अग, करेल तो. काळजी नको करुस. काल तूच म्हणत होतीस ना त्याला चार दिवस सवड नाही म्हणून.

आण्विका, अस म्हणतेस. तरी पण एखादा कॉल पण करायचा नाही का.

रेवती, अग, पाहिल्यावर करेल तो.

अण्विका, असं म्हणतेस मग ठीक आहे.

Cut to …. …..

मंगळवारी सुरू झालेलं ट्रेनिंग शनिवारी संपल.

….

Day. Evening. ट्रेनिंग सेंटर बाहेर outer

शनिवारी ट्रेनिंग संपल्यावर

बाहेर आल्यावर

रवी, एखदास संपल.

ईशान, अजून बाकीची कामे आहेत की.

रवी, पण मेंन काम संपल.

 ईशान, ते तर आहेच की.

रवी, मग आज काय एन्जॉय , जाऊया का सिनेमाला.

ईशान, त्यापेक्षा समुद्र किनाऱ्यावर जाऊया.

रवी, चालेल की.

ईशान, चला तर मग.

ईशान, फोन ऑन करतो आधी.

ईशान फोन ऑन करतो. त्याला अण्विकाचा मीस्कॉल दिसतो. व मेसेज पण.

ईशान, अनुचा मेसेज व कॉल पण आलाय. बर आता कामात असेल ती. आवरून नंतर कॉल करतो.

…… ……. ……. ……. ………

Night. अलिबाग बीच. Outer. ७.००o’ clock

रवी व ईशान दोघे बीचवर एके ठिकाणी बसलेले आहेत.

रवी, खरंच सर तुमच्या सहवासात आल्यामुळे दिवस किती मजेत जातो. खरंच तुम्ही खूप गमतीशीर आहात.

ईशान, काय पण सर.

इतक्यात अण्विका फोन करते. रिंग वाजू लागते.

ईशान फोन पाहतो. व उचलतो.

ईशान, हॅलो बोल की.

आण्विका, कुठे आहेस? काय करतोयस? काय हे गेली दोन चार दिवस मी कॉल करते. तुझा मोबाईल स्वीचं ऑफ का लागतो? एवढा कशात रमला आहेस.

ईशान, अग हो हो. किती प्रश्न विचारतेस. अग चार दिवस ट्रेनिंगला असल्याने. फोन स्विच ऑफ असायचा.

आण्विका, मग साधा मेसेज पण करायचा नाही का?

ईशान, अग, वेळच मिळाला नाही. रूमवर यायला खूप वेळ होत असे. व सकाळी पुन्हा हजर लवकर राहावे लागत असे.

आण्विका, बर ते झालं का ट्रेनिंग.

ईशान, हो झालं. थोडंसं आहे किरकोळ कामकाज आता.

आण्विका, मग तुला वेळ कधी आहे. ते तरी कळेल का?

ईशान, वेळ , आहे की उद्या फ्री. का? काही काम होत.

आण्विका, बर उद्या ये जेवायला घरी सकाळी.

ईशान, हा कुठे यायचं.

आण्विका, कूठे म्हणजे घरी आमच्या मावशीच्या आणखी कुठे?

ईशान, अग पण पत्ता तरी सांग की. काय फिरत बसू साऱ्या अलिबागभर शोधत.

आण्विका, अरे मी पण किती वेंधळी , पाठवते पत्ता मोबाईलवर. आ.. नको त्यापेक्षा मी स्वप्नीलला लावून देते. तुला पीक करायला.

ईशान, चालेल मी वाट बघतो.

आण्विका, बर चालेल. हा फोन स्विच ऑफ ठेवू नकोस. व्हायब्रेशनवर ठेव वाटल्यास.

ईशान, हा मॅडम ठेवतो.

अण्विका, बर गुड नाईट.

ईशान, हा गुड नाईट.

ईशान फोन ठेवतो.

 फोन ठेवल्यावर.

रवी, काय मग उद्या मेजवानी आहे म्हणा.

ईशान, चला की तुम्ही पण.

रवी, नको तुमच्यासाठी खास मॅडमनी ठेवलेय.

ईशान , हा.

रवी, मग प्रेमाचा इजहार केला की नाही.

ईशान, नाही अजून.

रवी, अस काय राव. विचारायचं नाही का?

ईशान, नाही तिचा अंदाज घेतल्या शिवाय नाही. नाहीतर आहे ती मैत्री देखील धोक्यात यायची.

रवी, हे पहा सर तुम्हाला वाटत तितक्या मॅडम कडक नाहीत. मी पाहिलंय त्यांना. खूप हळव्या मनाच्या आहेत त्या.

ईशान, ते तर आहेच.

रवी, खर सांगायचं म्हणजे त्यांच्यासाठी तुम्ही व तुमच्यासाठी त्या एक चांगल्या जोडीदार आहेत.

ईशान, ते आहे हो. पण मला हे बंध हळुवार जपतच जोडायचे आहेत. नाहीतर उगाच दुरावा नको.

रवी, आता फोन वरून त्यांचे बोलण जाणवल नाही का?

ईशान, काय?

रवी, अहो त्या तुमच्याशी एखाद्या बायकोसारख भांडत होत्या.

ईशान, ते सहज बोलत होती ती.

रवी, अहो सहज नव्हत ते . त्या हक्क गाजवत होत्या.

ईशान, (हसतच) तस असेल तर तुमचे बोल खरे ठरोत. चला आता खूप वेळ झालाय. जाऊ रूमवर जेवून झोपू.

ते दोघे निघतात.

…. …… ……. …….. ……

क्रमशः पुढे.....

कळत नकळत जुळले हे बंध भाग १०

कळत नकळत जुळले हे बंध भाग १०

क्रमशः पुढे चालू......

 Evening. ७.००o’ clock. Outer.

संध्याकाळ झालेली असते. सूर्य अस्ताला गेलेला होता.

रेवती, अग, सूर्य मावळला की.

आण्विका, अग हो, आजचा दिवस कितक्यात गेला हे कळलंच नाही बघ.

स्वप्नील, पण खूप मज्जा आली.

रवी, हो मला ही. माझ्या जीवनातील हा एक अप्रतिम क्षण आहे. यासाठी मी तुमचा आभारी आहे ईशान सर.

ईशान, त्यात कसले अभार मानायचे सर.

सर्व गाडीत बसतात.

ईशान, बोला आता कूठे दौरा न्यायचा.

आण्विका, आता खूप झाली मौज. चला आता घरी.

ईशान, बरं मॅडम.

आण्विका, स्वप्नील काय झालं मघाच.

स्वप्नील, हा ते होय. जाताना वाटेत गाव आहे. मित्रांच. तिथून जाऊ की.

ईशान गाडी चालवतो. थोड्या वेळात गाडी त्या ठिकाणी येते.

स्वप्नील, ( ईशानला) गाडी आतील बाजूस वळव.

ईशान , स्वप्नील सांगेल त्या दिशेला गाडी चालवतो. थोड्याच वेळात ते इच्छित स्थळी पोहोचले. त्या मित्राकडून संपूर्ण माहिती घेतात. व निघतात.

…… ……. …… …… ….. …

नाईट. ८.०० o’ clock. Outer inter.

गाडी अलीबाग रोडला चालवू लागतो.

आण्विका, स्वप्नील इथ जवळ जेवणाची सोय आणखी कुठे आहे.

स्वप्नील, आहे की एक मस्त गावरान हॉटेल.

आण्विका, मग गाडी घ्या तिकडे. जेवून जाऊ.

स्वप्नील रस्ता सांगतो. ईशान तिकडे गाडी घेतो. ते रेस्टॉरंट मध्ये जातात. ते एक गावरान हॉटेल असते. गावरान जेवण थेट चुलीवर केलेलं असतं.

जेवण होत.

ईशान, (वेटरला) बिल किती झालं.

आण्विका, थांब, मी देणार आहे बिल.

ईशान, मी देतो.

आण्विका, सकाळपासून सगळा खर्च तूच करत आहेस. ते काही नाही मी देणार.

आण्विका वेटरला बिल आणण्यास सांगते.

ती बिल देते.

ती निघतात.

….. …… …..

Night. गाडीमध्ये. ९.००. O’clock

ईशान गाडी चालवत असतो.

अलिबाग जवळ येत असताना.

रेवा अन्विकेस इशारा करून गप्प राहण्यास सांगते.

 रेवती, काय दीदी काल फोन आला होता ना.

आण्विका, काय ग कुणाचा.

रेवती, आईला आलता ना मावशीचा तुला पाहायला येणार आहेत म्हणे.

रेवाचे बोलणे ऐकूण ईशान साईडला गाडी लावतो.

ईशान, काय? अण्विकाच लग्न ठरतंय.

रेवती, लग्न अजून काय ठरल नाही. पण पाहायला येणार आहेत म्हणे, गडहिंग्लज कडील स्थळ आहे. मुलगा एम. बी. बी. एस. झालेला आहे. चांगला जोडा शोभेल अशी मावशी म्हणत होती

ईशान ही बातमी कळताच नाराज झाला. व त्याने मान वळवली व गाडी चालवू लागला.

स्वप्नील, काय हे अनु दीदी लपवतेस होय.

रेवती, अरे, बघायला येणार आहेत तिला, अजून काय ठरल नाही. काल रात्री फोन आला होता. बघ मावशीचा तेव्हा आईलां सांगत होती.

स्वप्नील, म्हणजे या सुट्टीत बार उडणार म्हणा.

रेवती, अरे, अजून पाहायला येणार आहेत. ठरायला लांब आहे.

स्वप्नील, त्याला काय वेळ लागतोय होय. पसंती झाली की झालं. व आमची ताई काय कमी आहे होय. न आवडायला. काय ईशान सर.

 ईशान, ते आहेच, पण लगेच लग्न, अनुला काय हवंय ते तरी विचारा. तिची आवड निवड.

रेवती, तस पाहायला गेलं. तर अनु दिदीला तुझ्या सारखा जोडीदार मिळायला हवा. पण काय करणार तिच क्षेत्र पाहून घरची लोक ठरवणार.

स्वप्नील, ते शेवटी आलंच. नाहीतर काका आमचे कोल्हापूरचे भारी कडक बुवा.

रेवती, ते तर आहेच. काय अणू दीदी काय चालेल का डॉक्टर की बघुया दुसरा.

आण्विका, गप ग थट्टा पुरे.

ईशान, अण्विकाची आवड निवड काय आहे.

रेवती, तिने आजुन नव्हरा पाहायचा आहे. काळा की गोरा ते. तस पाहता ती गोरी आहे. पण लग्नात डाव उजव चालत. शिवाय नव्हरा एम बी बी एस म्हंटल्यावर केवढी मोठी डिग्री ती. मग काय मॅडम हो म्हणतीलच.

आण्विका, रेवा बाई उगाच इमल्यावर इमले चढवू नका.

गाडी शासकीय निवासस्थानी आली.

सर्वजण गाडीतून उतरले. एकमेकांना हस्तांदोलन करत.

निरोप घेतला. ईशान थोडा नाराज होता.हे जाणवलजाणवलं.

त्याने ही हस्तांदोलन केले.

हस्तांदोलन करताना त्याने अण्विकाच्या हात हातात घेतल्यावर जोरात दाबला. व

पुढील वाटचाली साठी शुभेच्छा.

दिली.

इतक्यात रेवा व स्वप्नीलने आपली गाडी पार्किंग मधून काढली.

ईशान अण्विका जवळ उभा होता. तो

ईशान, बघू पुन्हा कधी भेट होते ते.

आण्विका, आता फोन नंबर आहे म्हंटल्यावर होईलच की.

 स्वप्नीलने गाडी काढली. आण्विका त्यावर बसली. त्यांनी पुन्हा निरोप घेतला. व ती निघाली.

कितीतरी उशीर तो त्यांना पाहत होता. दिसेनाशी होईपर्यंत.

 इतकयात फोन वाजतो.

बबलू, साहेब आला काय?

ईशान, हो, आलोय. ये गाडी घेऊन जा.

बबलू येतो. ईशान त्यास गाडीची चावी देतो.

ईशान विचारत असतो.

बबलू. साहेब पैसे. (बबलू दोन तीन वेळा बोलतो)

ईशान, (विचारातून जागा होऊन) हा हे घे.

तो पैसे देतो.

व रवी देखील निरोप घेऊन आपल्या रूमकडे जातो.

 ईशान आपल्या रुमकडे जातो.

….. ……. ……. ……

Night मावशी चे घर inter. Night. १०.०० o’ clock

स्वप्नील, अण्विका, रेवती गाडीवरून येतात. गाडी पार्क करून ते घरात येतात.

मावशी,(रेवतीची आई) काय कशी झाली ट्रिप.

रेवती, मस्त.

मावशी, काय अनु कसं वाटल.

आण्विक, मस्त मजा आली.

मावशी, मग काय आहेच हा कोकणचा स्वर्ग.

आई, जेवणार का?

रेवती, नाही बाई. खूप जेवलो आज.

आई, स्वप्नील, अनु तू तरी जेवणार आहेस का?

स्वप्नील, अनु, नाही .

रेवती, चल झोपायला. दीदी. खूप कंटाळा आलाय.

त्या दोघी बाथरूम मध्ये जातात. फ्रेश होऊन रेवतीच्या रूम मध्ये जातात.

….. ……. …… ……..

Night. रेवती रूम. Inter. १०.३०

रेवती व अण्विका अंथरुणावर पहुडल्या आहेत.

आण्विका, हे काय ग मला लग्नासाठी स्थळ आलय अस का सांगितलस तू.

रेवती, अग, हीच तर खरी गंमत आहे.

आण्विका, कसली गंमत.

रेवती, मला जाणून घ्यायचं होत.

की त्याचं तुझ्यावर प्रेम आहे का?

आण्विका, मग काय वाटत तुला.

रेवती, मला वाटत त्याच शंभर टक्के प्रेम तुझ्यावर आहे. पण… तुझं नाहीये ना.

आण्विका, म्हणे तुझं नाहीये.

रेवती, पण बिचारा, काही म्हण, आज रात्री झोपणार नाही ग, गुड नाईट तरी सांग. पण बाकी काय सांगू नकोस हं.

आण्विका ईशानला फोन करते.

ईशान फोन उचलतो.

ईशान, हा बोल.

आण्विका, काही नाही सहज केला होता. काय झोपला काय?

ईशान, नाही आजुन. झोपच येत नाही.

आण्विका, इकडे रेवा बघ लागलीय घोरायला.

ईशान, ( हळू आवाजात) ती काय झोपणारच माझी झोप उडवून.

आण्विका, काय म्हणालास.

ईशान, काही नाही. तू काय करतेस.

आण्विका, झोपायची तयारी.

ईशान, आता काय तुझं लग्न होणार.

आण्विका, ते काय सगळ्यांचं होत. पण अजून लांब आहे. का?

ईशान, तस नाही, आता आपण बोलतोय तस बोलता येणार नाही.

अण्विका, तस काय नाही.

ईशान, आता बोलतो तस बोलता येणार नाही. फ्री मध्ये.

आण्विका, अजून लांब आहे ते. अन् मला कोण पसंत करणार.

ईशान, का, करेल की. अन् तस पाहायला गेले तर तुझ्या घरचे कुणा आयर्या गैर्याला का देतील.

आण्विका, बघू ज्या त्या वेळी.

ईशान, तुझी आवड काय?

आण्विका, माझी …. आ….. हा तो दिसायला हँडसम हवा. रंगानं

ईशान, हा बोल रंगानं.

आण्विका, गोरा. आ ..

ईशान, का काळा चालत नाही.

आण्विका, तस काय नाही. सावळा असला तरी चालेल.

अन्…

ईशान, आणखी काय हवं.

आण्विका, आणखी स्वतः कमावता पाहिजे. आईवडलांवर अवलंबून नको. बाकी

ईशान, हा बोल ना.

आण्विका, मला समजून घेणारा हवा. कामाचं म्हणत असशील तर..

ईशान, बोल.

आण्विका, नोकरीला असो वा बिजनेसमन असो. पण निर्व्यसनी हवा. पण लफडेबाज अजिबात नको.

ईशान, हा… थ्यांक्स गॉड.

आण्विका, काय ,

ईशान, काही नाही. तुझी आवड विचारली. डॉक्टर नसला तरी चालेल ना.

आण्विका, तस काय नाही. पण दुसऱ्या फिल्डचा असला तरी चालेल. पण समजूतदार हवा. एवढंच.

काय एखाद स्थळ आहे का?

ईशान, स्थळ आहे पण तुला पसंत येत की नाही कुणास ठावूक.

आण्विका, पहिल्यावर ठरवू. बर ठेवते आता. गुड नाईट.

ईशान, गुड नाईट.

रेवती, (फोन ठेवल्यावर) काय ग मी घोरतेय होय. आणि म्हटल होत ना.लागला की नाही बाण निशाण्याला.

आण्विका, हो लागला. पण काही विपरीत नाही ना करायचा.

रेवती, काय करेल, करुन करून फक्त नेईल पळवून तुला. आमचा खर्च तर वाचेल ना, लग्नाचा.

आण्विका, शहाणी आहेस बघ.

रेवती, आठवलं, थांब जरा गंमत करते.

रेवा आपले फेसबुक अकाऊंट ओपण करते. त्यावरून ईशानला हाय पाठवते.

ईशान झोप येत नसल्यान अण्विका फोन वर बोलल्यानंतर पहुडलेला असतो.

मेसेज वाजल्यावर त्याचे लक्ष तिकडे जाते.

तो मेसेज पाठवतो.

ईशान, काय,

रेवती, (फेक अकाउंट) मला तुम्ही आवडता.

ईशान, मग काय करू.

रेवती, माझ्याशी लग्न,

ईशान, इथ माझ्या लग्नाचा पिक्चर व्हायची वेळ आलीय. तुझ रामायण नको.

रेवती, कोणता पिक्चर.

ईशान, माझं लग्न ठरण्याआधीच मोडतय.

रेवती, कोणाशी ठरल होत.

ईशान, ठरल नव्हत.

रेवती, मग काय झालं. ठरायच्या आधी मोडेल कस काय झालं.

ईशान, झालं सगळंच.

रेवती, कोण होती ती.

ईशान, माझी मैत्रिण क्लासमेंट.

रेवती, अरे, मग मी आहे ना.

ईशान, कशाला तू, तू मला आवडत नाहीस. ती आवडते.

रेवती, मी पण खुश ठेवीन.

ईशान, नको,

रेवती, मग काय हवंय तुला.

ईशान, ती मिळावी.

रेवती, तिच्यापेक्षा मी सुंदर आहे.

ईशान, तरी नको.

रेवती, तिचं नाव काय?

ईशान, अण्विका.

हा मेसेज रेवती अण्विकेस दाखवत. रेवती, (अण्विकेस) बघ दीदी सापडला की नाही चोर.

आण्विका, अग. खरंच की ग तो माझ्यावर प्रेम करतोय.

रेवा पुढें चॅटिंग चालू ठेवते.

रेवती, कोण अण्विका,

ईशान, माझी प्रेयसी.

रेवती, ब्रेक अप झालाय ना.

ईशान, नाही.

रेवती, मग.

ईशान, तिला पाहायला येणार आहेत.

रेवती, एवढंच ना.

ईशान, एवढंच काय एवढंच, लग्न ठरेल ना.

रेवती, येवढं सोपे नाहीय. तू प्रपोज केलास का तिला.

ईशान, नाही.

रेवती, मग कर ना.

ईशान, तिला डॉक्टर स्थळ आलंय. ती काय मला निवडते मग. मी साधा फॉरेस्ट ऑफिसर.

रेवती, पण हँडसम आहेस ना.

ईशान, त्यानं काय होतंय. तिच्या मनातल कळायला नको.

जाऊ दे. बघेन मी.

मी तुझ्याशी काय बोलत बसलोय. बाय.

तो ऑफलाईन जातो. व अंथरुणावर पहुडतो.

रेवती हसू लागते.

आण्विका,(रेवतीस) गप्प ग उगाच तेला छळू नकोस. बस आता.

रेवती, का राग आला वाटत मॅडमला.

आण्विका, मग, येणारच की.

रेवती लगेच हुरळून जावू नको.

आता गाडी हळूहळू कूठे रुळावर आणायची. अन् मग उडवायचा बार.

आण्विका, ये मला तर भीती वाटते. त्याला कळलं तर.

रेवती, गप्प त्याला कळलं तर म्हणे. झोप आता. बघू उद्या काय करायचं ते.

लाईट ऑफ होते.

…… …… ……. ……

क्रमशः पुढे.....

कळत नकळत जुळले हे बंध भाग ९

 कळत नकळत जुळले हे बंध भाग ९

क्रमशः पुढे चालू.....

Day. Outer. Morning. ८.३०

ईशान राहिलेल्या रुमजवळ

काही मिनिटात स्वप्नील, रेवती व अण्विका तिथे हजर होतात.

ईशान, आपले बुट चढवत असतो.

स्वप्नील, अनु दिदी पार्किंग कुठे आहे

इतक्यात त्याला बोर्ड दिसतो.

स्वप्नील, गाडी पार्क करतो. रेवती पण आपली गाडी पार्क करते.

ईशान आपले बुट चढवून तिथे बाहेर येतो.

बाहेर येताना क्यांटिंगवाल्यास फोन करून

ईशान, पाच चहा पाठवून द्या.

तो फोन ठेवतो. व अण्विकेस.

ईशान, केव्हा पासून वाट पाहतोय.

आण्विका, अरे ,काय करणार, एवढ्या सगळ्यांच्या अंघोळी वगैरे आटपण म्हणजे वेळ होतोच.

इतक्यात चहावाला येतो.

ईशान, हा, चहा घ्या सगळी. या आत मध्ये.

आण्विका, मस्त आहे की निवास व्यवस्था.

ईशान, मस्त आहे. पण सरकारी आहे मॅडम.

आण्विका, हो ते तर आहेच.

ईशान, घ्या चहा.

सर्वजण चहा घेतात.

तो चहावाला कप जमा करतो.

व निघतो.

ईशान, चला वेळ होतोय. वाटेत ओळख करून घेऊ.

ईशान रुमला लॉक करतो.

थांब आलोच किल्ली देवून.

ईशान रिसेप्सनिष्टकडे आपली किल्ली देतो व येतो.

ते सगळे गाडी जवळ येतात. पुढे ईशान व रवी व त्याच्या शेजारी स्वप्नील बसतो.

आण्विका व रेवा मागे बसतात.

रेवा अनुस कोचून.

बोटांनी इशारा करत मस्त आहे हा.

आण्विका, डोळे मोठे करत. गप्प असा इशारा देते.

गाडी स्टार्ट होते.

शांत गाणी ईशान लावतो. व ती निघतात. थोडे पुढे गेल्यावर.

ईशान, काय अनु ओळख करून देतेस का नाही.

आण्विका, अरे हो, थांब ओळख करून देतो.

हा माझा मावस भाऊ स्वप्नील, व ही रेवती.

ईशान, स्वप्नील काय. मुळचे अलिबागचे की.

स्वप्नील, छे नाही, आम्ही मूळचे बेळगावकडील. बाबांची बदली झाली इकडे व त्यामुळे इकडे , माझं नाव तस पाहायला गेलं तर स्वप्नील भोसले.व ही माझी बहिण रेवती. व अनु दीदी तर आपल्याला माहीतच आहे.

बर आपल नाव काय सर.

ईशान, मी ईशान…. ईशान पाटील. मी कोल्हापूरचा, तस पाहायला गेलो. तर अण्विका व मी दोघे क्लासमेट. आमचं तस पाहायला गेलं तर मुळगाव कोकण साइडला राधानगरीकडील. पण वडलांच्या नोकरीमुळे कोल्हापूरला स्थाईक झालोय.

स्वप्नील, आता तुम्ही काय करता.

ईशान, मी सध्या फॉरेस्ट ऑफिसर म्हणून कामाला आहे. दाजीपूर साईटला. इकडे आमचे ट्रेनिंग आहे. म्हणून आलोय. आज सुट्टी आहे. म्हटल मस्त एन्जॉय करूया. पुन्हा या नोकरीतून आलिबाग पाहायला मिळेल न मिळेल.

स्वप्नील, हे सर कोण?

ईशान, माझ्या खात्यातील आहेत. ते पण ट्रेनिंगला आलेत. म्हटल सुट्टी आहे. चला आपण फिरून येवू.

बर तुला माहीत आहे ना अलीबागची. मग आम्हाला गाईड कर की जरा.

स्वप्नील, हा सांगतो. …..

स्वप्नील इशानला अलीबाग मधील पॉइंट सांगू लागतो. तो सर्व ऋत समजावत.

ईशान व स्वप्नीलच्या गप्पा चाललेल्या पाहून

रेवती, (हळू आवाजात)

काय मेव्हन्या पावण्यांच्या गप्पा मस्त रंगल्यात नाही.

आण्विका, गप्प ग.

आण्विका, काय झाली का ओळख स्वप्नील.

स्वप्नील, हो झालीय. तसे पाहता आम्ही दोघे मूळचे एकाच भागातले आहोत ना.

ईशान, बर तू काय करतोस हल्ली.

स्वप्नील, माझं होय. बी बी ए कंप्लीट झालंय. आता एम. सी. ए. ला आहे. त्याबरोबर डाक्युमेंट्रीची कामे. ट्रेकिंगची देखील आवड आहे.

ईशान, मस्त आहे की. म्हणजे शिकत शिकत कमाई सुरू.

इथच झालं का शिक्षण?

स्वप्नील, छे नाही, बाबांच्या बदलीमुळे एक ठिकाण नाही. पण बी बी ए माझं पुण्याला झालं. तिथे काही काळ हॉस्टेलवर होतो. मात्र एम सी ए इकडे करतोय.

अरे तुम्हाला ओळख करून द्यायची राहिली. ही माझी बहिण रेवा, आयमीन रेवती. सध्या बारावी कंप्लेंट झालेय तुझी. तसेच तिने ऑनलाईन कोर्स देखील केलेत. अनेक पोस्ट व व्हिडिओज तिचे असतात यु ट्यूब वरती.

अन् या मॅडम काय ओळकीच्या आहेतच की.

आण्विका, नाहीये माझी ओळख करून दे की मग.

सर्वजण हसतात.

स्वप्नील, काय साहेब आपली ओळख करून घ्यायची राहिली.

रवींद्र, मी मूळचा मराठवाड्यातील औरंगाबाद विभागातील एक छोटस आमचं गाव. सध्या गौताळा अभयारण्यात कामाला आहे. फॉरेस्ट खात्यात. लग्न झालंय. पत्नी साधी सरळ गृहिणी आहे. दोन मुले आहेत मला. असा सुखी संसार चाललाय.

या की कधीतरी आमच्या इकडे. मस्त अभयारण्य पाहू, किल्ले लेणी मस्त आहेत बघण्यासारखे पॉइंट आमच्याकडे.

स्वप्नील, नक्की येवू. दरवर्षी आम्ही ट्रेकला कोणता न कोणता पॉइंट निवडतो. जर का तिकडे येणं झालं. की नक्की येवू आम्ही.

ईशान, स्वप्नील आता कुणीकडे जायचं.

स्वप्नील, हा पुढील चौकातून डावीकडे तिथे आहे एक पॉइंट. मस्त बघण्यासारखा.

स्वप्नील त्यांना अलीबाग मधील निरनिराळ्या देवळे. व ठिकाणे दाखवतो. त्यानंतर ते नाष्टा करतात. व पुढे अलिबाग समुद्र किनाऱ्यावर येतात.

….. ….. ….. …..

अलिबाग किनारा. Afternoon. Outer

स्वप्नील , चला आपण पाण्यात खेळू.

स्वप्नील आपला शर्ट काढून रेवतीकडे देतो.

व ईशानला चल की. एन्जॉय करू

ईशान, अरे पण मी कपडे आणली नाहीत बदलायला.

स्वप्नील, पाण्यात भिजण्यासाठी कपडे कशाला. चल.

(रविकडे पाहत) सर तुम्ही पण चला.

ईशान पण कपडे काढतो. व त्यासोबत पाण्यात जातो. तो, रवी व स्वप्नील मस्त एन्जॉय करतात.

इकडे रेवा व अण्विका वाळूमध्ये किल्ला बनवू लागतात.

थोड्या वेळानं ती अण्विका व रेवाला ही नेतात. पण त्या जास्त पाण्यात न जाता थोड्याच पाण्यातून परततात.

भिजलेली कपडे बदलण्यासाठी. एका किनाऱ्यावरील एका दुकानातून स्वप्नील त्या दोघांना एक शर्ट व प्यांट घ्यायला लावतो.

…… …… …… ……. …

Day. Afternoon. २.०० outer

स्वप्नील व ईशान रवी त्या दोघी जवळ येतात.

स्वप्नील, चला आपण कुलाबा किल्ला पाहायचा.

रेवती, पाहिलाय परवा.

स्वप्नील, पुनः पाहायचा.

ईशान, चला की आम्ही नाही पाहिलाय पुन्हा पाहा.

ते किल्ला पाहायला जातात. आण्विका त्यांना जागोजागी सर्व माहिती सांगते. किल्ला त्याची बांधणी. व इतर.

ते पुढे तोफा पाहायला पुढे जातात.

रेवा व अण्विका मागे असतात.

रेवती, (अण्विकेस) मस्त गाईडच काम केलंस ह.

आण्विका, हो खरंच.

रेवती, चॉइस चांगली आहे मॅडम, शारीरिक दृष्ट्या फिट्ट आहे. व बोलण व स्वभाव देखील चांगला आहे.

याच्याशीच विवाह कर.

आण्विका, एवढ्या लवकर रिझल्ट. कमाल आहे बाई तुझी.

रेवती, अग, असली अपोरचूनिटी सोडायची नसते.

त्या दोघी मागे राहिल्यावर ईशान व स्वप्नील हाक मारतो.

आण्विका, अग चल ती बोलवताहेत

एका तासात किल्ला पाहून ते परत गाडी जवळ येतात.

ईशान, स्वप्नील इथे चांगल जेवण कोठे मिळेल.

स्वप्नील, तस पाहता या ठिकाणी भरपूर हॉटेल्स आहेत. पण माझ्या पाहणी नुसार एक मस्त रेस्टॉरंट आहे. आपण तिथे जावूया.

ती सर्व रेस्टॉरंट मध्ये जातात.

ते सर्व जेवण करतात.

Afternoon. ३.०० o’ clock.

जेवण झाल्यावर

रेवती, मस्त जेवण होत नाही.

आण्विका, हो ग.

आण्विका बिल देवू लागते. ईशान तिला अडवतो व स्वतः बिल देतो.

ईशान, मॅडम थांबा देतो मी.

आण्विका, अरे, देते की मी.

ईशान, नको म्हणजे नको. मी देतो.

वेटर येतो ईशान त्याकडे बिल पेड करतो.

..,… ……. …… … …..

Day. Evening. ४.३० o’ clock. Outer in गाडी

ईशान गाडी चालवत आहे.

ईशान, आता बोला कुणीकडे जायचय.

स्वप्नील, आता शेवटचा जवळील पॉइंट म्हणजे किहीम बीच.

ईशान, चला तर मग स्वप्नील रस्ता तेवढा सांग.

स्वप्नील, हा हा घे.

स्वप्नील गुगल मॅप ने दाखवतो.

आण्विका, स्वप्नील माझं एक काम आहे इकडे. अरे आपली वेदांगी आहे ना. तिला इकडील एक स्थळ आलं आहे. त्याची माहिती काढायची आहे. हा बघ बायोडेटा.

स्वप्नील, हा, एवढंच ना. थांब सांगतो.

ईशान, वेदू लग्न करतेय.

आण्विका, हो.

ईशान, नव्हरा जरा स्ट्राँग बघा. नाहीतर महिन्यात मारून खुळखुळा करेल.

आण्विका, एवढी काही वाईट नाही हो ती. अत्यंत साधी आहे.

ईशान, ती साधी, भांडण करण्यासाठी नेहमी तयार असते. की.

स्वप्नील फोन लावतो. व आपल्या मित्रास.

“ हॅलो, कोण मोहण्या काय?

मोहन, बोल की.

ईशान, मी तुला बायोडेटा पाठवला आहे. त्याबद्दल सविस्तर माहिती हवी होती

 मोहन, येवढच होय. काढुया की. त्यात काय?

तो ठेवतो.

…. …… ….. …..

Evening,. ५.०० o'clock. किहीम बीच.

किहीम बीचवर गाडी पार्किंग करून. सर्वजण खूप मौज करतात.

आण्विका, व रेवती पण थोडावेळ खेळतात. आण्विका, व ईशान एकमेकांकडे पाहत असतात. हे स्वप्नील व रेवतीस जाणवत. पण ती दोघं तस दाखवत नाहीत. आण्विका स्वतः ला आवर घालते.

आण्विका, रेवा चल मस्त वाळूत घर बांधूया.

 रेवती ,चल.

त्या दोघी जातात. ते तिघे लाटांवर खेळू लागतात.

ती लांब असल्याचे पाहून रेवती

 काय अनु दीदी आता पासून मालकाचे पैसे वाचवायला लागलीस.

आण्विका, काय ग, मला नाही समजल. असं का म्हणतेस.

रेवती, हॉटेलमध्ये जेवणाचे बिल भागवत होतीस.

आण्विका, मग भागवायला नको. सकाळ पासून सर्व खर्च तोच करतोय. गाडीचार्ज, नाष्टा, जेवण वगैरे. सार काही तोच करतोय.

तो काही जमीनदार घरातील नाहीये.

रेवती, अग, हो. किती बाजू घेशील. खरंच आजच्या मुली एकेका मुलाला प्रेमात पाडून वर्षभर खेळवून त्याला एका दोन लाखाला बुडवून ब्रेकअप करतात. व तू मात्र अजून कशात काय नाही अजून, लगेच होकार देशील. गप्प बस जरा.

आण्विका, हे बघ रेवा. त्याला माझ्याबाबत काय वाटत. किंवा मला त्याच्या बाबत काय वाटत हे महत्त्वाचं नाही. हा साधा व्यवहार आहे.

रेवती, अग हो मला कळतंय. म्हणून मी पैसे आणलेत. पण नंतर करू की पेड.

आण्विका, नंतर तो घ्यायचा नाही, नाईटच जेवणं आपण द्यायचं.

रेवती, बर बाई. पण लई भाळू नकोस. आवर घाल भावनांना आजच्या दिवस तरी.

आण्विका, ए काही विपरीत तरी करणार नाहीस ना.

रेवती, नाही ग, बघ तुझा प्रेमी पागल होईल तुझ्या मागणं प्रपोज करायच्या आधीच निकाल कळेल.

आण्विका, ते कस काय?

रेवती, बघच, थांबवं आता बोलण, स्वप्नील येतोय.

अण्विका, अग तो आपलाच आहे ना?

रेवती, गप बस. स्वप्नील आहे तो. त्याच्या तोंडात तीळ देखील राहत नाही. सगळ्या घरभर करील तो.

स्वप्नील येतो. त्यांजवळील बाटलीतील पाणी पिवून जातो.

ईशानच लक्ष संपूर्ण अण्विकाकडे होते.

रेवती, चॉइस चांगली आहे तुझी

आण्विका, कसा वाटला.

रेवती, पहिलवान क्याप्चर केलास की. आता काय घरातच तालीम.

आण्विका, ये तो काही पैलवान नाही. ऑफिसर आहे.

रेवती, मग जावा जंगलात दोघेजण. झाडे व प्राणी बसा मोजत.

आण्विका, तू ये की ठसे व दात मोजायला.

रेवती, मला काय बिर्याणी बनवायचा बेत आहे.

 ती तिघे पाण्यातून बाहेर येतात.

गोड्या पाण्याचे स्नान करून कपडे बदलू लागतात. अण्विका ईशानला कपडे देवू लागते.तेव्हा रेवती डोळे मोठे करून पहाते.

…… ……. …… ……. …..

 क्रमशः पुढे.....

कळत नकळतच जुळले हे बंध भाग ८

 

कळत नकळतच जुळले हे बंध भाग ८

क्रमशः पुढे चालू .....

Night. ९.०० o’ clock. Inter

ईशान जेवण करून रूमवर येतो. आल्यावर तो अण्विकेस कॉल करतो.

ईशान, हॅलो अण्विका

आण्विका, हा बोल.

ईशान, मी गाडी ठरवलीय. उद्याच नक्की हा.

आण्विका, चालेल. पण कुठे जायचय.

ईशान, अलिबाग व परिसर पाहू.

आणखी कोण येणार आहे का?

आण्विका, माझी मावस बहीण. व..

ईशान, व काय.

आण्विका, मावस भावाला पण घेऊ का?

ईशान, चालेल की? तेवढीच कंपनी आपल्याला.

आण्विका, तुझ्यासोबत आणखी कोण आहे.

ईशान, एक सहकारी आहे. ट्रेनिंग साठी आलेला. रवी नाव आहे त्याच.

आण्विका, चालेल.

बर उद्या किती वाजता.

ईशान, सकाळी आठ वाजेपर्यंत या की. मी पत्ता पाठवलाय.

 त्या पत्यावर.

आण्विका, हा पोहोचू आम्ही.

आण्विका फोन ठेवते.व रेवतीकडे पहाते. ती रागीट डोळ्यांनी तिच्याकडे पाहत असते.

आण्विका, काय चुकल काय माझं?

रेवती नाही सर्व बरोबर केलस. काय गरज होती स्वप्नीलला घेण्याची. त्याला घे म्हणजे लग्ना आधी वरात काढेल तुझी.

आण्विका, तस् काही होणार नाही. आम्ही फक्त मित्र म्हणून भेटणार आहोत. बाकी काय नाही. स्वप्नील बरोबर असला म्हणजे घरची काळजी करणार नाहीत.

रेवती, मी सांगितलं असत ना काहीतरी कारण.

आण्विका, तस नसत. एक तर मी पाहुणी. मावशी वर माझी जबाबदारी आहे. तिला अंधारात ठेवून काय करू. जे काही असेल ते उघड उघड.

रेवती, कर तुझ्या मनासारखं. पण आधी त्या स्वप्नाला सांग.

नाहीतर उद्या कायतरी घाट घालायचा.

आण्विका, हो बाई. बर झालं आठवण केलीस.

आण्विका फोन लावते.

आण्विका, हॅलो स्वप्नील का?

स्वप्नील, बोल काय दीदी.

आण्विका, कुठे आहेस. घरी कधी येणार.

स्वप्नील, अग, ताई मी ट्रॅफिकमध्ये अडकलोय. येतो थोड्या वेळात.

आण्विका, उद्याच काय नियोजन नाही ना?

स्वप्नील, उद्या मी ट्रेकला जाणार आहे. का?

आण्विका, अरे , माझा मित्र इथे ट्रेनिंगला आलाय. त्याला उद्या सुट्टी आहे. त्याला अलिबाग फिरायच आहे. मी व रेवा दोघी जाणार आहोत. आमच्या सोबत चल तू पण. तेवढीच सोबत.

स्वप्नील, बर ,मी करतो ट्रेक क्यांसल. येतो.

आण्विका, हा चल ठेवते. ये लवकर घरी.

स्वप्नील, फोन ठेवून लगेच दुसरीकडे लावतो.

स्वप्नील, ए बंड्या, उद्या नाय जमणार.

बंड्या, का रे.

स्वप्नील, काही नाही. आमची अणू दीदी आलेय. ना. तिच्यासोबत जरा बाहेर जाणार आहे.

बंड्या, बर. असूदे. जा तू. बघू पुढच्या ट्रेकला. तस तू नाहीच म्हणत होतास.

स्वप्नील, तस नाही भावा.

बंड्या, जा रे बिनधास्त.

स्वप्नील, पुढच्या ट्रेकला नक्की येतो.

बंड्या, चालेल .

ट्रॅफिक मोकळं होऊ लागत.

स्वप्नील, अरे ट्र्याफिक सुटल. ठेवतो.

बंड्या, हा ठेव.

स्वप्नील गाडीची किक मारतो. व निघतो.

…… …… ……. ……

नाईट. ७.०० o’ clock. Inter. मावशी हाऊस

मच्छी आणलेली असते. मावशी रेसिपी बनवत असते. आण्विका जेवण खोलीत जाते.

आण्विकेस पाहून.

मावशी, काय हवय का बाळ.

आण्विका, काही नको मावशी. मला काहीतरी बोलायचय.

मावशी, बोल की.

आण्विका, काही नाही. कसं आहे ना मावशी.

मावशी, बोल की.

आण्विका, कसं सांगू… आ सांगतोच मावशी माझा एक मित्र इथे ट्रेनिंगला आलाय. त्याला उद्या सुट्टी आहे.

मावशी, हा बर मग.

अन्विका, त्यासोबत उद्या जरा अलिबाग फिरायला जाणार आहे. म्हणजे मी, रेवती व स्वप्नील, म्हटल तुझी परवानगी घ्यावी.

मावशी, कुठे लांब तरी जाणार नाही ना.

आण्विका, नाही ग. इथच जवळ जाणार. संध्याकाळी परत.

मावशी, ठीक आहे. स्वप्नील आहे ना. मग काळजी नाही. जावा खुशाल. पण तेला घरी बोलवायचं नाहीस. आमची पण ओळख झाली असती.

आण्विका, अग, त्याच ट्रेनिंग चालू आहे. जाण्याआधी बोलवू की घरी.

मावशी, हा चालेल की. नाव काय ग त्याच.

आण्विका, ईशान… ईशान पाटील.

मावशी, काय काम करतो तो.

आण्विक, फॉरेस्ट ऑफिसर आहे.

मावशी, बर चालतंय जावा.

आण्विक, मी मदत करू.

मावशी, करते मी. उगाच मस्का लावू नकोस. व आल्यापासून बरीच मदत करतेस.

आण्विका, पण मी मच्छी छान करते. बघ जरा.

मावशी, तू मच्छी कर मी बाकीचं आटपते.

आण्विका मदत करू लागते.

इतक्यात रेवती तिथे येते.

रेवती, काय डॉक्टर मॅडम टेथ्यास्कोप सोडून झाराच धरलाय.

काय बेत आहे आचारी होण्याचा का.?

मच्छिकडे रेवतीच लक्ष जातं. ती

रेवती, वाव, मच्छी, पाहुणी आल्यापासून लई सरबराई चाललेय. पण आज हे काय. एक डिश दोन कोल्हापुरी म्याम बंणवताहेत.

मावशी, हो आम्ही बनवतो. तू ये आयती खायला.

रेवती, ते काय येणारच. पण रेसिपी नीट करा. नाहीतर डॉक्टर मॅडम व तू फेराफेरान चटणी मीठ घालून बिगडवू नका म्हणजे झालं.

नाहितर जोराचा ठसका सुटायचा व जेवताना जाळ व्हायचा आमचा.

मावशी, य गप्प ग, एवढ्या काय अडाणी नाही आहोत आम्ही.

रेवती, ते महिताय मला. मामाच्या गावाला तीन वर्षापूर्वी मटण दोघी बहिणींनी बनवल होत ना. सगळा रसा खारट.

मावशी, अग, ते चुकून झालत. ताईला वाटल मी मिठ टाकल नसेल. म्हणून तीनही टाकल.

रेवती, जेवनापेक्षा दोघींचं लक्ष त्या सिरियलीकडेच होत. ती मालिकाच बंद पडायला पाहिजेत. त्या मालिकेमुळे आम्हाला झुणका खाऊन झोपायची पाळी आली. आज अस काय करू नका म्हणजे झालं.

आण्विका हसू लागते.

मावशी, अहो ऐकलंत का. ही रेवा बघा कशी करतेय. स्वयंपाक करू देत नाही.

रेवती, ओ बाई, साहेब लग्न झाल्यापासून एकतच आलेत तुमचं. पण आता ऐकु जाणार नाही. नेने काकांकडे गेलेत. ते. नव्हर्याच भ्या घालतोय मला. बाबा आहेत माझे समजल का? करा जेवण.

अनु तुला कुणी सांगितलं जेवण करायला. ये इकडे.

आण्विका, अग थोडी मदत करूया. सकाळपासून कामातच आहे ती. जरा भाकरी तरी कर ग.

मावशी, ती भाकरी. मग झालच.

आण्विका, का ग.

मावशी, बोल की ग आता.

सांगू का.

अनु आमची रेवा आपल्या नव्हऱ्याला भाकरी व चपातीतून जगातील सगळे नकाशे करून घालेल बघ.

आण्विका, मावशी काही काळजी करू नको. मी शिकवीन रेवाला. भाकरी करायला.

रेवती, कळलं काय. काय अणू दीदी म्हणाली. माझा नव्हरा गोल गोल भाकऱ्या खाणार.समजल.

Cut to ….. ……..

Night. १०.o’ clock. अली बाग. Inter. रेवती रूम.

आण्विका बेडवर पहुडली आहे. रेवती पाण्याचे भांडे व ग्लास आणून टेबलवर ठेवते. अनुला विचार करताना बसलेलं पाहून.

रेवती, काय दिदी कसला विचार करतेस येवढा.

आण्विका, काही नाही ग.

रेवती, काही नाही कसं.

आण्विका, काय ग, कसा असेल तो. त्याच माझं जमेल का? विचार कसे असतील. उद्या भेटल्यावर काय त्याची प्रतिक्रिया असेल.

रेवती, म्हणजे मॅडम हा विचार करताहेत होय.

आण्विका, हो.

रेवती, पण हे बघ लगेच इमल्यावर इमले बांधू नकोस. आता आपण जस्ट फ्रेंड म्हणून भेटतोय. बाकी काहीच नाहीये. पण उद्या तुझी व त्याची एकमेका दृष्टीने परीक्षा आसेल.

अण्विका, कसली परीक्षा?

रेवती, व्यवहारिक परीक्षा.

आण्विका, म्हणजे मला काही समजले नाही.

रेवती, हे बघ, सध्याच्या काळात मुले आणि मुली लग्नाअगोदर ढिगाण प्रेमात पडतात. व एकमेकांना शेंड्या लावतात. मग भेटन आल. फिरण, नाष्टा ,पाणी व इतर खर्च. यात वर्षभर घालवायचे. भेटून गुण उधळायचे. अन् मग घ्यायचा ब्रेकअप. अन् मग मोकळे एकमेकांची बदनामी करायला. अन् लग्न झालं. की थोड्या दिवसात यांचं मन भरत. मग लगेच प्रकरण येत सोडचिठ्ठिवर. मग होतो काडीमोड. राहतो मुलांचा प्रश्न. मग त्यांची होते ससेहोलपट.

आण्विका, हो ते पण खरंच आहे.

रेवती, म्हणून मी उद्या एक डॉच मारणार आहे.

आण्विका, कोणता ?

रेवती, कळेलच.तुला.

आण्विका, काय ते सांग ना?

रेवती, कळेल ग उद्या. त्यावेळी मात्र तू शांत राहायचं.

आण्विका, आश्चर्याने पाहू लागली.

तेव्हा. रेवती, मॅडम झोपा आता. लई विचार करू नका. तुमच्या हिताचच बोलते.

लाईट ऑफ होतो.

……. …… ……. ……. …….. …….

Next day. Morning. अलिबाग inter outer.

Part१

सकाळ झाली आहे. रेडीओवर धार्मिक गीते वाजत आहेत. मावशी नाष्ट्याची जोडणी करत आहे. बाहेर पक्षांचा किलबिलाट ऐकु येत आहे.

समुद्राच्या पाण्याचा आवाज ऐकू येत आहे.

आण्विका, अंघोळ आटपून केस विंचरत आहे. रेवती अंघोळ करून आली आहे. काका अंघोळीला निघालेत

काका, सुधा ये सुधा माझा टॉवेल कुठे आहे.

मावशी, (सुधा) अहो काढून ठेवलाय ना तिथे बाजूला टेबलवर.

काका, पाणी काढलय.

मावशी, काढून घ्या आज. मला वेळ झालाय. कामे आटपायची आहेत.

 इतक्यात स्वप्नील येतो.

स्वप्नील, बाबा, मी आधी आटोपतो. मला बाहेर जायचय.

काका, अरे …

स्वप्नील, बाबा माझे लाडके बाबा.

तो बाथरूम मध्ये जातो.

व दार बंद करत वाकून

गुड मॉर्निंग बाबा.

असे म्हणून दार बंद करतो.

काका, हा गेला. झाल मग. आज काय अंघोळ लवकर नाही बघ.

काकी, असू दे हो. थोडा वेळ आज अडजेस्ट करा. ती बाहेर जाणार आहेत.

काका, कोण,

काकी, विसरलात काल रात्री झोपताना सांगितलं होत ना. आण्विका व तिचा मित्र यांच्या बरोबर रेवा व स्वप्नील फिरायला जाणार आहेत ते.

काका, हा, बर पण दौरा कुणीकडे आहे.

काकू, इथ जवळच आलीबाग परिसर बघणार आहेत.

काका, अग नास्ट्याच बघ, तो येईलच.

काकू, तो कुठला इकडे येतोय. हीच मंडळी चाललेत त्याच्याकडे.

काका, मग चहा पानाला तरी बोलवा बिचाऱ्याला.

काकू,मी पण तेच म्हणत होते. आता जाऊन येऊ देत. उद्या परवा बोलवू आपण.

काका, त्यानिमित्ताने का असेना भेट होईल.

काकू, हो.

इकडे रेवती आपल्या खोलीत.

रेवती, अग ताई दादा उठलाय का बघ नाहीतर वेळ व्हायचा.

आण्विका, तो गेलाय अंघोळीला.

रेवती, कधी.

आण्विका, आताच.

रेवती, बाबांना कल्पना दिलीस की नाही.

आण्विका, मावशी सांगतो म्हणालीय.

बर, तुझं आवर लवकर.

Part२

ईशान उठला , त्याने आपले आवरले. अंघोळ करून तो बाहेर आला.

त्याने गॅरेज वाल्याला फोन केला.

ईशान, त्रिमूर्ती गॅरेज

मालक, हा बोला साहेब.

ईशान, गाडी पाठवून देणार होता ना?

मालक, लावून दिलेय साहेब. पोहोचेल थोड्या वेळात.

ईशान, हा ठीक आहे.

इतक्यात गाडी बाहेर लावून बबलू गाडीची चावी घेऊन येत असतो.

ईशान लगेच बाहेर जाऊन किल्ली घेतो.

इतक्यात तिथे रवी आपले आटोपून येतो. ईशान लगेच अण्विकास फोन करतो.

ईशान, हॅलो अण्विका,

आण्विका, आपले आटोपून चहा घेत असते. ती फोन उचलते.

हॅलो बोल

ईशान, कुठे आहात. या लवकर.

आण्विका, निघतोय. बर तुझं इथला पत्ता सेंट कर.

ईशान, हा करतो.

बर या लवकर.

आण्विका, हो.

ईशान पत्ता सेंट करतो.

आण्विका पत्ता स्वप्नील व रेवाला पाठवते. हा आटपा लवकर निघायला हवं.

आण्विका, बर मावशी काका येतो आम्ही.

मावशी, हा नीट जा. अन् त्याला पण बोलवा इकडे चहा पाण्याला.

रेवती, डोळा मिचकावत आणुला.

काय दीदी बोलवूया ना. सगळच होईल.

आण्विका, तुझ आपल काय तरीच.

काकू, काय ग काय ते.

आण्विका, काही नाही. त्याला बोलवणार आहोत आम्ही. पण त्याला ट्रेनिंग मधून सुट्टी नाही. आज आहे.व आम्ही फिरायला बाहेर निघालोय. दोन - चार दिवसांनी बोलवू त्याला.

काका, बर , नीट जावा.

रेवती, बाबा इथच तर निघालोय.

स्वप्नील, ये चला लवकर.

स्वप्नील, रेवती गाड्या काढतात. आण्विका स्वप्नीलच्या गाडीवर बसते. ती तिघे निघतात.

…… …….. ……. ……. ….

क्रमशः पुढे.....

nishmarathishortfilmskrift1983.blogspot.com

कळतं नकळत जुळले हे बंध भाग ७

 कळतं नकळत जुळले हे बंध भाग ७

क्रमशः पुढे चालू ........

Morning. ७.३०. Inter. स्वयंपाक खोली. अलिबाग

मावशी सकाळी जेवणाच्या तयारीला लागलेली असते. इतक्यात अण्विका चहा ट्रे ठेवण्यास आलेली असते. मावशीला

आण्विका, मावशी आज तू आराम कर जा. मी करते स्वयंपाक.

इतक्यात मागून रेवती येते.

मावशी, अग राहू दे. थोड्या दिवसाच्या सुट्टीवर आलीस तू उगाच कशाला. करते मी.

रेवती नको म्हणतेय तर कशाला करतेस मदत तिला.

आण्विका, गप्प ग तू. आज मी करते स्वयंपाक.

असे बोलून ती मावशीकडील भांडे काढून घेते.

मावशी, करशील ना नीट.

मावशी तिला साहित्य दाखवत.

हे बघ तिखट मीठ तेल या इथे आहे. व भाजी सर्व फ्रीजला आहे. अन्, हा इथे बाजूला पीठ, तांदूळ व इतर साहित्य आहे बघ.

आण्विका, हो करते मी,

मावशी आत निघून जाते. व टीव्हीला जाऊन बसते.

रेवती मदतीला येते. त्या दोघी स्वयंपाक तयार करायला लागतात.

मावशी , (मनात) या काय करतात ते बघायला पाहिजे. नाहीतर सगळाच बट्याबोळ करायच्या.

ती जेवण खोलीत वाकून बघते.

रेवाला काम करताना पाहून.

मावशी, आज शुक्राची चांदणी कशी काय उगवली. होय आनु.

रेवा, कळतात टोमणे मॅडम, काय. मी कधीच मदत करत नसल्या सारखेच बोलतेस. सुट्टी लागली की मलाच स्वयंपाक करायला लावतेस. ना.

मावशी, हो बाई हो.

करा कायतरी.

मावशी निघून टिव्ही पाहायला जाते.

इतक्यात मेसेज अणुच्या मोबाईलवर वाजतो.

रेवती पाहते.

मस्त मेसेज ईशानने पाठवलेला असतो.

रेवती , लगेच अन्विकाचा फोटो काढते स्वयंपाक करताना व सेंट करते.

ईशान मेसेज पाहून

काय स्वयंपाक चालू आहे वाटत.

येवू का जेवायला.

रेवती, ये.

अण्विका रेवतीच्या हातातील फोन काढून घेते.

ईशान मेसेज पाठवतो. काय मेनू आहे.

आण्विका, कारल्याची भाजी व भाकरी.

ईशान, कारले कडू, नको मला.

आण्विका, आठवड्यातून एकदा तरी कारले खावे. शरीरासाठी चांगले असते.

ईशान, डॉक्टर मॅडम खावा तुम्ही व निरोगी राहा.

आण्विका, अच्छा.

ईशान,ठीक आहे.

तो चॅटिंग थांबवतो त्या जेवण करण्यात मग्न होतात.

…… …….. ……. ……..

That day. Afternoon. Outer. १२. O’clock

जेवण झाल्यानंतर

रेवती, अनु दीदी झालं ना जेवण. चल आता.

काका, आज कुणीकडे दौरा.

रेवती, काही नाही जवळच बागेतून येतो फिरून.

काका, बर, या जाऊन.

आण्विका, व रेवती निघतात. तिथेच कॉलनीतील बागेत जातात. तिथे एका झाडाखाली जाऊन त्या दोघी बसतात.

बाग फिरून आल्यावर.

आण्विका, काही म्हण, अस बागेत फिरल्यावर खूप बरे वाटते

कामाचा संपूर्ण ताण निघून जातो.

रेवती, हो तर. काय मग दाजी काय म्हणतात.

आण्विका, ए काय पण चिडवतेस बघ.

रेवती, अग माहिती काढायची आहे ना. थांब, बघ कशी मी काढते?

रेवती आपल्या मोबाईल मधील फेक फेसबुक अकाऊंट काढते. व पुन्हा चॅटिंग सुरू करते.

रेवती, (मेसेज) मग काय ठरलं.

ईशान, कशाबद्दल.

रेवती, मला तुमच्याशी लग्न करायचं आहे.

ईशान, सॉरी मी नाही करू शकत.

रेवती, का, लग्न झालंय तुमचं.

ईशान, नाही अजून.

रेवती, मग कुठे प्रेमात पडलास का?

ईशान, हो,

रेवती, कोण आहे ती?

ईशान, तुम्हाला का सांगू. माझ्या जीवनातील सिक्रेट गोष्ट.

रेवती, माझ्या इतकी सुंदर नसेलच ती.

ईशान, ते तुम्हाला काय करायचय.

रेवती, म्हणजे खरंच.

ईशान, नाही ती खूप सुंदर आहे माझ्यासाठी.

रेवती, काही पण सांगू नकोस. तुझं फुटबॉल वर प्रेम आहे ना.

ईशान, हो,

रेवती, मग काय फुटबॉलशी लग्न करणार आहेस.

ईशान, नाही हो. सोडा तुम्ही हा विषय.

असे म्हणून तो ऑफलाईन जातो.

रेवती हसू लागली.

आण्विका, नको ग बाई, भलत सलत पाठवूस

रेवती, का ग बाई, तुला लगेच आला पुळका. लागलीय लगेच काळजी करायला.

आण्विका, काही नाही ग तो सरळ मुलगा आहे.

रेवती, दिसत तस नसत मॅडम म्हणून जग फसत.समजल का?

सोन पण घ्यावं पूर्ण झळाळी देवूनच.

अणू नाराज पाहून

रेवती, हे बघ मी कालपर्यंत सर्च केलीय प्रोफाईल त्याची. त्याला फक्त सहा स्त्रिया अँड आहेत. त्यातील तीन नात्यातील आहेत. व दुसऱ्या तीन खात्यातील.

त्यातील एखादिशी जरी सुत जुळलेल असल, तर तू कट्टाप.

आण्विका, कट्टाप तर कट्टाप.

रेवती, काय कट्टाप म्हणतेय. चेहरा सांगतो तुझा.

आण्विका, काय सांगतो.

रेवती, तू प्रेमात पडलीस तेच्या.

इतक्यात अण्विकेस फोन येतो.

ईशान, हॅलो अण्विका,

आण्विका, हा ईशान बोल.

ईशान, उद्या भेटूया का?

आण्विका, काही काम आहे का?

ईशान, उद्या सुट्टी आहे. फिरायला जाऊ मस्त.

आण्विका, रेवाला, हळूच फिरायला जाऊ या का म्हणतोय.

रेवती , (हळूच कानात) मला तस कसं येता येईल. मी पाहुण्यांकडे आहे. एकटीला कसे लावून देतील.

आण्विका, मला तस कसं येता येईल. मी पाहुण्यांकडे आहे. एकटीला कसे लावून देतील.

ईशान, मग कोणाला तरी सोबत घेऊन. ये.

आण्विका, अरे तिघेजण बाईकवर कसे जाणार.

ईशान, मी अरेंज करतो की फोरव्हिलर.

आण्विका, मी व माझी मावस बहीण येतो. माझं काम पण आहे. किहीमला किहिम बीच पण बघायला जाऊ.

ईशान ठीक आहे. चालेल. उद्या सकाळी मी न्यायला येतो. पत्ता तेवढा सांग.

आण्विका, रेवाला, तो घरी येतो म्हणतोय.

रेवती,(हळू आवाजात) अग नको म्हण आम्हीच येवू.

आण्विका, इकडे नको. आम्हीच येतो. बर गाडी कुठे बघणार.

ईशान, आहे इथे एक ओळखीन घेऊ, तू ये तर खर.

आण्विका, बर येते बाबा. तुझा पत्ता पाठव.

ईशान, हा.

आण्विका, ओके डण

ईशान, हा ओके. बाय.

ईशान फोन ठेवतो.

ईशान मोबाईल वर पत्ता पाठवतो.

आण्विका मेसेज रेवतीला दाखवते.

रेवती मग आज पार्टी पाहिजे

आण्विका, का ग.

रेवती, काही नाही तुझ्या मनासारखं घडतंय.

आण्विका, तस काही नाही. बघ उद्या तो यावर काही बोलला तर.

रेवती, कशावर.

आण्विका, प्रेमाविषयी, तो प्रथम विचारणार नाही मला.

रेवती, असे का म्हणतेस.

आण्विका, मी ओळखते त्याला. तो शांत व संयमी आहे.

रेवती, मॅरेज मटेरियल म्हण की.

आण्विका, तस का म्हणतेस. खूप चांगला आहे तो.

रेवती, म्हणून शाळेत व कॉलेजला असताना भांडत होतीस का त्याच्याशी.

आण्विका, भांडण हे आपल्या माणसाशीच करतात.

रेवती, उद्या पाहू की तुझी आवड. कळेलच घोडा मैदन जवळ आहे.

आण्विका, बघच.

रेवती, ते उद्या बघू, पण आज काय करूया.

आण्विका, एका रोपवाटिकेला भेट देवू या.बरेच दिवस झाले माझा प्रोग्राम लिहायचा राहिलाय.

रेवती, हे चांगल आहे.

आण्विक, हो तेथील रोपे व इतर माहिती घेऊ.

इथे म्युझिअम आहे का?

रेवती, आहे की करमरकर म्युझिअम

आण्विका , मग चला जाऊ.

त्या दोघी निघतात. व सुंदर अलिबाग मधील रोपवाटिका व करमरकर म्युझिअमला भेट देतात. तेथील माहिती नोंद करून वहीत घेतात. तसेच आपल्या कॅमेऱ्यात अन्विका फोटो काढून घेते.

 व त्या परत घरी येतात. व अण्विका प्रोजेक्ट तयार करू लागते.

….. ……. ……. ………

Morning. ८.०० o'clock. Inter.

चहा क्यांटिंग तेथील मॅनेजरशी ईशान बोलत आहे. नाष्टा केलेलं बिल देत आहे. त्यासोबत रवींद्र देखील आहे.

ईशान, बिल किती झालं.

मॅनेजर, १७० रुपये सर.

ईशान बिल पेड करतो.

इथ एक दिवसासाठी कार भाड्याने मिळेल का?

मॅनेजर, मिळेल की. इथ जवळच आहे. त्रिमूर्ती गॅरेज. तिथे मिळेल तुम्हाला पाहिजे तसी गाडी.

ईशान, बर इथे काही बघण्यासारखी ठिकाणे.

मॅनेजर, भरपूर आहेत. किहीम बीच, अलिबाग बीच, खांदेरी, उंदेरी तसेच कुलाबा किल्ला. अशी अनेक स्थळे आहेत.

जवळ स्टॉल वर माहिती पुस्तिका देखील मिळेल.

ईशान, थ्यांक्स.

 ते बाहेर पडतात.

रवी, काय दौरा आहे का?

ईशान, उद्या सुट्टी आहे. म्हटल तेवढाच एन्जॉय करू. अरे,‌.‌हो तुम्ही पण या की. मला पण तेवढी कंपनी होईल.

रवींद्र, पण यासाठी फोर व्हीलर कशाला. टू व्हीलर ठरवू की.

ईशान, माझ्या मैत्रिण देखील येणार आहे. ती सुट्टीला आलेय इथं.

रवींद्र, मैत्रिन की आणखी कोण.

ईशान, सध्या तरी मैत्रिन आहे. पाहू पुढे. माझी तर खूप इच्छा आहे. पण तिच्या मनातील देखील जाणून घ्यायला हवं.

रवींद्र, म्हणून हा सर्व खटाटोप चाललाय होय.

ईशान, हो. तेवढाच वेळ एकत्र घालवता येईल.

बर चला आता. आपल्याला वेळ होतोय.

ते निघतात.

….. ……. ……. ……. …..

That day. Morning. ९,०० o clock inter ट्रेनिंग सेंटर

ट्रेनिंग सेंटर मध्ये एक विशाल पडदा लावलेला आहे. त्यावर जगातील अरण्य वातावरण व वनसंपदा याविषयी माहिती दिली जात आहे. तसेच इंडिया क्लायमेंट विषयी देखील माहिती दिली गेली. वसुदेव कुटुंबकम यावर माहिती दिली गेली.

यावेळी. ईशानने आपल्या शंका विचारल्या.

भारतीय वनसंपदा व त्याचा देशासाठी उपयोग. तसेच उद्योग. स्थानिक अभयारण्य परिसरात राहणारे आदिवासी व त्यांचा उदर निर्वाह या समस्या व प्राणी अवयव. तसेच औषधी वनस्पती तस्करी. त्यावर उपाय योजना त्याने मांडली.

त्याने सुचवलेल्या उपाय योजना ऐकून व आपला प्रोजेक्ट त्याने सादर केला. तो सर्वांना आवडला.

कार्यक्रम झाल्यावर.

अनेक लोक ईशानचे अभिनंदन करतात.

एक ऑफिसर, मस्त माहिती सांगितलीत सर,

ईशान, थ्यांक्स.

दुसरा एक जण, आपला यातील अभ्यास खूप दिसतो. हे कधी केलात.

ईशान, त्यात काय आपली ड्युटी करत हे सगळं केलं

दुसरा एकजण, पण तुम्ही तर नवीनच जॉईन आहात ना?

ईशान, साहेब एक वर्ष झाल. मला येवून या खात्यात. अरण्यातून फिरताना तसेच स्थानिक लोकांच्या सहवासातून या विषयी जाणून घेऊन रिसर्च केलं. व हा प्रोजेक्ट साकार झालाय.

रवींद्र, खरंच तुम्ही ग्रेट आहात सर.

ईशान, येवढं काही जास्त केलं नाहीये हो. थोडच रिसर्चींग केलय.

रवींद्र, हे थोड नाहीये सर खूप खोल रिसर्च आहे हे. यामुळे आपल्या खात्याला अरण्यात राबवायचे वेगळे उपक्रम याविषयी प्रेरणा मिळालीय.

ईशान, हो ते तर आहेच.

Cut to …....

….. …… ….. …… ….. …

Evening. ६.०० त्रिमूर्ती गॅरेज. अलिबाग.

ईशान ट्रेनिंग संपल्यावर त्रिमूर्ती गॅरेज मध्ये येतो. तिथे गॅरेज मालक गाडी दुरुस्त करत असतो.

ईशानला पाहून

मालक, बोला काय काम होत साहेब.

ईशान, मला उद्या एक फोर व्हीलर हवी होती भाड्याने.

मालक, (कर्मचाऱ्यास)

बबलू गाडी दाखव सहेबांना व सांग

बबलू, चला साहेब.

बबलू गाडी दाखवतो.

साहेब या गाड्या आहेत. कारकडे बोट दाखवत ती लाल गाडी दिवसभर १२०० रुपये भाडे, ती सुमो असेल तर, १५००, अन् हा ती पांढरी ती तर आलिशान आहे. तिच्यासाठी १७०० रुपये पडतील. पेट्रोल चार्ज तुमचा. अन् हो. फक्त ३० किलोमीटर एरियात फिरवण्यास हा चार्ज आहे. त्याच्या बाहेर डब्बल चार्ज असेल. व जर ड्रायव्हर पाहिजे असल्यास वेगळा चार्ज.

ईशान पाहतो. चार्ज जास्त आहे आम्ही जवळच जाणार, जास्तीत जास्त १०-१२ किलोमीटर. जाणार आहोत. जवळीलच तर ठिकाणे पाहणार.

बबलू, गाडी तरी बघा.

ईशान, गाडी पाहून पांढरी कार निवडतो.

ईशान, हा ही असु देत.पण चार्ज जरा जास्त होतोय.

बबलू, काय साहेब, एवढी चांगली गाडी नेणार १७०० काही जास्त नाहीत. व गाडीचा मेंटणंस खर्च पण येतो.

ईशान, काही तरी कमी करा. पेट्रोल चार्ज पण आहे ना. आम्हाला ही परवडायला हवं.

बबलू, पंधराशे द्या व न्या गाडी. बर ड्रायव्हर हवा का?

ईशान, नको मला येते चालवता.

बर जरा ट्रायल तरी घेऊ.

ईशान , गाडी चालवून ट्रायल घेतो.

 गाडी फिरवून आणून लावतो.

व मालका शेजारी येऊन

ईशान, चालेल ,ही फायनल करा.

मालक, गाडी कधी नेणार.

ईशान, उद्या सकाळी.

मालक, चालेल. बर टोकण म्हणून पाचशे रुपये भरा. व गाडी नेताना आधारकार्ड जमा करावे लागेल.

ईशान, पाचशे रुपये देतो.

गाडी ठरवतो.

Cut to …….

….. ……. ……. …… …..

nishmarathishortfilmskrift1983.blogspot.com

कळतं नकळत जुळले हे बंध भाग ६

कळतं नकळत जुळले हे बंध भाग ६

क्रमश पुढे ..., ‌‌.

 Day. Afternoon. १.३०. कुलाबा किल्ला. Outer

आण्विका, व रेवती समुद्र किनारी येतात. भरती आलेली असते. तेथील नावेच्या मालकाशी बोलतात. व रेवती तिकीट काढून येते.

रेवती, जरा थांब. मी तिकीट काढून येते.

रेवती जाते व तिकीट घेऊन येते.

रेवती, चल,

त्या दोघी नावेत बसतात. नावेत अनेक प्रवासी बसतात. नाव निघते.

काही क्षणात नाव कुलाबा किल्याच्या दरवाजा जवळील धक्याला लागते.

त्या किल्याच्या दरवाजा जवळ येतात.

अण्विका, काय भव्य दरवाजा बांधलेला आहे नाही. एकामागून एक सुरेख गोमुख रचना दिसतेय.

रेवती, एवढे मोठे दगड कसे उचलले असतील ग.

आण्विका, अग त्यावेळच्या लोकांचं अन्न व काम ही तसच जोश पूर्ण होत.

रेवती, अन् हल्लीची माणस साधं पंचवीस किलोच टिक्क उचलताना दम भरतो यांना.

आण्विका, अग हल्ली सगळ संकरीत धान्य आलय. ते फक्त पोत भरते. ऊर्जा नाही.

रेवती, म्हणूनच अकाली मृत्यूच प्रमाण वाढलेल आहे.

त्यावेळची माणस काम पण तसीच करत असत. हे बांधकाम बघ की ,

आण्विका, हल्ली कष्ट कमी झालेत ग. लोक आळशी झालेत.

रेवती, चल जरा तटावरून फेरफटका मारू.

आण्विका, चल.

त्या धावत जातात.

आण्विका, किती मस्त वाटतंय ना.

रेवती, हो समुद्री वाऱ्याने गारवा जाणवतोय ना.

आण्विका, हो.

रेवती, चल तुला भवानी देवी व गणपती मंदिर दाखवते.

त्या पाहतात.

मंदिराच्या बाहेर आल्यावर.

आण्विका, अग, हे बघ तुळशीवृंदावन दगडच कोरून बनवलेलं मस्त आहे ना.

रेवती, हो तर कलाकुसर पाहण्यासारखी आहे. किती वर्ष झाले अजूनही सुस्थितीत आहे. व हल्लीची वृंदावन एक दोन वर्षातच मोडून पडतात.

त्या सर्व किल्ला, बुरुज, तलाव ,तोफा बघून फिरून येतात. रेवती जागोजागी एखाद्या गाईड प्रमाणे संपूर्ण माहिती सांगत असते. संपूर्ण किल्ला पाहिल्यावर त्या दोघी एका बुरुजाच्या तटबंदी वर बसल्या. समुद्राच्या लाटा येवून जवळील खडकावर तसेच किल्याच्या तटावर आदळत होत्या. किल्ल्यावरील तटावर उगवलेले गवत सुकलेले दिसत होते. अनेक पर्यटक किल्ला पाहण्यासाठी आलेले होते. ते इकडे तिकडे फिरत आहेत.

आण्विका, चल थोडावेळ तिथे बसुया.

रेवती, थांब मी काहीतरी घेऊन आले

रेवा तिथे एक फेरीवाला असतो. त्याकडून काही पदार्थ घेण्यासाठी जाते

आण्विका, निरीक्षण करत. ( मनात)

काका उगाच काळजी करतात. रेवा किती हुशार व ब्रिलियंट झालीय. इयत्ता आठवीत भरकटलेली. वेड्या प्रेमात पडलेली हीच का? घरातील सर्वांना दमावणारी हट्टी अशी ही. इतकी कशी बदलली. खरंच आश्चर्य आहे. किल्ल्याची खोलवर माहिती अत्यंत काटेकोरपणे व इतिहास तिने सांगितला. सकाळी लवकर उठून योगा प्राणायाम करते. लहान मुलांची शिबिरे घेऊन आपला पोकेटमनी व इतर खर्च चालवणारी खूप डेव्हलप झालीय.

इतक्यात रेवा काहीतरी खायला घेऊन येते.

तिला मुद्दामच

आण्विका, रेवा कशाला उगाच खर्च करतेस. डबा आणलाय ना.

रेवा, अस कस म्हणतेस. थोडाफार आपल्यावर खर्च केला तर काय बिघडलं. तू नाही का मी सुट्टीला चार वर्षामाग कोल्हापूरला आले होते तेव्हा माझ्यासाठी खूप खर्च केला होतास

आण्विका, म्हणून परत फेड करतेस काय.

रेवती, छे, त्या निमित्तानं मला ही एन्जॉय मिळतोय.

आण्विका, रेवा खरंच तुझ्यात खुपच बदल झालाय. मला एक सरप्राइजच आहे.

रेवती, तुझ्याच कडून तर शिकले मी. व माझ्यासाठी तू खरा आदर्श आहेस.

आण्विका, उगाच कौतुक नको करुस. काय ते सांग.

रेवती, तुला आठवतंय का? मी तू बारावीत असताना कोल्हापूरला आले होते.

आण्विका, हा आठवलं. तू खूप डिस्टर्ब होतीस ना तेव्हा.

रेवती, हा हो त्याच वेळी. मी तुझ्यासोबत राहिले होते. तेव्हा मी तुझं टाइमटेबल पाहिलं. व तू केव्हा उठतेस. तुझा योगा, इतर कामातील तत्परता व अभ्यासाचं नियोजन. पैशाची बचत, अन् महत्त्वाचं तुझं ते पोस्टर जे तू तुझ्या खोलीत लावलं होतस बोर्डवर एका कडेला ईकीकाई. मला त्यामुळेच खर यशाचं गमक व रहस्य समजल.

व मी ते इकडे आल्यावर फॉलो केलं.

व आज ही तुझ्यापुढे उभी आहे. आधुनिक रेवा.

आण्विका, अस हाय होय. तरीच सारखी फोन करून त्रास देतेस होय.

रेवती, हा. त्यात काय.बहिणीसाठी तेवढा तरी त्रास घ्यायचा.

आण्विका, बर वाटल बघ. काय ते आठवीत असताना तुझे नखरे आठवले. की मला अजूनही हसू येत.

रेवती, खरंच ताई तुला काय मला पण हसू येतय. वेड्यासारखी वागळले होते ना.

आण्विका, मावशी व काका किती टेन्शन मध्ये आले होते. आता काय करतो तो.

रेवती, बसलाय बिन लग्नाचा.पण तुझं समुपदेशन कामी आल. फक्त थोडा खर्च करावा लागला. पण एक चांगला मित्र पण भेटला. संदेश, ज्याने मला त्याची सर्व हिस्ट्री काढून दिली. तेव्हा कटापच करून टाकला.

आण्विका, आता कोण दुसरा तर नाही ना.

रेवती, छे त्यापासून कानाला खडा. आपल्या करियर वर प्रेम करते मी.

बर ते जाऊ दे. चल थोड जेवून घेऊया.

काढ डब्बा. बघुया काय रेसिपी केली आहे ते.

आण्विका डब्बा उगडते. डब्यात चपात्या व तळलेले मासे असतात.

रेवती, वाटल होत मला सकाळी चटर चट्रर आवाज येत होता.

आण्विका, अग, पण हे केव्हा केलं मावशीनं.

रेवती, हीच खरी खासियत आहे तिची. सातवी पास असली तरी जेवण मस्त बनवते. मध्यंतरी पपांच्या ओढातानीच्या काळात आंबोळ्या, उताप्पा विकून खर्च चालवला होता. आजही कित्येक लोक म्हणतात हॉटेल काढ वो म्हणून.

आज सकाळी पहाटे बनवली असणार ही रेसिपी.

चल खा,

तिथे काही पर्यटक आलेले असतात. त्यातील एक मुलगा लहान त्यांच्याजवळ येतो. अनु तेला चपाती व मास्याचा तुकडा कुस्करून खायला देते. तो भुकेलेला असतो.

तो मुलगा आनंदाने उद्या मारत आपल्या मम्मीकडे जातो.

त्या डब्बा खातात. हात धुत असताना अचानक मेसेज येतो.

आण्विका लगबागिन मेसेज पहाटे. तो संयोगिताचा असतो.

ती तो वाचून रिप्लाय देते.

व शांत बसते.

तिला शांत बसलेली पाहून.

रेवती, सब्र रखो मेरे यार, सब्र का फल मीठा होता है.

त्या थोडावेळ तेथे बसल्या. फेसाळ लाटा आपटत खडकावर होत्या. अनेक छोट्या नौका समुद्रात फिरत होत्या. आण्विकाने आपण आणलेल्या कॅमेऱ्याने बरेच फोटो शूट केले.

तिने पुन: मोबाईल न्याहाळला.

रेवती, सकाळपासून खूप पाहिलस सोड आता.

आण्विका, तुझं म्हणणं पटतय. त्याच्या मनात माझ्याविषयी काही फिलिंगच नसाव्यात.

रेवती, अस काही नाही. पॉजीटिव्ह विचार कर.

बर मला सांग तू त्याला नंबर दिला होतास का?

आण्विका, नाही.

रेवती, मग तुझा नंबर त्याच्याकडे कसा?

आण्विका, बसमध्ये त्याचा मोबाईल सापडत नव्हता. तेव्हा मी कॉल केला. व बाकड्याखाली सापडला. त्यावेळी.

रेवती, हा, व तो त्याने सेव् केला.

म्हणजे सुरवात तिकडून झाली आहे.

आता तू काही मेसेज करू नको. बघुया तो पुन्हा करतो का ते.

आण्विका, अन् त्याने केला नाहीतर.

रेवती, तर. राम राम,.. हम हमारे रास्ते तुम तुम्हारे रास्ते.

रेवती, हे बघ, चल आता निघायला हवं. खूप वेळ झालाय.

संध्याकाळ होत आली होती. त्या तेथून निघाल्या.

व त्या आपली पार्किंग मधील स्कूटी घेऊन घरी निघाल्या.

….. …… ……. ….

Night. ६.३०. Inter. अलिबाग मावशी हाऊस

स्कूटी वरून त्या अपार्टमेंट मध्ये पोहोचल्या.

रेवतीची आई (मावशी) तांदूळ निवडत होती.

मावशी, काय मग अनु कसं वाटतंय. पाहिलास ना किल्ला.

आण्विका, हो मावशी पाहिला. मस्त वाटलं. व तुला सांगायचं तर तुझं पिल्लू आता मोठं झालंय. व आकाशात भरारी मारू लागलेय.

मावशी, तुम्ही दोघी फ्रेश व्हा मी चहा करते.

आण्विका, हो

त्या दोघी फ्रेश होतात. व चहा घेत टिव्ही पाहू लागतात.

…… …….. ….. …….

Night. ईशान. Room अलिबाग inter

आण्विकाने गुड नाईट मेसेज टाकला. व इशांनेही टाकला.

ईशान, अरे. यार हिने गुड नाईट टाकला. मला खूप बोलायचं होत.

काय करू. जरा संयमाने घेऊ. नाहीतर मॅडम चिडतील.

बर आता काय करू. ह पुस्तक वाचतो. पण मन लागत नाही.

शेवटी तो पांघरून घेतो. व झोपतो.

….. ….. ….. …..

Morning,. ६.०० o’ clock. Inter outer.

पक्षी किलबिलाट करत आहेत. उजेड अंधुक पडू लागलेला आहे. ईशान उठतो. आपली कसरत करतो. व थोडे रनिंग करून येतो. ध्यान करून मग स्नान करतो.

शेजारील क्यांटींन मध्ये जाऊन आपल्या ओळख झालेल्या मित्रासवे चहा नाष्टा करतो.

कॅन्टीन. ८.०० o’ clock. Morning. Inter.

चहा घेत.

रवींद्र, काही म्हणा राव. बॉडी मस्त रखलीय तुम्ही.

ईशान, ( चहा घेत) आपल्या खात्यात अपडेट रहावच लागत.

रवींद्र, ते खरंच आहे म्हणा. आपली ड्युटी आहेच तशी. तुम्हाला सांगायचं म्हणजे मी मुळात आळशीच होतो. पण खात्यात आल्यापासून जराही चरबी वाढली नाही. सारखं डोंगर व जंगल चालून इतका व्यायाम होतो. की दुसऱ्या व्यायामाची गरजच नाही. पण तुमच्यासारखी व्यायाम वगैरे नाही जमत आपल्याला.

ईशान, मला सवयच आहे. लहानपणापासून अपडेट राहायची.

रवींद्र, लग्न वगैरे झालंय की नाही.

ईशान, नाही अजुन, आता सेटल झालोय आता बघायचं.

रवींद्र, मग मुलगी एखादी पाहिलीय का? की काही प्रेमप्रकरण वगैरे.

ईशान, घरचे बघताहेत. चालू आहे.

रवींद्र, घरच्यांनी बघण्यापेक्षा तूच बघशील की नाहीस. का काढू एखाद स्थळ आमच्या भागातील.

ईशान, (हसतच) माझी पसंती असल्याशिवाय ते काही बोलणारच नाहीत.

सर्व जण हसतात. व

रवींद्र, चला लवकर जायला हवं नऊ वाजेपर्यंत रिपोर्टींग करायला हवं.

ती सर्व निघतात.

…… …. ….. ….. …..

ट्रेनिंग कॅम्प. Day. Inter

जंगली प्राणी व पक्षी तसेच वनस्पती विषयी पहिल्या दिवशी माहिती व बुकचे वाटप होते. तसेच पाणवठे संवर्धन करण्याविषयी मार्गदर्शन केलं जातं. तसेच जंगली उत्पादन व वन्य पशुपक्षी नियोजन समजावले जाते.

प्रत्येकाला माहितीपट असणारी एक फिल्म प्रत्येकाच्या मेमरी कार्ड द्वारे भरून दिली जाते.

संध्याकाळी सहा वाजता सुट्टी होते.

ईशान रूमवर जाऊन फ्रेश होतो. नाष्टा करून दिवसभरातील कार्यक्रम व त्यातील माहिती अभ्यासून एक रिपोर्ट तयार करतो. तसेच काही उमगणारे प्रश्न ही काढतो. ते काढत असताना.

रुमची बेल वाजते.

ईशान दरवाजा उघडतो. रवी आलेला असतो.

रवी, साहेब आठ वाजलेत चला जेवण करू. नाहीतर क्यांटिंग बंद व्हायचं व उपाशी राहायला लागायचं.

ईशान, हो, एक मिनिट. सर्व आवरून आलो.

ईशान सर्व आवरतो. व जेवणास जातो.

…… …… ……….

Night. ९ and १० ,३०.o’ clock. In room. Inter

ईशान सर्व अभ्यास करून आपली माहिती एकत्र करतो. व घडयाळाकडे पाहतो. १०.३० वाजलेले असतात.

That time

आण्विका मावशीच्या घरी. रेवतीच्या रूम मध्ये. Inter night

रेवा, सगळी माहिती कलेक्ट केलीस ना.

आण्विका, हो, व हे फोटो पण अपलोड कर.

रेवती, मस्त प्रोजेक्ट जमलाय. ब्रीलियंट आहेस यार. शेवटी डॉक्टरी दिमाग है तेरा

त्या सुद्धा १०.३० पर्यंत आपले काम पूर्ण करतात.

इकडे ईशान आपल आवरून मोबाईल पाहतो.

व्हॉट्स ॲप चे मेसेज चेक करतो.

आण्विकाचा मेसेज आलाय का?

तो पाहतो ती ऑनलाईन आहे.

एक मॅसेज मस्त निवडतो. व सेंट करतो.

आण्विका, मेसेज पहाते. व रेवतीस दाखवत.

आण्विका, काय रेवती बघ.

रेवती, आण पाहू. ती मेसेज चेक करते. व डीपी पाहते.

आण्विका, काय कसा आहे.

रेवती, खूपच छान आहे मॅडम. शेवटी तुमची चॉइस.पण मला पण बघायचे आहे. की त्याला काय आवडतं.

 थांब जरा गंमतच करते.

आण्विका, ए बाई कायतरी चुकीचं पाठवशील

रेवती, एक गुड नाईटचा मेसेज निवडते. व तो पाठवून त्यासोबत फिरायला गेलेले अण्विका व आपले फोटो पाठवते.

त्या दोघी बुरुजावर बसलेल्या. तसेच तोफेशेजारी उभा असलेल्या

ईशान त्यांनी पाठवलेला फोटो दोन मिनिटे पाहतच राहतो. व आपला जॉगिंगचा एक फोटो निवडतो. व पाठवतो.

त्यापूर्वी अलिबाग सफर का?

असे लिहून पाठवतो.

आण्विका मोबाईल रेवतीकडून काढून घेते. व पहाते.

आण्विका, हो आज गेले होते. तुझं ट्रेनिंग कसं चालू आहे.

ईशान, हो चाललय ना मस्त.

आण्विका, जोगिंगला गेला होतास का?

ईशान दररोज जातो.

आण्विका, जेवण झालं तुझं?

ईशान, हो.

तुझं.

आण्विका, हो. झालं.

ईशान, मग आता काय करतेस.

आण्विका, एक प्रबंध तयार केलाय अलिबाग सफरीवर.

ईशान, डॉक्टरांना काय उपयोग त्याचा.

आण्विका, का डॉक्टर काही दुसर करू शकत नाहीत.

ईशान, काय पेशंटना वाचून दाखवणार.

आण्विका, हो, शेवटी पेशंट ना फ्रेश करण डॉक्टरचंच काम असतं.

रेवती बाजूला बसून त्यांचे चॅटिंग पाहत होती. ती

आण्विका, आता काय आमची कंपनी जुनी झाली बुवा.

आण्विक, गप्प ग, काहीतरी बोलू नको.

रेवती, ये बाई लई हवेत उडू नकोस. विचार करून पाय ठेव.

आण्विका, बर बाई.

इतक्यात मेसेज येतो

ईशान, बरोबर आहे, झालं का अलिबाग दर्शन.

आण्विका, अजून आहे भरपूर. आता कुठे कोपराच पाहिलाय नुसता.

ईशान, म्हणजे फिरलाच नाही.

आण्विका, नाही, कुलाबा किल्ला पाहिलाय नुसता.

ईशान, मज्जा आहे बुवा तुमची.

आण्विका, तुझी नाही का? तू ही आला असशिल बीचवर फिरून.

ईशान, नाही जायला. परवा सुट्टी आहे. तेव्हा बघू.

आण्विका, अच्छा.

ईशान पण प्रॉब्लेम आहे. गाडी पाहिजे.

आण्विका, घ्यायची एखादी भाड्याने. मिळेल की अलिबागमध्ये.

मी आमच्या पाहुण्यांच्या ओळखीने बघू का?

ईशान, चालेल की.

आण्विका, सरकारी ट्रेनिंग त्यात एक दिवस सुट्टी बर आहे तुमचं.

ईशान, मॅडम सूट्टी आहे कारण उद्या सकाळी सात पासून रात्री आठपर्यंत ट्रेनिंग आहे.

समजल का? विश्रांतीसाठी सुट्टी आहे.

आण्विका, मग काय तू फिरतोयस झोपशिल डाराडूर.

ईशान, मला कितीही काम असूदे , मी सकाळी फ्रेशच असतो. सुट्टी असो वा नसो. माझा दिनक्रम ठरलेलाच असतो.

किती दिवस मुक्काम आहे.

आण्विका, फक्त पंधरा दिवस.

ईशान, मला वाटल सर्व सुट्टी इथ राहतेस की काय?

आण्विका, नाही रे, माझी इंट्नशिप आहे. राधानगरी व आजरा ही दोन ठिकाणे पाठवली आहेत.

ईशान, राधानगरी असेल, तर आपली भेट होईल की.

आण्विका, अजुन ठरलं नाही. राधानगरी की आजरा ते.

ईशान, आजरा कशाला. राधानगरी घे. जवळ आहे

आण्विका, मी म्हणते की त्यापेक्षा कोल्हापूर आपल बर. जवळ होईल.

ईशान, ए गप राधानगरी घे जा. सगळ आयुष्य कोल्हापुरात तर गेलंय. जरा सोड जागा. उगीच गुळा भोवती मुंग्या फिरतात तसे कोल्हापूरच्या भोत्यान फिरू नकोस. गोल गोल.

अन् राधानगरी उत्तम आहे. सुंदर शांत परिसर. व आरोग्यदायी वातावरण.

आण्विका, पण माझी मैत्रीण म्हणते. आजरा घे. राहायची सोय होईल.

ईशान, हे बघ त्यापेक्षा राधानगरी घे. तुझी राहायची व्यवस्था मी करतो. ओळखी आहेत माझ्या.

आण्विका, बघू ते नंतर, जाऊ दे, अजून पंधरा ते वीस दिवस आहेत अजुन.

ईशान, ठीक आहे.

आण्विका, खूप वेळ झालाय. गुड नाईट.

ईशान ,चालेल , गुड नाईट.

दोघांनी चॅटिंग बंद केले.

रेवती, काय मॅडम, कसं काय, जमल वाटत.

आण्विका, कशात काय, नाही अजुन, उगाच पतंग उडवू नकोस.

रेवती, हे बघ दीदी, तो सावळा जरी असला तरी हँडसम आहे. व चांगल्या नोकरीवर देखील. तसेच तुझ्या ओळखीचा देखील. मला त्याच्या चॅटिंग वरून वाटतेय की त्याला तुझ्यात इंटरेस्ट आहे.

आण्विका, तू काय यामधे पी एच डी केल्यासारखी बोलतेस.

रेवती, अनेक मित्र मैत्रिणींची प्रकरणे पाहिलीत मी. हा बरा वाटतो. पण.

आण्विका, पण काय आणखीन?

रेवती, त्याच्या विषयी जाणून घ्यायला हवं.

तो व्यसनी आहे का? त्याच एखाद प्रेमप्रकरण आहे का? त्याचा स्वभाव कसा आहे.

आण्विका, तो व्यसनी नक्कीच नाही. हे मी खात्रीने सांगू शकते. स्वभावाच म्हणत असशील तर मी त्याची क्लासमेट त्याविषयी मला माहिती आहे. फक्त त्याच प्रेम वगेरे काही आहे का कुणाशी ते जाणून घ्यायला हवे. आता त्यासाठी काय करायचं.

रेवती, काही नाही त्यासाठी एक शक्कल लढवायची.

आण्विका, कोणती, काय करायचं.

रेवती, आईड्या.

असे म्हणून रेवती आपला मोबाईल घेते. त्यामधे फेसबुक अकाऊंट उघडते. त्यावर वेगळी माहिती भरून एका सुंदर मुलीचा फोटो लावते.

व ईशानच्या फेस बुक आयडी वर hi पाठवते.

ईशान लगेच मोबाईल मध्ये पाहून

ही कोण आणखी. मला हाय पाठवणारी. कोण तरी असेल

असे समजून तो दुर्लक्ष करतो.

रेवती लगेच पुढे दुसरा मेसेज पाठवते.

हाय, लाईक हँडसम.

लगेच दुसरा आलेला मेसेज पाहून तो चपापतो.

तो thanks हा संदेश परत पाठवतो.

लगेच रेवती, तुम्ही मला आवडता.

हा मेसेज पाहूनन ईशानची झोपच उडाली.

तो लगेच मेसेज पाठवतो.

सॉरी मिस मला तुमची ओळख नाही. आपण कोण?

रेवती, तू मला ओळखतोयस मी कोल्हापूरातील आहे.

असे पाठवून ती ऑफलाईन होते.

तीच हे चॅटिंग पाहून

आण्विका, धन्य आहे बाई तुझी काय करशील याचा नेम नाही, बिचाऱ्याची झोप उडविलीस.

रेवती, ये वेडाबाई, ही उडणारी झोप आहे ना. ती उद्याचा अंधार की उजेड सिद्ध करेल.

उगाच गांधारी स्टाईलची पट्टी बांधून बसू नकोस. हा किती पाण्यात आहे. ते तरी बघुया.

आण्विका, बर बाई, बघुया. पण माझं मन सांगतय. तो हिराच आहे.

रेवती, ये मेंढी बाई, हुरळून लांडग्याच्या मागे जाऊ नकोस. हाकनाक शिकार होईल तुझी.

आण्विका, तो लांडगा नाही. वाघ आहे वाघ. समजल काय?

रेवती, तुझा रस्सा होईल बघ. लागली लगेच कड घ्यायला. झोप आता. गुड नाईट सांगितलस ना. बघू उद्या पुढे काय करायचं ते.

त्या दोघी झोपी जातात.

अनु कांबरुन अंगावर घेते.

Cut to …..

…… …… ……. ……. …….

Day. Afternoon. राधानगरी कोर्ट. १.०० clock outer.

घड्याळात टोल वाजतो. अनेक लोक इकडे तिकडे जात आहेत. राधानगरी कोर्टाच्या बाहेर वकील व ईशानने पकडलेले तस्कर उभे आहेत. वकील त्याकडे पाहून हसतो.

कोर्ट भरते.

आरोपीच्या पिंजऱ्यात ते तस्कर उभे आहेत.

ज्यज, आजच्या सुनावणीस सुरवात करा.

सरकारी वकील भांडारकर, मिलॉर्ड आज आपल्या पुढे आलेल्या या कथड्यात उभा असलेल्या आरोपींमध्ये आरोपी भिवाजी तसेच तुकाराम व कीशा व त्याचे सहकारी. यांच्यावर जंगली प्राण्यांची हत्या करणे, त्यांच्या अवयवांची तस्करी करणे. तसेच जंगली औषधी दुर्मिळ वनस्पतीची व नरक्याची तस्करी करणे यासारखे गंभीर आरोप करण्यात आले आहेत. फॉरेस्ट खात्यातील अधिकारी ईशान पाटील व अन्य वनरक्षक यांना यांच्या या कृत्याचा सुगावा लागला. त्यांनी तत्काळ कार्यवाही करून यांना रंगेहाथ पकडले. त्यावेळी या आरोपींना वन अधिकारी व वनरक्षक यांवर जीवघेणा हल्ला केला. त्यावेळी यांना जेरबंद करण्यात आले. व आज आपल्यासमोर सादर करण्यात येत आहे. राष्ट्रीय वन संपत्तीची अनधिकृत तस्करी करण्याच्या गुन्ह्याखाली तसेच वन्य प्राण्यांच्या शिकारी बाबत त्यांवर कार्यवाही करून योग्य ती शिक्षा करावी ही मी आपल्यासमोर मागणी करत आहे.

 मोगार्डे आरोपीचे वकील, मिलोर्ड माझ्या मित्र वकील भांडारकर यांनी अत्यंत बालिश अशी दंतकथा रंगवून युक्तीवाद चालवला आहे. माझ्या निरपराध अशिलांना विनाकारण या गंभीर आरोपाखाली गुंतवले जात आहे.

मी याबाबत सत्य कथन करू इच्छितो. त्याची आपण परवानगी द्यावी.

जज्य साहेब, परवानगी आहे.

आरोपी वकील मोगार्डेकर , तर याच काय आहे साहेब, माझे अशील भिवाजी, तुकाराम व कृष्णात व त्यांचे अन्य मित्र हे अत्यंत गरीब घरातले आहेत. त्याच्या घरात दिवसभर राबले तरच संध्याकाळी चूल पेटते. नाहीतर उपाशी झोपाव लागत. व घरातील परिस्थिती गरीब असलेने जेवणं बनवण्यासाठी सरपण लागत. मग माझ्या अशिलाने व त्याच्या मित्रांनी जळावू सरपंच काढण्यासाठी जंगलात गेले होते. त्यावेळी त्यांना पकडण्यात आले. व खोटा गुन्हा दाखल केला साहेब. तेव्हा मला अस वाटत आपल पोट भरण्यासाठी त्यांनी काही सरपण गोळा केले यामध्ये त्यांचा काय दोष. व जगण्याचा नैतिक अधिकार घटनेने सगळ्यांना दिला आहे. व त्या नुसार मला अस वाटत की त्यांना माफी मिळावी.

सरकारी वकील, ऑब्जेक्शन मीलॉर्ड

ज्यज, ऑब्जेक्शन ओवर रुल.

सरकारी वकील भांडारकर, मीलोर्ड माझ्या वकील मित्रांना दृष्टी भ्रम झालाय असे वाटते. वन खात्याने जेव्हा यांना पकडल तेव्हा त्यांच्याजवळ वनौषधी तसेच नर्क्या या बंदी असलेल्या अमली पदार्थांचा साठा सापडला. इतकेच नाही तर काही जंगली प्राण्यांची कातडी, शिंगे देखील सापडली. या वस्तू काही सरपणात येत नाहीत. याचे काही फोटो देखील आहेत. जे मी कोर्टात सादर करतोय. हे घ्या.

वकील कोर्टात पुरावे सादर करतो.

याच स्पष्टीकरण माझ्या मित्र वकिलांनी द्यावं.

मोगार्डे वकील, स्पष्टीकरण आहे. मिलोर्द माझ्या अशिलानी हा गुन्हा केला नाही हे सिद्ध करण्यासाठी मी वन अधिकारी ईशान पाटील यांना बोलावण्याची परवानगी मागतो.

सरकारी वकील, ते अधिकारी ट्रेनिंगला गेलेत. मिलॉर्डे. आता येवू शकत नाहीत.

 मोगार्डे वकील, काही हरकत नाही सर, मला त्यावेळी हजर असणारा कोणीही वन खात्यातील कर्मचारी चालेल.

अन् तसे अधिकारी आहेत इथे, मिस्टर सातपुते.

मी त्यांना विटनेस बॉक्स मध्ये बोलवू इश्चीतो.

त्याची तरी परवानगी मिळेल का?

ज्यज, परवानगी आहे.

नाव पुकारले जाते.

सातपुते वनरक्षक हाजिर हो.

सातपुते वनरक्षक हजर होतात.

मोगार्डे वकील, आपल पूर्ण नाव,

सातपुते कर्मचारी, मी सातपुते, गजानन सातपुते.

मोगार्डे, बर सर सांगू शकाल का, त्यादिवशी काय घडल.

सातपुते, त्या दिवशी आमच्या ईशान साहेबांना समजल होत. की काही तस्कर वन्य प्राण्यांच्या अवयवांची व वनस्पतीची तस्करी करणार आहेत. तेव्हा साहेबांनी आम्हा पाच सहा वनरक्षकांना घेऊन अचानक जंगलात धाड टाकली. तेव्हा सदर आरोपी आम्हाला तेथील जमिनीत लपवलेला साठा काढताना दिसले तेव्हा आम्ही झडप घालून त्यांना पकडले.

मोगार्डे वकील, झडप घालून पकडले अस तुम्ही म्हणता. मग मला सांगा. एवढी मोठी तस्करी करताना काहीतरी शस्त्र बाळगत असतीलच की तस्कर.

सातपुते, अर्थातच.

मोगार्डे वकील, मग मला सांगा माझ्या अशिलांकडे काही बंदूक वगैरे मिळाली का?

सातपुते, नाही, बंदूक नाही पण काही कोयते व कुराडी अन् दोर्या सापडल्या.

मोगार्डे वकील, नोट करून घ्या मीलो्र्डे.

मोगार्डे वकील, बर, कोयते, कुराडी सोडुन आणखी काय सापडलं.

सातपुते कर्मचारी, नाही, काही नाही.

मोगार्डे वकील, मीलॉर्डे यावर काही बोलायचे आहे. आताच वनरक्षक यांनी सांगितल्या प्रमाणे माझ्या अशीलांकडे कोयता, कुराडी ही आयुधे सापडली. कसं आहे. माझे अशिल त्यावेळी लाकडे गोळा करण्यासाठी जंगलात गेले होते. त्यावेळी त्यांना अचानक तिथे पूर्वी कुणीतरी लपवून ठेवलेला अनधिकृत साठा सापडला. त्यावेळी अचानक वन ऑफिसर तिथे आले. व त्यांना वाटले की हे कृत्य माझ्या अशिलानी केले आहे. पण वास्तव पाहता माझे अशिल सर्पण गोळा करायला गेले होते. त्यासाठी कोयता व कुराडी आवश्यक आहेत. पाहा तरी यांच्याकडे किती निरागस आहेत ते. व गरीब सुद्धा.

सरकारी वकील भांडारकर, निरागस व गरिबांनी मग वन खात्यातील कर्मचाऱ्यांवर हल्ला कसा केला. व यांची शरीरयष्टी पाहता कोणत्या अंगाने ही गरीब वाटतात? तुम्हीच पाहा.

मोगार्डे वकील, एखाद्याच्या शरीरावरून समजत नसते गरिबी.

सरकारी वकील, मग कशावरून समजते.

खूप वेळ वादविवाद चालतो. शेवटी ज्जज निर्णय देतात.

ज्यज, काही ठोस पुरावा आहे काय?

त्यांना प्राण्याची शिकार करताना पकडलेला. वगैरे.

सरकारी वकील, नाही.

ज्यज, तमाम सादर केलेल्या साक्षी पुरव्या नुसार आरोपी भीवाजी, तुकाराम व कृष्णात व त्यांचे अन्य सहकारी घटना स्थळी योगायोगाने आढळले. त्यांना प्रत्यक्ष वन संपत्तीतील औषधी वनस्पती गोळा करताना. व वन्य प्राण्यांची हत्या करताना पाहिलं गेलं नाही, तसेच त्यांनी वन हद्दीत सरपण गोळा करण्यासाठी ते विना परवानगी गेले. जे कायद्याने गुन्हा आहे. तरी हे कोर्ट आरोपींना दीड महिन्याची सक्त मजुरीची शिक्षा सुनावत आहे.

आरोपी जल्लोष करतात.

बाहेर जाताना, आपल्या वकिलाच्या हातात हात देवून,

भिवा, काला कोट लई कमाल केली. मस्त

वकील मोगार्डे, ते ठीक आहे. तेवढं माझ्या फीच व खर्चाच बघा.

तुकाराम, ते होईल हो.

पोलिस घेऊन जाताना वनरक्षका जवळून जाताना

भिवा, त्या तुमच्या अधिकाऱ्याला सुटून आल्यावर बघतो.

असे बोलून निघतो.

Cut to…. ……

…… ……. …… ……

क्रमशः पुढे.....

nishmarathishortfilmskrift1983.blogspot.com

कळत नकळतच जुळले हे बंध भाग ५

कळत नकळतच जुळले हे बंध भाग ५

 Night. 11 o’clock. अलिबाग

आण्विका बेडवर झोपली आहे. ती एक सारखी कुशी बदलत आहे. तिला झोप येत नाही. तिला डोळे मिटले की सारखा ईशान दिसत आहे. कॉलेज मधील त्याच्या आठवणी आठवत आहेत. बसमध्ये बोललेल्या घटना आठवत आहेत. सध्याचा त्याचा बांधा, घोटीव शरीर. व इतर सर्व आठवत आहे.

ती मनात, काय होतय मला. झोप का येत नाही. सारखं तो का दिसतोय मला. अस काय होतंय. एक अनामिक ओढ लागल्यासारखी झालेय. काहीच कळत नाही.

पुन्हा ईशान तिला दिसतो.

आण्विका, ( मनात) किती सुंदर व निरागस आहे तो. स्पर्धा परीक्षा दिलीय. व जोबल लागला. तरी देखील त्याच्या चेहऱ्यावर गर्विष्ठपणा कुठेच दिसत नाही. मला कॉलेज मध्ये असताना फूटबॉल लागला. तेव्हा किती अगतिक झाला होता. त्यास किती गिल्टी वाटत होत . अन् मी त्याला घालून पाडून बोलत असे. तरी देखील तो क्षमा मागायचा.

आज ही बसमध्ये मी त्याच्याशी भांडले. चूक केली. गाढवासारखी वागले. एवढी डॉक्टर असूनही बुद्धी कशी काय चालली नाही.

तरी देखील त्याने मेसेज पाठवला. एखादा गर्विष्ठ असता तर ढुंकूनही पहिला नसता. एक अनामिक ओढ तिच्या मनात निर्माण झाली.

तिने मोबाईल ऑन केला व त्याची डी पी पाहू लागली.

आण्विका, (मनात) मस्त आहे. रुबाबदार. देखणा इतका आहे की कोणालाही भुरळ पडेल.

ताकद इतकी की दोन चार पहिलवान लोळवेल. अन् फुटबॉल खेळताना लक्षवेधक खेळी करणारा.

अ ..व्यसन असेल का याला.

नसेल कदाचित. मी त्याला पाहिलंय. त्याच्या ओठांवर अजिबात पांढरट डाग नव्हता. म्हणजे सिगारेट पित नसणार. पण दारू वगैरे . छ नसेल तस काही. आपण आज पाहिलय जवळून तस काही जाणवल नाही. डॉक्टरकीचा एक तरी फायदा झाला.पण याच प्रेमप्रकरण वगैरे कुणावर नसेल ना.

हा ते माहीती करून घ्यावे लागेल.

नाहीतर मी इकडे प्रेमाचे इमले बांधत बसायची. व हा लग्न करून यायचा पुढ्यात.

मगाशी तो बसमध्ये कुणाशी तरी बोलत होता. एखादी महिला असावी. कॉलेज मध्ये मुलींशी बोलण्यास दचकणारा इतका फ्री कोणाशी बोलत असेल.

ती त्याची प्रेमिका असेल तर…

आण्विकेस झोप लागेना. ती उठून बसली. एक अनामिक भीतीयुक्त लहर तिच्या मनात निर्माण झाली.

तिची हालचाल पाहून रेवती उठली.

रेवती, काय झालं दीदी.

झोप येत नाही का?

आण्विका, हो ग.

रेवती, अग, नवीन जागी अस होतच. आण्विका, थोड पाणी देतेस का?

रेवती, हा थांब,

रेवती पाणी बॉटल देते.

आण्विका, थोड पाणी पिते.

रेवती, मला पण करपे ढेकर येत आहेत. मसालेभात मला खूप आवडतो. पण अँसिडिटी लगेच होते बघ.

आण्विका, मग एक वेलदोडा खा. अन् थोडी सोलकढी घे. बर वाटेल.

रेवती, हा, हे चांगल आहे. चल तू पण आपण थोडी सोलकढी पिऊ. व थोडावेळ टेरेसवर जाऊ.मस्त फेरफटका मारू

आण्विका, अग पण बाकी घरातले झोपलेत.

रेवती, झोपू देत. तू चल.

रेवती, चल थोडावेळ वरती टेरेसवरून येवूया.

त्या दोघी उठल्या.स्वयंपाक घरात जाऊन थोडी सोलकढी त्यांनी फ्रीजमधून घेऊन प्याल्या व जिना चढून वरील टेरेस वरती आल्या.

रेवती, मस्त गार हवाय बघ.

रेवती, काय ग, लग्नाचा विचार तर करत नाहीस ना.

आण्विक, छे ग.

रेवती, मग काही प्रेमप्रकरण. तस नसेलच म्हणा.

आण्विका, तस . आ …काय सांगू.

रेवती, म्हणजे आहे. काय ग.

आण्विका, नाही ग. माझं तस काही. पण मला कसतरीच होतंय.

रेवती, अग कसतरीच होतंय म्हणजे काय नेमक होतंय.

आण्विका, बर एक.

आण्विका सर्व काही आठवणी सांगते. व ईशान बाबत बोलते.

रेवती, म्हणजे तू प्रेमात पडलीस तर

आण्विका, तसं काय सांगू शकत नाही. पण..

रेवती, तसंच आहे ते.

रेवती, बर , त्याचा फोटो वगैरे आहे का?

आण्विका, हे बघ मोबाईल मध्ये.

रेवती मोबाईल मधील फोटो डी पी पाहून.

रेवती, मस्त आहे.

आण्विका, पण मला त्याच्याबद्दल जाणून घ्यायचं आहे.

रेवती, हो ते तर आहे.

आण्विका, मग आता काय करायचे.

रेवती, अग, तू जगाला चांगल काय अन् वाईट काय हे पटवून देणारी. तुला काय यात अवघड आहे. मला कसं अल्लड वयात प्रेमप्रकरणात फसण्याआधी वाचवलस.

जीवनातील सर्व व्यवहार बुध्दीने घ्यायचे हृदयाने नाही म्हणणारी तू व स्वतः बाबत एवढी अडखळतेस तुझ्या त्यावेळी केलेल्या मार्गदर्शनामुळे मी आज एवढी टॉपर आहे. सर्व व्यवहारात.

आण्विका, अग ती गोष्ट निराळी. हा लाईफ पार्टनरचा प्रश्न आहे. व मी जगाची कोडी सोडवणारी या ईशान नावाच्या कोड्यात अडकलेय.

रेवती, म्हणून मॅडमला झोप येत नव्हती का? तस पाहता दाजी मस्त आहे.

आण्विका, गप. ग अजुन कशात काय नाही. अन् उगाच मजले रचू नकोस ह. गप्प बस तिथं

रेवती, गप्प काय गप्प. म्हणजे पंच्छी पिंजरे मे फस गया.

आण्विका, नाही अजुन.

रेवती, हे बघ काढू माहिती त्याची. आता झोपुया. चल.रात्र खूप झाली.

आण्विका, तुझ्याशी बोलल्यावर बर वाटल बघ.

रेवती, चला मग. बघू उद्या काय ते.

त्या झोपायला जातात.

…… …… ……. ……. …….

Morning. ७.३०. अलिबाग. Inter

मावशीच्या घरी. सगळे उठले आहेत. व आपापले काम करत आहेत. मावशी स्वयंपाक घरात जेवण करत आहे. काका जोगींगला गेले आहेत. स्वप्नील अजूनही झोपलेला आहे.

डायनिंग टेबलवर अनु बसलेली आहे. रेवती चहा घेऊन येते.

अनु मोबाईल पाहत आहे.

चहा ठेवत. ती चहा अनुला देत.

रेवती, काय मेसेज बघतेस. खास की सामान्य.

आण्विका, दोन्ही पण.

रेवती, दोन्ही पण नसणार खासच असणार.

इतक्यात जेवण खोलीतून मावशी,

काय बहिणींचं चाललय, खास काय ग हे.

रेवती आपली जीभ दातात चावत.

रेवती, अग खास मेजवानीच चाललय आमचं. मोबाईल मध्ये नवनवीन रेसिपी आलेल्या आहेत. त्या शिकायच्या आहेत.म्हणून अनु दीदी त्यातील सामान्य व खास रेसिपी निवडत आहे

रेवती कडे पहात

आण्विका, ये कायपण सांगू नकोस मावशीला.

रेवती, (हळू आवाजात) मग सांगू का अनु दी प्रेमात पडलीय म्हणून.

आण्विका, नको, (हळू आवाजात) खाणाखुणा करते.

रेवती, गप्प तू तिला काय कळतंय. सातवी झालीय ती.

आण्विका, पण हुशार आहे ती. व्यवहारात काकांपेक्षा तीच हुशार आहे ह.

रेवती, म्हणजे बाबा मठ्ठ आहेत अस म्हणायचेय तुला, सांगू का?

आण्विका, ए बाई मी तस कुठं म्हंटल. गप्प बस. काय कोंबड झुंजवते आहेस.

रेवती, त्यांना काय कळतंय. ते गेलेत जोगिंगला.

तू आवर आपण जाऊ नंतर अलीबाग दर्शन घ्यायला. मी फक्त एका तासात आले क्लासवरून.

अन् हो टेन्शन घेऊ नकोस. काढू कुंडल दोघी जणी मिळून.

इतक्यात मावशी बाहेर स्वयंपाक खोलीतून येत.

काय चर्चा चाललेय बहिणींची. व रेवे सातवी झाली तरी मला व्यवहार कळतो. ह. त्यावेळी आमच्या वेळी शिक्षणाची जास्त सोय नव्हती जवळपास शाळा नव्हती नाहीतर…..

रेवतीचा कान धरत.

रेवती, आई ग…. ये सोड बाई दुखतोय ग कान. रींगा ओढून काढतीस काय माझ्या.

कान सोडत.

मावशी, हे बघ ती आलेय दोन चार दिवस सुट्टीला तेव्हा तिला सर्व परिसर दाखवून घे. व तू ही शिक काहीतरी तिच्याकडून…

रेवती, ( हात जोडत) बर माझे आई, शिकतो.

रेवतीची आई आत जाते. रेवती नाष्टा करून आपली बॅग घेऊन निघते.

….. …….. ……. ……. …

Morning. ८.३० o’ clock. Inter

काका बाहेरून जॉगिंग वरून आलेत. ते अंघोळ करून आपले कपडे परिधान करून आलेत. डोक्याचे केस विचरत आहेत. अन्विका पेपर वाचत बसलेली आहे.

काका, काय अनु नाष्टा पाणी झालं का.

आण्विका, हो काका, तुम्हाला आणू.

काका, आणेल ग ती. तू बस. मला गप्पा मारायच्या आहेत.

इतक्यात मावशी चहा आणते.

मावशी, हा घ्या.

मावशी चहा देते.

मावशी, अनु तुला पण आणू का आणखी चहा.

आण्विका, नको बाई.

काका, बर घरची सगळी कशी आहेत.

आण्विका, आहेत ठीक.

काका, मामाकडे गेली होतीस का?

आण्विका, नाही जायला एक्झाम असल्याने जाता नाही आलं. आई गेली होती. आजीला जरा बरं नव्हत. मावशीची आठवण काढत होती.

काका, आम्हाला पण जाता आलं नाही. खूप कामे असल्याने सुट्टी मिळत नव्हती. या सुट्टीला नक्की जाणार आहे. तेव्हा येवू बघून.

काका, अनु तू खूप धाडशी आहेस. हुशार पण, सारासार विचार करून निवड करून शिक्षण पूर्ण केलेस. जरा तुझ्या प्रेरणेने मार्गदर्शन कर रेवती व स्वप्नीलला.

आण्विका, काका त्यांची काळजी करू नका. मी कायमच मार्गदर्शन करते. त्या दोघांनी माझ्या सल्यानेच आपलं करियर नीवडलय.

व मला पुरेपूर खात्री आहे. ती दोघेही छान यश मिळवतील.

काका, अस झाल की बरच होईल. देव पावला म्हणायचा.

 बर रेवती आली की फिरायला जा. मी माझं आवरून ड्युटीला जातो. रेवाण आधीच नियोजन केलय. तू आल्यावर काय काय करायचं ते.म्याप व टाईम टेबल पन केलेय.

एवढंच काय स्कुटीची टंकी फूल करून घेतलीय मॅडमनी.

आण्विका, मला बोलली नाही ती. मॅडम नियोजन करू लागल्या म्हणायच्या.

काका, सरप्राइज देणार आहे तुला. तू कसे दिलेस तुमच्याकडे आल्यावर तसे.

आण्विका, हो का. तरी मला मघाशी म्हणाली होती की फिरायला जाऊ म्हणून.

बघुया मॅडम काय सरप्राइज देतात त्या.

काका आपल आवरण्यास आत जातात.

Cut. To….

…… …… …. ……..

Morning. १०.०० o’ clock. Inter and outer

रेवती क्लास वरून आली. ती आपले श्यांडेल काढून श्यांडेल रॅक वर ठेवत

रेवती, अनु दीदी, ये अनु दीदी.

रेवतीचा आवाज ऐकून अनु रेवतीच्या खोलीतून वाचत्याले पुस्तक मिटवत

ओ, आले .

रेवती, ये वेडाबाई आटप लवकर आपण बाहेर जायचं आहे. मघाशी बोलले होते ना.अलिबाग दर्शन.

आण्विका, अग हो पण स्वप्नील कुठ आहे? तो येतोय ना.

रेवती, तो नाही, आपण दोघी जायचं. स्कूटी वरून , त्याचा आता क्लास आहे. तो नाही येणार आपण दोघी फक्त.

आण्विका, जायचं कुणीकडे ते तरी सांग.

रेवती, कुणीकडे म्हणजे अलिबाग दर्शन करायला.

चल ये जेव लवकर.

मावशी जेवण वाढते. त्या जेवू लागतात.

रेवती, जेव लवकर.

मावशी, काय वाघ बिघ माग लागला की काय. एका दिवसात सगळ अलिबाग दाखवणार आहेस काय.

रेवती, हो.

रेवतीला ठसका लागतो.

आई(मावशी) पाणी देते.

अग, हळू जेव.

तिच जेवण लगबीगीन होत. ती आईच्या पदराला हात पुसते. ह … चला आता.

मावशी, अग थांब आले.

मावशी आत जाऊन डबा बांधते. व

लगेच मावशी एक डबा बांधून आणते.

त्यांकडे डबा व पाण्याच्या बाटल्या देत.

रेवती, हे आणि कशाल ?

मावशी, कशाला म्हणजे फिरल्यावर भूक नाही का लागणार. त्यासाठी थोडीशी पोटपुजा.

रेवती, अग, काय हे, इथ जवळच तर निघालोय. बाहेर खाऊं काहीतरी

मावशी, तू काय बाहेरच काहीतरी खासिल बिसिल. अनुच काय? धड जेवू पण दिलं नाहीस. बसलीस लगेच घोड्यावर.

अन् तस काय जास्त दिलं नाही. व जास्त वेळ लावू नका. सहा पर्यंत परत या.

व हो विचारायचं राहिलं, मोबाईल घेतलाय ना दोघींनी.

रेवती, घेतलाय ग. किती काळजी करशील, इथ जवळच तर जातोय ना. कुलाबा किल्ला पाहायला.

मावशी, बर जा नीट. अनु काळजी घे. व तू पुढे स्कूटी घे. नाहीतर ही नेईल तुला मुंबईला.

रेवती, ते मुंबईला जायचं की राहायचं बघतो आम्ही. एव्हाना सगळ अलिबाग पाठ झालंय मला.

बाहेर पडताना

अणू मावशीच्या पाय पडते.

ते पाहून

मावशी, ये शिक जरा ताईकडून मोठ्यांशी कसं वागायचं ते. नाहीतर तू बघावं तेव्हा असतेस घोड्यावर स्वार.

रेवती, अग ये इकडे लवकर

मावशी(रेवतीची आई) काय ते.

रेवती जवळ जाते.

रेवती एका हाताने वाकून नमस्कार करते.

रेवती, ह.. झालं आशीर्वाद दे आता.

रेवतीला धप्पाटा मारत….

असा आशीर्वाद मागतात काय. जा आता. व या लवकर.

रेवती, अनुला घेऊन बाहेर पडते व स्कूटी स्टार्ट करते. त्या दोघी बसतात. त्यापूर्वी जेवणाचा डब्बा व पाण्याची बॉटलची पिशवी ती डिकीत गाडीच्या ठेवते.

रेवती गाडी स्टार्ट करते. त्या दोघी मावशीला बाय करून निघतात.

…… …… …….. ……… …….

Day. ११. O’ clock. Outer. अलिबाग शहर रोड.

रेवती अनुला घेऊन अलिबाग शहरातील मंदिरे, बागा दाखवत निघालेली असते. वाटेतील मंदिरात जाऊन त्या पाया पडून येत असत. त्या स्कुटीवरून अलीबाग शहर फिरत असतात.

गाडी चालवत.

रेवती, काय अनु दीदी, मजनूचा फोन आलता का. काही मेसेज वगैरे.

आण्विका, नाही ग, रात्री नंतर नाही आला. मला वाटत तस नसेलही कदाचित मला वाटत औपचारिक मेसेज पाठवला असेल.

रेवती, तुझ म्हणन बरोबर आहे. पण मला सांग तू प्रती मेसेज केला होतास की नाही.

आण्विका, गुड नाईट हा पाठवला होता. तो ही तसच म्हणाला. एवढंच.

रेवती, अग तू इनिंग सुरू व्हायच्या आधीच बोल्ट उडवलास कसं होईल.

आण्विका, म्हणजे, काय?

रेवती, अग, सरळ साधं गणित आहे बघ. तू त्याला बोलायला संधीच दिली नाहीस. मग काय होईल. डायरेक्ट गुड नाईट मेसेज पाठवलास म्हणजे तो झोपणाराच ना.

आण्विका, मग काय करायला हवं होत.

रेवती, थांब बोलू …. आधी गाडी पार्क करून जाऊ किल्ला पाहायला.वाटेत सांगते तुला.

रेवती मैत्रिनीस फोन करते. ती अपार्टमेंट मधून खाली येते.

रेवती मैत्रिणीकडे गाडी पार्क करते. व डिकीतल्या पिशव्या काढून घेते.

रेवती, ह बर ओळख करून देते. ही स्वरा स्वरा अग्रावकर माझी मैत्रिण .

अन् हो स्वरा ही माझी अनु दीदी. कशी वाटली. मस्त आहे ना.

स्वरा, भेटून आनंद झाला. ताई. तुमचं खूप कौतुक ऐकते. आमची अनु डी अशी आहे. आज भेटून बर वाटल.

आण्विका, काय खरंच. उगाच काहीतरी सांगत असते. अन् हो मी काही कुणी मोठी अंब्यासिडर नाही हा. तुमच्यासारखी साधी सरळ आहे . बर तुझ्याशी भेटून बर वाटल.

स्वरा. चला घरी चहा पाणी घेऊ.

रेवती, आता नको ग. वेळ झालाय. खूप किल्ला बघून येतो आधी. मग बघू.

स्वरा , चालेल.

आण्विक, तू येतेस का बरोबर.

स्वरा, आले असते ग. मला पण तुमच्या संगे वेळ घालवायला आवडला असता. पण घरी खूप काम आहे ग. व आई पण बाहेर गेली आहे.

रेवती, बर चल येतो आम्ही फिरून

स्वरा, बर चल.

आण्विका, बर येते.

त्या दोघी निघतात. वाटेला

आण्विका, काय ग मला हरभर्याच्या झाडावर चडवतेस का.

रेवती, खर सांगायला काय हरकत आहे.

आण्विका, चल.

रेवती, चल सांगते तुला. आपलं मघाशी बोलण अर्धच राहिलं ना.

त्या किल्याच्या दिशेने चालू लागतात.

रेवती, हे बघ आधी जेवलास का. कसा आहेस. अस काहीतरी बोलून त्याला बोलत करायचं होतस. डायरेक्ट गुड नाईट म्हणजे जेवण राहिलं बाजूला, बडीशेप घ्या आधी असं झाल बघ.

आण्विका, अग, एवढं साधं लक्षातच आलं नाही.

रेवती, चल किल्ला पाहूया आधी… मग पाहू रोमिओकडे.

त्या दोघी किल्याच्या दिशेने निघतात. समोर समुद्र आहे. व त्या किल्याकडे निघाल्या.

Cut. to …….

……. ……. ……. …….. ……nishmarathishortfilmskrift1983.blogspot.com

क्रमशः पुढे......

कळतं नकळत जुळलेले बंध.... भाग ४

 

कळतं नकळत जुळलेले बंध.... भाग ४

क्रमशः. पुढे चालू........

बाजाराच्या दिवशी. संध्याकाळी. ७,०’clock. Inter. ईशानच्या घरी

 ईशान बाथरूम मध्ये हातपाय धुत आहे. फ्रेश होत आहे. आई जेवणखोलित बसलेली आहे. तिने बाजार सोडलेला आहे. ती

आई, मेल्या एवढा कशाला बाजार केलास. काय महिन्याच माळव एकदम आणलास. की सारी मंडई उचलून आणलीस.

ईशान, का ग, काय झालं एवढं आता.

आई, घरात तीन चार माणस खाणारी. अन् घेऊन आलाय. पोत भरून आणल्यासारखा. किलो किलो साखर घेऊन आलास. पैसे काय झाडाला लागतात.

ईशान, पुढचा बाजार करायचा नाही.

आई, तुझ्या आजान दोन दोन आठवडे फ्रीजला ठेवून भाजी खालती का कधी.

काय मेला सुंभासारखा वाढलाय. काय कळत नाही.साधा बाजार करता येत नाही.

वडील, (बाहेरून आत येत)

का काय झालं.

आई, बघा तुमच्या लेकाचे प्रताप. सुट्टे रुपये नव्हते. म्हणून याला दोन हजाराची नोट दिली. तर सगळी मंडई धुवून घेवून आलाय. तीन माणस खाणारी घरात. व घेऊन आलाय किलो किलोने भाजी. काय म्हामदं घालायचं हाय. का लगीन हाय कुणाचं.

बाबा, अग, तू त्याला लिहून द्यायचस काय काय आणायचं ते.

आई, काय बारका आहे का लिहून द्यायला सगळ.फ्रीजमध्ये बघून जाता येत नाही.

ईशान गप्प ऐकत उभा असतो.

मनात ईशान, एवढं डोकं चाललं नाही. त्या दोघींच्या मागन गेला बाजार करत. सगळे प्रश्न सोडविणारा. कोणताही अडथळा बाजूला करताना डोकं जास्त चालत. इथच कशी पेंड खाल्ली. गाढव झालो शेवटी.

बाबा, हे बघ चूक तुझी आहे. कधी त्याला बाजाराला लावून दिलं नाहीस. का कधी जबाबदारी दिली नाहीस कोणत्याही घरातील कामाची. कशी जमेल त्याला.

बरं आता केलाय ना बाजार सोड .

बाबा, ( ईशानला) हे बघ ईशान वरील काकू आज बाजाराला जाऊ शकल्या नाहीत. त्यांना विचारून ये. व आणलेल्या दरात त्यांना हवं ते देवून पैसे घे. काय?

ईशान, बर बाबा.

आई, माळव देशीला पण या दुधीच करायचं काय. ते कोण घेणार.

ईशान, मी खातो. उगाच घर डोक्यावर नको घेऊस.

आई, खायला आणलीस की व्यायामाला. गदाच आणलीस की जणू.

ईशान, मग हान माझ्या डोक्यात. अन् हो शांत, गाढव झालो मी बाजाराची कटकट मागे घेऊन.

आई, आता तर कुठे सुरवात आहे बाळा. अजून लई आयुष्य आहे पुढे.

ईशान, बर बर बघतो मी.

ईशान बाहेर जातो.

…… …… …… …… …

Flash back

In. Bus. Afternoon. ३.३०

ईशान हसू लागतो.

आण्विका, काय रे काय झालं हसायला .

ईशान, अग तो दुधी भोपळा.

आण्विका, दुधी…. आ….. मला वाटत दुधी भोपळ्याची खीर मस्त होते ना?

ईशान, ए .. बाई गप्प त्या दुधीच एवढं नाव घेवू नकोस. त्या दुधीन मला फक्त मार बसायचा तेवढा राहिलाय.

आई सरळ म्हणाली, एवढा मोठा झालाय साधा बाजार करता येत नाही.

आण्विका, आम्ही काय एवढं वाईट बाजार करतोय का?

ईशान, तस नव्हत म्हणायचं मला. पण तीन माणसे घरात खाणारी व दहा बारा किलो भाजी घेवून गेल्यावर काय होणार. कोण पण सहज म्हणेल.

ईशान, तुला पण बोलले का तुझ्या घरातले. त्या दिवशी एक एक किलो भाजी आणली म्हणून.

आण्विका, छे, मी काही किलो किलो भाजी नव्हती नेली. अरे साधं गणित आहे. किलोभर घेतल. की कमी दरात भेटत. म्हणून आम्ही दोघी ठराविक बाजार एकत्रच घेतो. व नंतर वाटून घेतो.सोप्प आहे.

ईशान, हुशार आहात. एवढं साधं ध्यानात आल नाही माझ्या.

आण्विका, अरे, सुरवातीला होतो झोलमाल, नंतर होत अनुभवाने नीट. बरं एक विचारू.

ईशान, काय?

आण्विका, आता पण किलो किलोने भाजी नेत नाहीस ना?

ईशान, एवढा पण वेडा नाही ह मी. अरे. हो. सांगायचं राहिलं तुला की त्या दिवसानंतर घरातील सर्व व्यवहार आईने मला शिकवण्यास सुरवात केली. व आज तुम्हाला बाजार करायला शिकवीन मी.

आण्विका, बर चालेल की. हे घे आमच्यामुळे तुझी फजिती झाली ना. त्याबद्दल. ( ती चणे समोर करते. ईशान ते घेत.)

ईशान, कुण्या नवशिक्यान ट्युशन लावायला हवी तुमच्याकडे त्याची सॉलिड वाट लावाल तुम्ही.

आण्विका, तस काही नाही, सांगून सवरून ट्युशन असेल तर आम्ही ज्ञानाचे भांडार खुले करतो. चोरुन असेल तर …

ईशान, चोरुन असेल तर काय देता.

आण्विका, दुधी भोपळ्याची शिक्षा.

ते दोघे हसू लागतात.

…… ….. ….. ……. ……. …..

बस टनेल पार करते. व बायपास रोडला लागते. तेथून पुढे अलिबाग कडे जाणाऱ्या रोडला लागते.

एका धाब्याजवळून जाताना तिथे स्पीकर चालू असतो. स्पिकरवर मराठी गाणे लावलेले असते.

लिंबोनीच लिंबू… टच देठात भरलं….

गाणे ऐकून ती दोघे एकमेकांना पाहून हसू लागतात.

आण्विका, काय, रे, माझ्या मनात जे आल् ते तुझ्या पण आल काय?

ईशान, हो, हे गाणं कसं विसरेन.

बारावीत तुमचं स्नेहसंमेलनाचे साँग होते ना.

आण्विका, हो, या गाण्यावरून आम्हाला चिडवत होतात ना, लिंबू सरबत लेलो भाई…

ईशान, तुम्हाला जस चिडवता येतच नाही. तस बोलतेस. मला पण चिडवत होता ना सासरच धोतर फिटल म्हणून.

आण्विका, हे बघ, ते मी नव्हते चिडवत, संयोगिता चिडवत होती.

अरे, कसले रे पुरुष तुम्ही, साधं धोतर बांधता येत नाही. अन् म्हणे शिवरायांचे मावळे.

ईशान, मॅडम धोतर निसटले होते ते मधुकरचे, अन सांगायचं म्हणजे तुझ्या मैत्रिणीमुळे तिनेच धोतराच्या सोग्यावर नाचताना पाय दिला होता.

तुमची ती डान्स क्वीन श्याल्मली जुवेकर.

आण्विका, ती काही आमची लाडकी नव्हती तुम्हीच तिच्यामागे गोंडा घोळत फिरत होता.

ईशान, इतर मुले फिरत असतील मी नाही ह..

आण्विका, मुलींची नावे अडनावासकट पाठ अन् म्हणे मी फिरत नव्हतो.

तिचा पाय पडला अन् धोतर निसटल म्हणे. खंडोबाच्या गाण्याची पुरती वाट लावली तुम्ही.

ईशान, हो का, अन् मला वाटत तुमचं गाणं तरी कुठे नीट होत. पुढील चार जनी सोडल्या तर मागल्या बाकीच्यांना कुठे डान्स नीट येत होता. त्यांचे लिंबूनीच लिंबू एका फांदीवरून दुसऱ्या फांदीवर जात होते.

अन् काय शेवटी लिंबू फेकून मारलेत अस मारत का कुणी.

ही काय पद्धत म्हणायची. त्या गाण्यात कुठे लिंबू मारलेले पाहिलेस का कधी.

आण्विका, शेवटी काहीतरी नवीन करून दाखवायचा उद्देश होता आमचा. बाकी काही नाही.

अन् आमच्या काही स्टेपस चुकत नव्हत्या. ती मागे होती ना तुमची लाडकी हेमांगी तिच्या चुकत होत्या.

कामावर ध्यान कुठ होत तीच. सदा नि कदा त्या नितिशकडे लक्ष. जसा काय वरमालाच घेऊन लागलाय तिच्या मागं. तीच अस वागणं.

शेवटी झालं काय. तो गेला मुंबईला. तिकडच्या मुलीसी लग्न करून झाला मोकळा. अन् हिच्या गळ्यात कोण पडल, तर तो दातक्या किशा. म्हणून म्हणते. बाईन कधी मृगजळामागे लागू नये. नाहीतर सितेसारखं रामायण घडत.

ईशान, सगळीच मुले तशी नसतात. इथं चांगल्या मुलाना कोण विचारतय. त्यांच्या संगे नुसत भांडणाच करतात. तुमच्या सारख्या मुली.

आण्विका, हो का? ऐकल कोणतरी, वर्गात एक तरी नग सरळ होता का. सगळ्या वह्या बदामान भरलेल्या.

ईशान, होता ना.

आण्विका, कोण तो.

ईशान, कोण म्हणजे, मी होतो. माझं वर्तन किती स्वच्छ होत. आहे का डाग एखादा तरी.

आण्विका, गॉगल लावून भर वर्गात शायनिंग मारणारा तू.

ईशान, मॅडम, डोळे आलते म्हणून लावला होता ग्वागल वर्गात कोणी हौसे साठी गॉगल लावत नाही.

आण्विका, त्या नखरेल श्याल्मलीला गाडीवरून फिरवत होतास ना.

ईशान, ए बाई, चुकीचा अर्थ काढू नकोस.

तिचे बाबा व माझे बाबा एके ठिकाणी कामाला आहेत. त्यांनी पेपरला वेळ होतोय. व त्यांना वेळ नाही म्हणून मला न्यायला सांगितल होत तिला. एवढंच.

आण्विका, तिचा भाऊ नव्हता का. की कुठे गेला होता. तू सोडायला तिला.

ईशान, तिचा भाऊ पाहिलास का तू. तो किती लहान आहे. व मी तिला नेत होतो. तेव्हा तिच्या वडिलांनी पेट्रोल चार्ज दिला होता. उगाच कायपण बोलू नको.

आण्विका, म्हणून जोड्याने गेला होता वाटत. पाया पडायला ज्योतिबाला.

ईशान, तू अती बोलतेस हा. मला तिला फिरवायला आवडत नव्हत.

आण्विका, का रंगानं काळी आहे म्हणून, तू कुठे गोरा आहेस. सावळा तर दिसतोस.

ईशान, ( नाराजिन) बर… बर.. असुदेत. मी काळा सावळा.

तो नाराज होतो. व गप्प बसतो.

आण्विका ही गप्प होते. आजूबाजूची लोक पाहू लागतात. त्यांच्या लक्षात येत. ती दोघे शांत बसतात.

…… ……. ……. …….

ते दोघेही आता शांत होते.

आण्विका, (मनात) मी काही जास्तच बोलले त्याला. अरे कळतच नाही मला. समजून घ्यायचं सोडून उगाच वाद घालतेय. त्याला प्रत्यक्ष दुखावले मी. किती दिवसांनी भेटलो होतो. आता काय करू. बाहेर पाहू का? नाही नको तो खिडकीकडेला आहे. उगाच त्याचा मूड हाफ नको व्हायला. आ…. काय करू. हा… पेपर वाचत बसते.

आण्विका, पेपर काढून वाचत बसते.

ईशान, (मनाशी आपल्या) अजूनही राग आहे. तिच्या मनात माझ्याविषयी. शांत बसलेलं बरं. नाहीतर खूप दिवसांनी भेटलीय थोडावेळचा प्रवास आहे. उगाच पुन्ह राग धरून जायला नको.

आपण जरा बाहेर पाहूया. निसर्गाचा आस्वाद घेऊ.

तो बाहेर पाहू लागतो.

थोड्याच वेळात अलिबाग येणार अस दिसतय. ही आपल्यापासून वेगळी होणार. पून: भेट होते की नाही देवालाच ठाव.

इतक्यात ईशानचे लक्ष तिच्या हातातील मोबाइलकडे जाते.

ईशान, ( आपल्या मनाशी)

नंबर कसा घ्यायचं. रागावली तर आहे. पण घ्यायलाच हवा. आ… काय करू.

आयडिया

ईशान आपला मोबाईल हळूच कुणी पहायच्या आधी बाकड्या खाली सरकवतो. व थोड्या वेळाने.

ईशान, अरे, माझा मोबाईल कुठे आहे. बापरे, पडला की काय कुठे! अरे. काय करायचं आता…

तो आपली बॅग किशे तपासू लागतो.

ते पाहून

आण्विका, असेल इथेच कुठेतरी. थांब मी कॉल करते.

आण्विका, नंबर सांग.

ईशान नंबर सांगतो.

आण्विका फोन डायल करते.

आण्विका, शिट खालून आवाज येतोय घे.

फोन वाजू लागतो. ईशान खाली वाकून फोन घेतो.

ईशान, हा सापडला. थॅन्क्स ह.

आण्विका, त्यात काय थ्यांक्स म्हणण्यासारखं आहे.

ईशानला आनंद झाला. त्याला तिचा नंबर मिळाला होता.

त्याने प्रथम तो अन्विकाच्या नकळत सेव केला.

थोड्याच वेळात बस अलिबागला पोहोचली.

सर्व पेसेंजर उतरू लागले.

आण्विका, आपलं साहित्य घेत होती.

ईशान, थांब मी बॅग घ्यायला मदत करतो.

आण्विका, थ्यांक्स.

ईशान, थ्यांक्स काय त्यात मानायचे. चल… बस रिकामी झाली.

आण्विका, ( मनात) खरंच किती निरागस आहे हा. मी थोड्यावेळा पूर्वी नको ते बोलले याला. अन् हा तरीही माझ्याशी नम्रतेने वागतोय. मी याच्या रंगावरून याला बोलले. किती देखणा आहे हा. याच्या मनात आल तर तो कित्येक मुलींशी फलर्ट करू शकतो. या संपूर्ण प्रवासात याने माझा जराही गैर फायदा घेण्याचा प्रयत्न केला नाही. अन् मी….काय काय बोलले.

ती दोघे खाली उतरली. आण्विकास त्याच्या चेहऱ्यावरील तगमग जाणवत होती. त्याला ही तिच्या चेऱ्यावरचे भाव उमगत होते.

आण्विका तिचे साहित्य बाजूला हलवत.

मला जरा रिक्षा स्टॉप पर्यंत सोबत करतोस का?

ईशान, का नाही. चल…

ईशान तिच्या बॅगा उचलून रिक्षा स्टॉप पर्यंत सोबत घेऊन जातो.

ती रिक्षात साहित्य ठेवते.

आण्विका, तू कुठे जाणार आहेस.

ईशान, इथून थोड्याच अंतरावर आमचा ट्रेनिंग कॅम्प आहे. तिथे जाणार आहे.

आण्विका, जर का फ्रेश व्हायचं असेल तर चल आमच्या मावशीकडे. तिथून जा की.

ईशान, नाही नको. इथेच तर जवळ आहे. व बसमध्ये एकसारखं बसून कंटाळा आला आहे. व थोड गरगरायला लागलय. बर मग भेटू पुन्हा..

आण्विका, बर ठीक आहे. येते मी.

आण्विका, बर , काका चला मग.

रिक्षावाला, मॅडम कुठे जायचे.

आण्विका पत्ता देते.

रिक्षा निघते. आण्विका बाय बाय करते.

रिक्षात बसल्यावर अन्विका मावशीला फोन करते.

आण्विका, हॅलो मावशी मी आलेय अलिबाग मध्ये. रिक्षा धरलिय.

मावशी, अग फोन नाही का आधी करायचं. त्यांना लावून दिलं असतं की.तुझी वाट बघून त्यांना फोन आला ऑफिसचा ते तिकडे गेले ग. थांब मीच आले.

आण्विका, अग त्याची काही गरज नाही.

हे बघ तू पत्ता फक्त नीट सांग रिक्षेवाल्याला.

आण्विका फोन देते. रिक्षेवाल्यास मावशी पत्ता सांगते आहे.

शेवटी

मावशी, नीट लक्षात आलं ना.

रिक्षेवाला, हो आल.

मावशी, उगाच इकडे तिकडे फिरू नकोस. मी पैसे देणार आहे. मला माहिती आहेत. बस स्टँड ते इथपर्यंत किती चार्ज होतो तो.

रिक्षावाला, हा मॅडम.

…. ….. …… …….

५.४० evening outer अलिबाग बस stop

आण्विका गेल्यावर ईशान लगेच तिथे एका कंडक्टरला पत्ता विचारतो.

ईशान, हा जरा पत्ता सांगता का?

कंडक्टर, हा होय. इंथ जवळच तर आहे.

ईशान, कसं जायचं सांगाल का? की रिक्षा करावी लागेल.

कंडक्टर, नको रिक्षा, जवळच आहे. इथून फाटकातून पुढे सरळ जायचं पुढे दोन चौक ओलांडल्यावर एक गणेश मंदिर लागते. तेथून जवळच आहे.

ईशान, थ्यांक्स.

ईशान निघतो.

…… …… …. …

Evening. ६.०clock. Apartment अलिबाग. Outer. Inter

रिक्षा अपार्टमेंट मध्ये येते.

आण्विका साहित्य उतरू लागते.

मावशी रिक्षाचा आवाज ऐकून बाहेर येते.

व लगबिगीन खाली येते.

त्या रिक्षावाल्याला

मावशी, काय रे किती झाले.

रिक्षावाला, पंच्याहत्तर रुपये मॅडम.

मावशी, हे घे.

आण्विका, थांब ग मावशी मी देते.

मावशी, गप्प बस. घे रे.

रिक्षावाला निघून जातो.

मावशी, काय ग कसा प्रवास झाला.

आण्विका, मस्त

मावशी, अग काका येणारच होते. पण अचानक ड्युटी वरून कॉल आला. व त्यांना जाव लागलं.

आण्विका, मावशी रेवा व स्वप्नील कुठे दिसत नाहीत.

मावशी, अग ते दोघे क्लासला गेलेत. नाहीतर स्वप्नीलला लावून देणार होते.

शेवटी मी स्वतः निघाले होते. इतक्यात तुझा फोन आला बघ.

आण्विका, अग जाऊ दे ग. मावशी मला सवय झालीय प्रवासाची. त्यात काय.

मावशी, तरीपण काळजी वाटते न बाई.

अग बोलत काय उभारलोय. चल.

त्या साहित्य घेऊन आतमध्ये जातात.

चालत …

मावशी, बर अक्का व दाजी कसे आहेत..

आण्विका, आहेत बरे.

मावशी, बर तुझी डॉक्टरकीची एक्साम कशी झाली?

आण्विका, छान झाली.

मावशी, म्हणजे एकदाची डॉक्टर झालीस म्हणायची तू. आता घरातच डॉक्टर म्हंटल्यावर बाहेर जायलाच नको.

आण्विका, स्वप्नीलच काय चाललय. अन् रेवती कधी येणार.

मावशी, अग येईलच थोड्या वेळात.

बर, दमून आलीस . जरा फ्रेश हो जा.

आण्विका फ्रेश होण्यासाठी बाथरूम मध्ये जाते.

Cut. To……..

Evening. Outer. अलिबाग शहर on road

ईशान थोडे पुढे चालत जातो. पुढे एक सारखे चौक बघून

ईशान, (मनाशी) अरे, हे तर एकसारखं दिसत आहेत. कोणता चौक समजायचा. कुणाला विचारू. आ…. आईड्या.

ईशान गुगल ओपन करतो. त्यामध्ये आपल्याला दिलेले ठिकाण टाकतो. व सर्च करतो. व म्यापच्या साहाय्याने तिथे जातो.

फॉरेस्ट ऑफिस अलिबाग

ईशान ऑफिस आवारात पोहोचतो. सुट्टी झालेली असते. एक शिपाई ऑन ड्युटी असतो. त्याकडे जात.

ईशान, हॅलो, मी ईशान… ईशान पाटील फॉरेस्ट डिपार्टमेंट कोल्हापूर..

शिपाई, हा बोला काय हवंय.

ईशान, मी उद्यापासून सुरू होणाऱ्या वन परिषद ट्रेनिंग साठी आलोय.

शिपाई, हा आल ध्यानात.

ईशान, बर इथ राहायची सोय कुठे आहे.

शिपाई, तुमच्या साठी राहण्याची व जेवणाची सोय दुसरीकडे केली आहे.

ईशान, कुणीकडे नेमकी केलीय.

शिपाई, हे बघा आदी इथं आतील बाजूस रजिस्टर आहे त्या ठिकाणी सही करा. मग तुम्हाला तिथे पत्ता देतील त्यावर जाऊ शकता.

थांबा दाखवतो तुम्हाला.

ईशान व शिपाई आतील बाजूस असलेल्या रजिस्टर असणाऱ्या ठिकाणी जातात. ईशान आपली एन्ट्री टाकतो.

तेथील दुसरा शिपाई त्याला पत्ता देतो. व जायचे कसे ते सांगतो.

ईशान, थ्यांक्स.

शिपाई, इटस ओके.

…. ….. ….. …….

Eveving. ७.०० क्लॉक. अलिबाग inter

अलिबाग येथील निवासी भवनात.

ईशान काऊंटर जवळ जातो.

ईशान, हॅलो, मी ईशान, वन परिषद ट्रेनिंग साठी आलोय. आवक जवक रजिस्टर कुठे आहे?

तो रिसेप्सनिस्ट, सर आपल लेटर दाखवा. व आधारकार्ड पण द्या.

रिसेप्सनिस्ट नोंद घेतो.

व मागील बाजूस असणाऱ्या बोर्ड वरील किल्ली काढून देत.

ईशान, कसं जायचं.

रिसेप्सनिस्ट, हे बघा सर, येथून बाहेर गेल्यावर आपल्याला एक पुढे क्यांटिंग लागेल. तेथून खालिल बाजूस एक मोठी बिल्डिंग आहे. तिथे आहे शिपाई तो दाखवेल तुमची रूम.

ईशान तिकडे जातो.

शिपाई रूम दाखवतो. ईशान रूम उघडतो. व आत मध्ये आपली बॅग ठेवतो. व फ्रेश होण्यासाठी बाथरूम मध्ये जातो. फ्रेश होऊन निवासी क्यांटिंग मध्ये जातो. नाष्टा करून आपल्या रूम मध्ये येतो. बेडवर लोळू लागतो. त्याला दिवसभरातील गप्पा आठवू लागतात.

आण्विकाचा लाघवी चेहरा डोळ्यासमोरून तरळू लागतो.

डोळे मिटल्यावर देखील तीच त्याला दिसते. तो उठतो.

ईशान, हे काय होतंय मला. सारखी ती का दिसते.

एखादे पुस्तक तरी वाचूया.

ईशान आपली बॅग उघडतो. त्यातील एक बुक काढतो. ते वाचण्याचा प्रयत्न करतो. पण त्याचे मन लागत नाही. वाचताना सारखी अन्विका त्याला समोर दिसू लागते.

कसाबसा त्याने तास ढकलला. व तो उठून क्यांटिंग मध्ये जेवणास गेला.

…. …… ……. …….

अलिबाग. Night. क्यांटिंग Inter

ईशान क्यांटिंग मध्ये प्रवेश करतो. तेथील टेबलवर जेवणास बसतो.

त्याच्या शेजारी दुसऱ्या टेबलवर इतर दुसऱ्या ठिकाणाहून लांबून आलेले अनेक वन ऑफिसर देखील जेवणासाठी आलेले असतात.

त्यातील एक

रवींद्र, हॅलो, ट्रेनिंगला आलाय का?

ईशान, हो. आपण .

रवींद्र, हो, मी पण , बर माझं नाव रवी.. रवींद्र देशमुख. आपण.

ईशान, मी ईशान… ईशान पाटील.

रवींद्र, बर कोठून आहात आपण.

ईशान, मी कोल्हापूर दाजीपूर विभाग राधानगरी.

रवींद्र, हा आलं ध्यानात.

तुम्हीच ना ज्यांनी तस्कर पकडले होते.

ईशान, हो.

रवींद्र, आपणास भेटून आनंद झालं. एक सरप्राइज आहे.

ईशान, बर आपण कोठून.

रवींद्र, मी नाशिक विभागातील आहे. तेथील नाशिक औरंगाबादमधील सीमेवरील गौताळा अभयारण्य, तिथे मी असतो. या कधीतरी सुट्टीला आपण, तिकडील पितळखोरा लेणी. व किल्ले पाहायला जाऊ आपण.

ईशान, चालेल की. पहिल्यांदा तुम्ही या आमच्या राधानगरीला मस्त धमाल करू

रवींद्र, हो नक्की.

इतक्यात वेटर जेवण घेऊन येतो.

  वेटर, साहेब जेवण..

रवींद्र, हा ठेव..

वेटर, साहेब तुम्हाला काय अनु.

ईशान, पुढ्यातील मेनू कार्ड बघतो. व एक व्हेज थाळी मागवतो.

रवींद्र, काय राव कोल्हापूरकर तुम्ही अन् नॉनव्हेज मागायच सोडून हे काय.

ईशान, तस काही नाहीय माझं, गेली दोन चार दिवस झालंय जास्त नॉनव्हेज म्हणून जरा व्हेज मागवलं.

रवींद्र, हा..

ईशानचे जेवण येते. ते दोघे जेवतात. तेथे आलेल्या इतर डिपार्टमेंच्या लोकांशी ओळख करून घेतात. व

व विश्रांती घेण्यासाठी आपल्या रूमकडे जातात.

Cut to….

…… ….., ……. …… ….

Night. ९.३० o clock. Inter

ईशान रूममध्ये येतो. व आपल्या बेडवर आडवा होतो. त्याला पुनः अण्विका आठवू लागते. तो झोपण्याचा प्रयत्न करतो. पण झोप येत नाही.

ईशान, काय करू. काही सुचत नाही. आ…. आयडिया

तो मोबाईल घेतो. त्यावर व्हॉट्स ॲप काढतो. त्यावरून नंबरच्या साहाय्याने अन्विकाचे अकाऊंट ओपन करतो. व एक छानसा हाय गूड नाईटचा मेसेज पाठवतो.

व अंथरुणावर झोपल्या झोपल्या. तिचा डी पी मोठा करून त्याचा स्क्रीनशॉट घेतो.

व पाहत झोपतो.

…… …… …… …… …… ……. ….

Night. ८.०० clock. Dinar time. Inter

आण्विका मावशीच्या घरी. जेवण खोलीत जेवणासाठी काका बसलेत. रेवा वॉश रूम मध्ये आहे. व स्वप्नील टीव्ही पाहत आहे. पुढे जेवणाच्या डिशेस ठेवलेल्या आहेत. त्यामधे नाचणी भाकरी, घाटी पद्धतीने बनवलेला मसाले भात, सोलकडी, मालवणी पद्धतीने बनवलेली सुरमई. असे जेवण ठेवलेले आहे.

मावशी सर्वांना पाने वाढत आहे. रेवती अजुनही वाशरूम मध्ये आहे.

मावशी, अग, रेवा आटपल की नाही. इथे पान मांडलेत. स्वप्नील तो टिव्ही आधी बंद कर. व ये लवकर जेवायला.

 अनु जेवण वाढण्यासाठी मदत करत आहे.

इतक्यात रेवा व स्वप्नील तिथे येतात.

रेवती, काय आज खास बेत आहे वाटत.

मावशी ( रेवाची आई) खास बेत आहे. इथ पाहुणी लागलीय काम करायला. व तुम्ही नुसत या हादडायला.

रेवती, ते तरी काम काही सोप नाही.

मावशी, हो का.

स्वप्नील, वास तर छान सुटलाय. काय आहे खास.

मावशी, सुरमई बनवलीय.अनुसाठी

स्वप्नील, खास पाहुनी आलेय म्हणून खास बेत होय ,

मावशी, नाही तर काय रोज तुम्हाला उपाशीच ठेवतेय.

रेवती, तस नाही ग. पण अशा रेसिपी रोज झाल्या तर बर होईल अस नाही का वाटत तुला.

मावशी, अनु तू बस जेवायला. मी वाढते.

रेवती, ए बस ग, ती वाढते ना. तुला कळतच नाही. पाहुनी आलोय म्हंटल्यावर आराम करायचा, मस्त फिरायच. उगाच हे जेवण वगैरे कशाला करायचं.

मावशी, ती पाहुणी आहे. पण तुला काम करता येत नाही.

रेवती, हे बघ मी मदत करते ह कामात. उगाच बोलू नकोस. सकाळी वॉशिंग मशिनची कपडे कोणी उनात घातलीत.

मावशी, हो बाई खूप काम करतेस. बर जेव आता.

अहो , करा सुरू. अनु तू पण कर.

जेवत काका अनुला,

काका, काय आनु मेडिकलच शिक्षण पूर्ण झालं ना.

आण्विका, हो झालं. फक्त आता इंट्रानशिप बाकी आहे.

काका, पेपर छान गेलेत ना?

आण्विका, हो.

काका, बर, आता पुढे काय करणार आहेस. लग्नाचा विचार काही. म्हणजे काय ठरवलस.

इतक्यात मावशी, तुमचं आपल काहीतरी आता कुठे रिकामी झालीय लगेच विषय नको लग्नाचा. जरा फ्री होऊ दे.

तू जेव बाळ.

आण्विका, अजुन काही तस ठरल नाहीये पण..

काका, स्थळ बघायला चालू आहेत.

आण्विका, नाही अजुन

मावशी, बघाय येईल डॉक्टर नाहीतर इंजिनियर. पुढें अजुन माप वय आहे.

उगाच घाई कशाला. तुम्ही गप बसा हो.

अण्विका, मावशी काका काय चुकीचे बोलत नाहीत. त्यात काय लग्न तर केव्हा पण करावेच लागणार. आज नाहीतर उद्या. डॉक्टर आहे म्हणून थोडेच जास्त वेळ थांबणार, बाबा पण विचारत होते.

मावशी, साडवांच बोलण झालं वाटत.

काका, नाही हं, आमचं काही या विषयावर बोलन झाल नाही. मला वाटल म्हणून विचारलं. एखाद स्थळ चांगल बघायला बर.

मावशी, जेवण थंड होतय. जेवा आता.

ते जेवतात.

…. …. ……. ……

Night. १०.o, clock. Outer

जेवण झाल्यावर बाहेर बसलेल्या अनुजवळ येत रेवती.

रेवती, अनु दीदी चल जरा बाहेर थोड फिरून येवू.

आण्विका, चल बर..

त्या दोघी फिरायला बाहेर जातात.

फिरताना

रेवती, काही म्हण दिवसा जरी कोकणात उकडत असले. तरी रात्रीचा गारवा विलक्षण मोहून टाकतो. नाई का.

आण्विका, हो तर. मस्त वाटतंय. खरंच

रेवती, त्या चांदण्या बघ किती मस्त वाटत्यात.

आण्विका, हो, आम्ही लहानपणी मामाकडे गेल्यावर अशाच चांदण्या मोजत होतो. आठवलं काय.

रेवती, हो, तर मस्त वाटायचं. यावेळी जाऊया का ग मामाकडे.

आण्विका, मी तयार आहे. तू ठरव. गेली चारपाच वर्षे चकवते आहेस.

रेवती, यावेळी नक्की.

अचानक अण्विका शांत झालेली पाहून

रेवती, काय ग बाबांचं बोलण जास्त मनावर घेतलेलं दिसतय.

आण्विका, तस काही नाही ग. त्यांचं काय चुकीचं आहे.

रेवती, हे बघ मी तुला सांगते. आता सुट्टीला आलीस. बाकी कशाचा विचार करू नकोस. लग्नाच बघू पुढे. आता एन्जॉय कर सुट्टी काय?

आण्विका, बर.

त्या दोघी परत घरी येतात.

….. …….. …….. ……. …

Night……. Inter. अलिबाग. मावशीच्या घरी.

रेवती अंथरूण लावते. पाण्याची बॉटल आणून ठेवते.

बाहेरून आल्यावर अन्विका आपलं हात पाय धुते व रेवाच्या रुमकडे जात.

आण्विका, काका गुड नाईट, मावशी गुड नाईट.

ते दोघे, तुला ही गुड नाईट.

रेवतीच्या खोलीत गेल्यावर तिथे आपली पर्स खोलते व आपल्या अंथरुणावर बसत. आपला मोबाईल काढते. इतक्यात रेवती जवळ येते.

आण्विका नेट ऑन करते. मॅसेज येवू लागतात.

रेवती, काय ताई काय करतेस.

आण्विका, अग, आल्यापासून पहिलच नाही बघ. घरी फोन सुध्दा केला नाही. थांब करते. लक्षातच नाही राहिलं माझ्या.

आण्विका फोन लावते.

तिकडून आई फोन घेते.

आण्विका, हॅलो आई,

आई, बोला लवकर आठवण झाली. फोन करायला.

आण्विका, अग गडबडीत राहूनच गेलं.

आई, कल्याण आहे. मी जर सुधाला फोन केला नसता तर कळलच नसत. व तुझा का ग नेटवर्कच्या बाहेर आहे असे सांगत होता.

आण्विका, अग, गाडी घाटात असताना लागत नाही एकेकदा.

आई, मी केला होता मावशीला फोन. तीनच सांगितलं पोहोचली म्हणून.

काळजी वाटते बेटा.

आण्विका, बर सॉरी ह.

आई, ठीक आहे. काळजी घे.

सर्व साहित्य सुधाला दिलस की नाही.

आण्विका, हो ग, दिलं. बर ठेवू का.

आई, ठेव ह.

रेवती, अंथरूण लावत.

काय म्हणत होत्या आई साहेब.

आण्विका, काय म्हणतील पोहोचली का वगैरे.

रेवती, बर मी जरा आलेच.

अण्विका, बर.

रेवा बाहेर जाते.

आण्विका आपल्या बेडवर बसून मेसेज तपासू लागते.

मेसेज वाचताना एक अनोन नंबर पाहून त्यावरील गुड नाईट मेसेज वाचते.

आण्विका, (मनाशी) हा कुणाचा नंबर आहे. असेल ओळखीच्या कुणाचा तरी. आपण पण गुड नाईट देवू या.

ती मेसेज पाठवते.

आण्विका मेसेज रिप्लाय आल्यावर ईशान पाहून पुन्हा

एक नवीन वैचारिक मैत्रीचा लेख पाठवतो.

आण्विका, लगेच पाहून ती तो लेख वाचते. कोण आहे. हे जाणून घेण्यासाठी.

आण्विका, नाईस व आपली ओळख असा संदेश पाठवते.

ईशान, (रिप्लाय) आपला मित्र.

आण्विका, आपला मित्र बरोबर आहे. पण नामकरण विधी झालाय की नाही.

ईशान, ईशान पाटील.

आण्विका, तू आहेस होय.

ईशान, जेवण झालं का?

आण्विक, हो, आताच. झोपायची तयारी चाललेय. बर, तुझं झालं.

ईशान, आताच आलोय. बर गुड नाईट.

आण्विका, गुड नाईट असा मेसेज पाठवते.

 आण्विका डी पी पाहते.

छानसा त्याचा फोटो. तिला दिसतो.

त्याला पाहून ती फोन बाजूला ठेवते. इतक्यात रेवा येते.

रेवती, गुड नाईट अनु दी.

आण्विका, गुड नाईट.

लाईट बंद होते.

…… ……. …….. ……..

क्रमशः… पुढे….